Język swaryjski

Język swaryjski Dou swäreschta Schprijka
Sposoby zapisu:	Łacińskie
Typologia:	Fleksyjny SVO
Faktycznie
Utworzenie:	Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w :	brak
Klasyfikacja:	j. indoeuropejskie j. germańskie j. swaryjskie j. swaryjski
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język swaryjski - jeden z języków Adnaty, używany w Swarii.

Dźwięki

Samogłoski

• ɪ iː ʏ yː ʊ uː (i ü u)
• e: øː oː (e ö o)
• ɛ œ ɔ (e ö o)
• æ æː (ä)
• a ɒː (a)

• ɪæ ɪæː (iä)
• ou (ou)
• ɪe ɪeː (ie)
• ɛɪ~ɪi~ɨi (ij)

Spółgłoski

• m n (m n)
• p b t d k ɡ (p b t d k g)
• f v s z ʃ x h (f v s z sch ch h)
• ts (tz)
• w r l j (w r l j)

Procesy fonetyczne

• sk > ʃ
• -ô > -e
• -ǭ, -ō > -a
• s_ > ʃ {r, l, n, m, t, p, k, w, f}
• z > z
• hr-, hl-, hn-, hm-, hw- > zr, zl, zn, zm, zw
• kj, gj > tj, dj
• ē > ij
• _h, h_ > x {r, l}
• VhC > V̄C
• h > ∅ (za wyjątkiem nagłosu)
• e > i (za wyjątkiem _R}
• ai > äj
• u_ > o {l, r}
• w_- > _- {o, u}
• eR > iäR
• aR > äR
• a-przegłos (nieregularnie)
  • u > o
  • i > e? (rzadko)
• i-przegłos (przed i, j):
  • a > ä
  • u > ü
  • o > ö
  • au > ö
  • eu > ö
• f-, s- > v-, z-
• gn, ng > g
• au > ou
• g_-, k_- > x {r, l, n, m} (nie odzwierciedlone w ortografii)
• Cj > CCj
• Cij > Cj
• zj > dj
• VnS, VmS > V̄S
• Przesuwka (po samogłosce, CC, po /r, l/):
  • p > ff
  • t > ts
  • kk > x
• ss > ts
• eu > iu
• þ > ð
• β ð ɣ > b, d, g
• bC, dC, gC > f, s, x
• nd, mb > n, m
• ā, ē, ī, ō, ū, ǟ, ȫ, ǖ _CC > a, iä, ij, ou, u, äi, öi, üi
• ī > ie
• -k > -x (nieregularnie!)
• CC > C
• GG > G
• äi, öi, üi > iä, iä, ij
• ō > ou (w zamkniętej sylabie, powoduje alternacje!)
• VrV > V:rV
• äj_ > ij {r, l, n, m}
• äj > ä

Gramatyka

Rzeczownik

Rodzajnik określony

Cas.	SG			PL
	m	f	n	m	f, n
Nom.	da	dou	datz	dij	dous
Gen.	das	däzous	das	däze
Dat.	damme	däzie	damme	dijma
Akk.	dan	doun	datz	das	dous
Ins.	dan	däza	dan	dijmi

Rodzajnik nieokreślony

Casus	SG			PL
	m	f	n	m	f, n
Nom	ijn	ijna	ijna	ijne	ijnous
Gen.	ijns	ijnous	ijns	ijze
Dat.	ijme	ijnie	ijme	ijma
Acc.	ijnan	ijnoun	ijna	ijnas	ijnous
Ins.	ijnan	ijza	ijnan	ijmi

Deklinacja

Cas		I		II	III	IV	V	VI
		a		i	u	ō	ǭ	C	ô
		m	n	m	m	f	f	f	m
SG	Nom.	∅	∅	∅	∅	a	a	∅	e
	Gen.	si	si	iei	ous	ous	en	si	nii
	Dat.	e	e	iei	u	e	en	ii	nii
	Acc.	∅	∅	∅	∅	oun	en	∅	n
	Ins.	a	a	iei	u	a	ene	ei	nei
PL	Nom.	ou	ou	iei	wii	ous	en	si	nii
	Gen.	en	en	ieni	en	an	ene	e	ne
	Dat.	ma	ma	mai	ma	am	ena	ma	nema
	Acc.	a	a	iei	u	ous	enous	es	nes
	Ins.	mii	mii	mii	mii	emii	enmii	mii	nemii

Deklinacja I

Cas.	bagno m
	Sg	Pl
Nom	Our	Ourou
Gen.	Örsi	Ouren
Dat.	Oure	Ourma
Acc.	Our	Oura
Ins.	Oura	Örmii

Cas.	skóra n
	Sg	Pl
Nom	Fjäll	Fiälla
Gen.	Fjällsi	Fiällen
Dat.	Fjälle	Fiällma
Acc.	Fjäll	Fiälla
Ins.	Fjälla	Fiällmi

Deklinacja II

Cas.	derzenie, bicie m
	Sg	Pl
Nom	Schlägi	Schlädiei
Gen.	Schlädiei	Schlädieni
Dat.	Schlädiei	Schlächmai
Acc.	Schlägi	Schlädiei
Ins.	Schlädiei	Schlächmii

Deklinacja III

Cas.	sługa m
	Sg	Pl
Nom	Ijr	Ijrwii
Gen.	Ijrous	Ijrwen
Dat.	Ijru	Ijrma
Acc.	Ijr	Ijru
Ins.	Ijru	Ijrmii

Deklinacja IV

Cas.	zdanie, opinia f
	Sg	Pl
Nom	Mijna	Mijnous
Gen.	Mijnous	Mijnan
Dat.	Mijne	Mijnam
Acc.	Mijnoun	Mijnous
Ins.	Mijna	Mijnemi

Deklinacja V

Cas.	granica f
	Sg	Pl
Nom	Targa	Targen
Gen.	Targen	Targene
Dat.	Targen	Targema
Acc.	Targen	Targenous
Ins.	Targene	Tärgenmii

Deklinacja VI

Cas.	książka f
	Sg	Pl
Nom	Bouk	Böchsi
Gen.	Böchsi	Boke
Dat.	Bökii	Bochma
Acc.	Bouk	Bokes
Ins.	Bökei	Böchmii

Cas.	orzeł m
	Sg	Pl
Nom	Are	Ärnii
Gen.	Ärnii	Arne
Dat.	Ärnii	Arnema
Acc.	Arn	Arnes
Ins.	Ärnei	Ärnemii

Przymiotnik

Przymiotnik przyjmuje te samo końcówki co rodzajnik.

Przysłówek

Przysłówki tworzy się od przymiotników za pomocą sufiksu -a.

Zaimek osobowy

Cas.	Sg		Pl		Refl.
	I	II	I	II
Nom.	ik	di	wie	jus
Gen.	mies	dies	ijziärs	zwiärs	ziens
Dat.	mis	dis	ijzis	zwis	zis
Acc.	mik	dik	ijzik	zwik	zik
Ins.	miz	dis	ijzis	zwis	zis
Poss.	mien	dien	ijziär	zwiär	zien

Cas.	Sg			Pl
	m	f	n	m	f, n
Nom.	iss	sie	itz	ijs	ija
Gen.	iss	izous	iss	izen
Dat.	imme	izie	imme	ima
Acc.	innan	izoun	itz	ijs	ija
Ins.	innan	iza	innan	immi
Poss.	iss	iz	iss	izin

Czasownik

Koniugacja czasownika

Con.	Mocne		Słabe
	I gryźć		I czuć się		II piec
Prs.
Pers.	Sg	Pl	Sg	Pl	Sg	Pl
I	bietza	bietzama	batzna	batznama	bacha	bachoma
II	bietzsi	bietzidi	batznes	batznad	baks	bachod
III	bietzdi	bietzen	batzned	batzned	bakd	bached
Imperf.
Pers.	Sg	Pl	Sg	Pl	Sg	Pl
I	bätz	bätzuma	batznoda	batzneduma	bach(o)da	bach(e)duma
II	bätztz	bätzud	batznetz	batznedud	bach(e)tz	bach(e)dud
III	bätz	bätzun	batznede	batznedun	bach(e)de	bach(e)dun
Imper.
II	bietz	bietzidi	batzna	batznad	bacha	bachoud
Inf.	bietza		batzna		bacho
Part. Pr.	bietzantz		batznatz		bachoutz
Part. Perf.	bitzan		batznadd		bachodd

To, czy samogłoska w koniugacji wypada, zależy od tego, czy nowopowstała zbitka jest wymawialna, a nie od koniugacji.

Tekst

Czasownik

Owca i konie

Datz Schijf e dij Märchou

Na wzgórzu owca, która nie miała wełny, zobaczyła konie: jeden ciągnął ciężki wóz, drugi dźwigał wielki ładunek, a trzeci wiózł szybko człowieka. Owca rzekła do koni: „Serce mnie boli, widząc, co człowiek nakazuje robić koniom”. Konie odpowiedziały: „Słuchaj, owco, serca nas bolą, kiedy widzimy, jak człowiek, pan, zabiera twoją wełnę na płaszcz dla samego siebie. I owca nie ma wełny”. Usłyszawszy to, owca pobiegła przez równinę.

An'damme Rijne datz Schijf, zwiliecha nij häbiede Olloun, zaw das Märcha: ijn biär ijnan häbiechan Wagg, äniär droug ijna groutza Voudr, e drid vour gacha Mannen. Datz Schijf sädiode dijma Märchma: „Miena Hiärtze akd mik, zewatz, zwatz Manne bioded mako Märchma”. Dij Märchou schwäriode: „Hödia, Schijf, ijziärous Hiärtzeni aked ijzik, zwänne zewama Manne, Vröje, nijmd dienoun Olloun vür zik zijlfan. E Schijf nij häfd Olloun”. Zwänne hösde zwatz, datz Schijf dlijwde dorch'oun Välen.