Język szyrneński
Język szyrneński ???? ???? | |
---|---|
Sposoby zapisu: | cyrylica |
Typologia: | fleksyjny SOV |
Faktycznie | |
Utworzenie: | Henryk Pruthenia w 2017 |
W | |
Klasyfikacja: | J. bałtosłowiańskie
|
Lista conlangów |
Zobacz też słownik tego języka. |
Język szyrneński - sztuczny język bałtosłowiański. Używany jest na terenie Szyrni, jednej z rosyjskich guberni. Zapisywany jest cyrylicą. Charakteryzuje się daleko posuniętymi zmianami fonetycznymi.
Etymologia nazwy
Nazwa Szyrnów wywodzi się od PIE słowa *ḱern- "róg" (PBS *śirʔnaʔ), z którym spokrewnione jest polskie słowo sarna.
Zapis
Do zapisu współczesnego języka szyrneńskiego używa się zmodyfikowanej cyrylicy.
- Аа
/a/
- Бб
/b/
- Вв
/v/
- Гг
/g/
- Дд
/d/
- Єє
/e/
- Жж
/ž/
- Зз
/z/
- Ии
/i/, /j/
- Іі
/i/, /j/
- Кк
/k/
- Лл
/l/
- Рр
/r/
- Мм
/m/
- Нн
/n/
- Оо
/o/
- Пп
/p/
- Рр
/r/
- Сс
/s/
- Тт
/t/
- Уу
/u/
- Фф
/f/
- Хх
/h/~/k/
- Шш
/š/
- Ѳѳ
/f/
- Ѵѵ
/y/
Historia
Język szyrneński stanowi wysunięty najbardziej na północny-wschód przyczółek dawnej bałtosłowiańszczyzny. W wyniku tego obecne są w nim zapożyczenia z okolicznych języków ugro-fińskich, a także w mniejszej skali turkijskich. W średniowieczu, a także następnie w czasach współczesnych, na język szyrneński w dużym stopniu wpływał język staro-cerkiewno-słowiański, a także rosyjski (w szczególności w czasach współczesnych).
Pierwsze zabytki pisane pochodzą już z XIII wieku, kiedy to zaczęto tłumaczyć urywki Biblii z greki i SCS-u. Na ten czas datuje się wiele zapożyczeń dotyczących życia religijnego i państwowego z greki, SCS-u i z języka staroruskiego. W czasie rozdrobnienia Rusi, a także następnie w czasie niewoli tatarskiej, zaczął się formułować literacki język szyrneński. Wraz ze zjednoczeniem Rusi i coraz większym spadkiem autonomii Szyrni, język rosyjski zaczął zajmować miejsce języka szyrneńskiego, przede wszystkim w ośrodkach miejskich. Wraz z rewolucją przemysłową język szyrneński powrócił do miast ze względu na masowy napływ ludności roboczej.
Współcześnie język szyrneński jest jednym z języków urzędowych Guberni Szyrneńskiej. Obserwuje się także proces zapożyczenia wielu terminów z języka rosyjskiego.
Procesy fonetyczne
Spółgłoskowe:
- š, ś, ź > š, ž
- k, g > t, d (przed e, i, j)
- NC > NG
- asymilacja postępowa:
- CSV > CCV
- SC > SSV
- VSV > VZV
- VSSV > VSV
- NZ > NN
- CR > SR
- GR > ZR
- w > j (przed i, e)
- w > v
Samogłoskowe:
- i-przegłos:
- u > y
- a > e
- ai > ei
- au > eu
- ū > ȳ
- ā, ō > ē
- monoftongizacja
- au > ō
- eu > ȳ
- ei > ī
- utracenie długości:
- ā, ō, ū > o
- ē > a
- ī > e
- akcent na pierwszą sylabę
- prelabializacja nagłosowego o (#o > #vo)
Gramatyka
Zaimek
Rzeczownik
W języku szyrneńskim występują cztery deklinacje:
- I, męska, należą do niej rzeczowniki przyjmujące w mianowniku końcówkę -а;
- II, żeńska, należą do niej rzeczowniki przyjmujące w mianowniku końcówkę -о, a w dopełniaczu -ос;
- III, miękka, należą do niej rzeczowniki przyjmujące w mianowniku końcówkę -и;
- IV, spółgłoskowa, należą do niej rzeczowniki przyjmujące w mianowniku końcówkę -о, których temat w przypadkach rozszerzony jest o spółgłoskę.
Deklinacja I
Deklinacja I
єіина "owca" | ||
---|---|---|
Przypadek | Sg | Pl |
Nom. | єіина | єіинє |
Gen. | єіино | єіинун |
Dat. | єіинє | єіинамас |
Acc. | єіинун | єіинунс |
Ins. | єіино | єіинама |
Loc. | єіинє | єіинєшу |
Voc. | єіинє | єіинє |
Deklinacja II
Deklinacja II
дєно "kobieta" | ||
---|---|---|
Przypadek | Sg | Pl |
Nom. | дєно | дєнос |
Gen. | дєнос | дєнан |
Dat. | дєнє | дєномас |
Acc. | дєнан | дєнанс |
Ins. | дєном | дєномо |
Loc. | дєнє | дєносу |
Voc. | дєна | дєнос |
Deklinacja III
Deklinacja III
дирми "wąż" | ||
---|---|---|
Przypadek | Sg | Pl |
Nom. | дирми | дирмє |
Gen. | дирмєш | дирмин |
Dat. | дирмаіє | дирмимас |
Acc. | дирмин | дирминс |
Ins. | дирмє | дирмиш |
Loc. | дирмє | дирмишу |
Voc. | дирми | дирмє |
Deklinacja IV
Deklinacja IV
єсмо "kamień" | ||
---|---|---|
Przypadek | Sg | Pl |
Nom. | єсмо | єсмєнє |
Gen. | єсм | єсм |
Dat. | єсм | єсм |
Acc. | єсм | єсм |
Ins. | єсм | єсм |
Loc. | єсм | єсм |
Voc. | єсм | єсм |