Język tahareński

Język tahareński Taharanï celi
Utworzenie:	Artaxes w 2017 kontynuowany przez Borlacha w 2020
Używany w (Kyon):	Ajdynir, Królestwo Tahareńskie
Regiony (Kyon):	Ajdyniriana
Ilość mówiących (Kyon)	do ustalenia
Sposoby zapisu:	pismo tahareńskie (abdżad persko-arabski) pismo ajdyniriańskie alfabet łaciński
Typologia:	aglutynacyjny VOS
Klasyfikacja:	Język pradahicki (†) Języki starodahickie (†) Języki nowodahickie Język starotahareński (†) Język nowotahareński
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język tahareński, lub raczej język nowotahareński (tah. Taharanï celi [taharanɯ celi]) — język autorstwa Artaxesa, za zgodą autora przejęty później, rozwinięty i zmodyfikowany przez Borlacha na potrzeby projektu Kyonu. Jest to język należący do większej rodziny języków dahickich oraz rodzima mowa Tahareńczyków, stanowiąca wraz z językiem ajdyniriańskim lingua francę na rozległych obszarach Ajdyniriany. Język tahareński jest również jednym z urzędowych języków Królestwa Tahareńskiego, prowincji wchodzącej w skład Ajdyniru.

Język tahareński w jego oryginalnej formie można obejrzeć na stronie Artaxesa.

(Opisać historię i rozwój w ramach kąłordu)

Fonologia

Samogłoski

	Krótkie		Długie
	Przednie	Tylne	Przednie	Tylne
Przymknięte	i · y	ɯ · u	iː · y:	ɯ: · uː
Średnie	e · ø	o	e: · ø:	oː
Otwarte	a		aː

Harmonia samogłoskowa

	Przednie		Tylne
	Niezaokrąglone	Zaokrąglone	Niezaokrąglone	Zaokrąglone
Wysokie	i	y	ɯ	u
Niskie	e	ø	a	o

Spółgłoski

		Wargowe	Zębowe	Dziąsłowe	Podniebienne	Miękkopod.	Krtaniowe
Nosowe		m		n
Zwarte	bezdźwięczne	p	t		c	k
	dźwięczne	b	d		ɟ	g
Afrykaty	bezdźwięczne			t͡ʃ
	dźwięczne			d͡ʒ
Szczelinowe	bezdźwięczne	f		s	ʃ	x	h
	dźwięczne	v		z	ʒ	ɣ
Drżące			r
Aproksymanty			l		j	w

Struktura sylaby

Struktura sylaby w języku tahareńskim to CVCC, gdzie V to dowolna samogłoska a C dowolna spółgłoska.

Akcent

W języku tahareńskim akcent pada zawsze na pierwszą sylabę wyrazu.

Pismo

Zapis łaciński

Samogłoski

i	ii	ü	üü	ï	ïï	u	uu
[i]	[iː]	[y]	[y:]	[ɯ]	[ɯ:]	[u]	[u:]
e	ee	ö	öö	o	oo
[e]	[e:]	[ø]	[ø:]	[o]	[o:]
a	aa
[a]	[a:]

Spółgłoski

IPA	Transkrypcja
/p t c k/	p t c k
/b d ɟ g/	b d y g
/t͡ʃ/	č
/d͡ʒ/	j
/f s ʃ x h/	f s š ḫ h
/v z ʒ ɣ/	v z ž x
/m n/	m n
/r l/	r l
/j w/	i u

p	t	c	k
[p]	[t]	[c]	[k]
b	d	y	g
[b]	[d]	[ɟ]	[g]
č	j
[t͡ʃ]	[d͡ʒ]
f	s	š	ḫ	h
[f]	[s]	[ʃ]	[x]	[h]
v	z	ž	x
[v]	[z]	[ʒ]	[ɣ]
m	n
[m]	[n]
r	l
[r]	[l]
i	u
[j]	[w]

Gramatyka

Określoność

• Sufiks nieokreślony · -(e)n · toogen · jakaś góra
• Sufiks określony · -(e)t · tooget · ta góra

Posesywność

man - druh, przyjaciel, kompan
	Jeden posiadacz						Więcej posiadaczy
1.	ši-		šiman		mój druh		ne-		neman		nasz druh
2.	mi-		miman		twój druh		de-		deman		wasz druh
3.	i-		iman		jego druh		u-		uman		ich druh

Prefiksy dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej (ši- oraz mi-) są w pewnym stopniu podobne do zaimków dzierżawczych dla pierwszej i drugiej osoby liczby pojedynczej w ajdyniriańskim (kshûn "mój" oraz mûn "twój"). Jest to prawdopodobnie efekt wpływu ajdyniriańskiego na rozwój języka nowotahareńskiego.