Język wandyjski

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Język wandyjski
Lêndua Vandca

['ʎendwa 'vanka]

Sposoby zapisu: Łacińskie
Typologia: Fleksyjny
SVO
Faktycznie
Utworzenie: Henryk Pruthenia w 2018
W Adnacie
Używany w : brak
Klasyfikacja: j. romańskie
  • j. wandyjski
Lista conlangów
Nuvola apps bookcase 1 blue.svg.png Zobacz też słownik tego języka.

Język wandyjski (wand. lêndua vandca ['ʎendwa 'vanka]) - język Wandów, jednego z wielu ludów żyjących na Adnacie.

Procesy fonetyczne

  • h > ∅
  • ă, ā > a
  • ae, ĕ > e [ɛ]
  • oe, ē > ia
  • ĭ > ê [e]
  • ī > i
  • ŏ > o
  • ō > uo
  • ŭ > ɨ (akcentowane), e (nieakcentowane)
  • ū > au
  • au > au
  • _o, _uo {j, i} > e
  • uo> /wɨ/ ô
  • eV, iV (nieakcentowana) > jV
  • f-, u- > h-
  • VfV > h
  • ct, tt > ht
  • CC > SC
  • ll, rr > l, r
  • VbV, VvV > β̥
  • VdV, VgV > ð̥, ɣ̥
  • ns, ks > hs > h
  • kw, gw > pw, bw
  • VsV, Rs > z
  • β̥, ð̥, ɣ̥ > f, s, h
  • gn > nm
  • sc > h
  • tiV > sjo
  • mw, nw, rw, lw > m, n, r, l
  • monoftongizacja nieakcentowanych dyftongów:
    • au > a
    • uɨ > e
  • palatalizacja:
    • l_, n_ {i, j, e} > ʎ ɲ
    • gl, kl, lg, lk > ʎ
    • kn, ng, nk > ɲ
  • rn > nn
  • częste wypadnięcie /i/, /e/ znajdującego się zaraz po sylabie akcentowanej, jeżeli znajdowały się po sonornej lub szczelinowej, a nie znajdowały się w wygłosie
  • k_, g_ {m} > p, b
  • mt, tm, md, dm > mp, pm, mb, bm
  • np, pn, nb, bn > nt, tn, nd, dn

Dźwięki

Samogłoski

Monoftongi:

  • i ɨ u (i u ou)
  • e (ê)
  • ɛ ɔ (e o)
  • a (a)

Dyftongi:

  • au (au)
  • uɨ (ô)

Spółgłoski

  • m n ɲ (m n nh)
  • p b t d k ɡ (p b t d c g)
  • f v s z h (f v ss~s s h)
  • w r l ʎ j (u r l lh i)

Akcent

Akcent może padać na przedostatnią lub przedprzedostatnią sylabę.

Dla języka eilidzkiego używa się zmodyfikowanego alfabetu łacińskiego:

A a Au au B b C c D d E e Ê ê
/a/ /au/ /b/ /k/ /d/ /ɛ/ /e/
F f G g H h I i L l Lh lh M m
/f/ /g/ /h/ /i/, /j/ /l/ /ʎ/ /m/
N n Nh nh O o Ou ou Ô ô P p R r
/n/ /ɲ/ /ɔ/ /u/ /wɨ/ /p/ /r/
S s ss T t U u V v
/s/, /z/ /s/ /t/ /ɨ/, /w/ /v/

Gramatyka

Zaimki

Rzeczownik

Deklinacja I

Deklinacja I f

siala "gwiazda"

Przypadek Sg Pl
Nom. siala siale
Gen. siale sialanne
Acc. sialan sialas

Deklinacja II

Deklinacja II m

maurs "ściana, mur, granica"

Przypadek Sg Pl
Nom. maurs mauri
Gen. mauri maurenne
Acc. mauren maures
Deklinacja IIa m

aher "pole"

Przypadek Sg Pl
Nom. aher ahri
Gen. ahri ahrenne
Acc. ahren ahres
Deklinacja II n

belen "wojna"

Przypadek Sg Pl
Nom. belen bela
Gen. beli belenne
Acc. belen bela

Deklinacja III

Deklinacja III m

ome "człowiek, mężczyzna"

Przypadek Sg Pl
Nom. ome omnês
Gen. omnês omnênne
Acc. omnen omnês
Deklinacja III f

hine "koniec"

Przypadek Sg Pl
Nom. hine hinês
Gen. hinês hinênne
Acc. hinen hinês
Deklinacja III n

numen "imię"

Przypadek Sg Pl
Nom. numen numna
Gen. numnês numnênne
Acc. numen numna

Deklinacja IV

Deklinacja IV m

mans "ręka, dłoń"

Przypadek Sg Pl
Nom. mans manas
Gen. manas manenne
Acc. manen manas
Deklinacja IV n

conna "róg"

Przypadek Sg Pl
Nom. conna connas
Gen. connas connenne
Acc. connen connas

Deklinacja V

Deklinacja V f

hisias "wiara, religia"

Przypadek Sg Pl
Nom. hisias hisie
Gen. hisi hisianne
Acc. hisien hisie

Przymiotnik

Przymiotnik odmienia się przez rodzaje, liczby i przypadki. Częstym zjawiskiem jest synkretyzm form. Występują tylko dwie deklinacje przymiotnikowe.

Deklinacja I

'bon "dobry"

Przypadek Sg Pl
m f n m f n
Nom. bon bona bonen boni bone bona
Gen. boni bone boni bonen
Acc. bonen bonan bonen bones bonas bona
Deklinacja II

hortês "silny"

Przypadek Sg Pl
m f n m f n
Nom. hortês horte horsias horsia
Gen. hortês horsien
Acc. horten horte horsias horsia

Przyimek

W języku wandyjskim przyimki mogą łączyć się a dopełniaczem lub z biernikiem, Istnieje też grupa przyimków, która może łączyć się z oboma przypadkami, w zależności, czy opisują położenie, czy ruch.

Z dopełniaczem

  • af - od + Gen
  • dia - o + Loc; na temat + Gen
  • cun - z + Ins
  • iah - z + Gen
  • grasia - dzięki + Dat
  • palan - przy + Ins (o ludziach)
  • pre - przed + Ins (o czasie
  • pô - po + Acc
  • vêc - zamiast
  • sên - bez

Z biernikiem

  • ass - ku + Dat; w stronę + Gen, dla + Gen, także w funkcji celownika
  • ante - przed + Ins
  • cêrca - przy + Ins
  • cêrcen - wokół + Gen
  • conna - przeciw + Dat
  • ehtra - poza + ???
  • êntere - pomiędzy + Ins
  • êntra - wewnątrz + Gen
  • per - przez + Acc (o przestrzeni)
  • pône - za + Ins
  • posc - po + Loc (o czasie), poza + Ins (o przestreni
  • preter - oprócz + Gen, mimo + Gen
  • prope - około + Gen (o czasie)
  • profter - ze względu na + Acc
  • trans - wzdłuż + Gen

Z dopełniaczem i biernikiem

Z dopełniaczem

  • ên - w + Loc, na + Loc
  • suf - pod
  • supre - nad

Z biernikiem

  • ên - w + Acc, na + Acc, przez + Acc (o czasie)
  • suf - pod
  • supre - nad

Czasownik

W języku wandyjskim czasownik odmienia się przez czasy, osoby, liczby, strony i tryby. Występują też trzy główne koniugacje czasowników, różniące się między sobą jak bezokolicznikiem, tak i pierwszą osobą:

  • I - amu, amare "kochać";
  • II - vêssie, vêssiare "widzieć", często uznawana za podtyp I koniugacji;
  • III - lehu, lehere "czytać";
  • IV - aussie, aussire "słyszeć".

Istnieje też duża grupa czasowników nieregularnych.

Czas teraźniejszy

W czasie teraźniejszym zachowuje się podział na cztery klasy koniugacyjne, chociaż I i II czasami się łączy w jedną, większą, koniugację.

Koniugacja I
amu, amare "kochać"
Osoba Sg Pl
1. amu amanes
2. amas amassês
3. ama amanc
Koniugacja II
vêssie, vêssiare "widzieć"
Osoba Sg Pl
1. vêssie vêssianes
2. vêssias vêssiassês
3. vêsse vêssenc
Koniugacja III
lehu, lehere "czytać"
Osoba Sg Pl
1. lehu lehênes
2. lehês lehêssês
3. lehê lehenc
Koniugacja IV
aussie, aussire "słyszeć, słuchać"
Osoba Sg Pl
1. aussie aussines
2. aussis aussissês
3. aussi aussienc

Imperfekt

Imperfekt opisuje zdarzenia z przeszłości, które nie zostały zakończone, lub fakt ich zakończenia nie jest ważny. W imperfekcie koniugacje II, III i IV zlały się w jedną, różniącą się od koniugacji I jedynie obecnością -i- we fleksji.

Koniugacja I
amu, amare "kochać"
Osoba Sg Pl
1. amafan amafanes
2. amafas amafassês
3. amafa amafanc
Koniugacja II, III, IV
vêssie, vêssiare "widzieć"
Osoba Sg Pl
1. vêssiafan vêssiafanes
2. vêssiafas vêssiafassês
3. vêssiafa vêssiafanc

Perfekt

Perfekt opisuje zdarzenia przeszłe, które zostały zakończone. W tym czasie doszło do zlania się form II i III koniugacji. Częste są też wymiany samogłoskowe w samym rdzeniu.

Koniugacja I
amu, amare "kochać"
Osoba Sg Pl
1. ami amavênes
2. amassi amascês
3. amavê amiare
Koniugacja II
vêssie, vêssiare "widzieć"
Osoba Sg Pl
1. vissi vissêvênes
2. vissêssi vissêscês
3. vissêvê vissiare
Koniugacja III
lehu, lehere "czytać"
Osoba Sg Pl
1. lehi lehêvênes
2. lehêssi lehêscês
3. lehêvênes lehiare
Koniugacja IV
aussie, aussire "słyszeć, słuchać"
Osoba Sg Pl
1. aussi aussivênes
2. aussissi aussiscês
3. aussivê aussiare