Język wertyński

Język wertyński
Utworzenie:	F1req w 2020
Używany w (Kyon):	Wertynia (urzędowy)
Ilość mówiących (Kyon)	Do ustalenia
Sposoby zapisu:	Pismo wertyńskie, alfabet łaciński
Typologia:	Fleksyjny, VSO
Klasyfikacja:	Języki wertyńskie Język proto-wertyński Języki południowowertyńskie Język zawarski Język wertyński
Lista conlangów

Zobacz też słownik tego języka.

Język wertyński - jest językiem izolowanym, używany jest wyłącznie w Wertynii.

Fonologia

Spółgłoski

		Wargowe	Zębowe	Dziąsłowe	Podnieb.	Welarne	Krtaniowe
Nosowe		m		n	ɲ
Zwarte	bezdźwięczne	p	t			k
	dźwięczne	b	d			g
Afrykaty	bezdźwięczne			t͡s • t͡ʃ	t͡ɕ
	dźwięczne			d͡ʒ	d͡ʑ
Szczelinowe	bezdźwięczne	ɸ		s • ʃ	ɕ		h
	dźwięczne	β		z • ʒ	ʑ
Drżące			r
Aproksymanty			l		j

Samogłoski

	Przednie	Tylne
Przymknięte	i • iː • y • yː	u • uː
Półprzymknięte	ø • øː
Półotwarte	ɛ • ɛː	o • oː
Otwarte	a • aː

Alfabet

Do zapisu języka wertyńskiego używa się rodzimego pisma. Używa się też zapisu alfabetem łacińskim, gdzie występuje 39 liter i 1 dwuznak. W wertyńskim nie może dojść do sytuacji, w której są dwie samogłoski pod rząd.

Zapis łaciński

a

ā/ą

b

c

ĉ

ç

d

đ

dh

e

ē/ę

f

g

x

i

ī/į

y

q

l

m

[a]

[aː]

[b]

[t͡s]

[t͡ɕ]

[t͡ʃ]

[d]

[d͡ʑ]

[d͡ʒ]

[ɛ]

[ɛː]

[ɸ]

[g]

[h]

[i]

[iː]

[j]

[k]

[l]

[m]

n

n̂

o

ō/ǫ

ö

õ/ǫ̈

p

r

s

ŝ

ş

t

u

ū/ų

ü

ũ/ų̈

v

z

ẑ

j

[n]

[ɲ]

[o]

[oː]

[ø]

[øː]

[p]

[r]

[s]

[ɕ]

[ʃ]

[t]

[u]

[u:]

[y]

[y:]

[β]

[z]

[ʑ]

[ʒ]

Gramatyka

Czasowniki

Odmiana czasowników

Czasowniki regularne odmienia się przez osoby poprzez dodanie odpowiedniej końcówki. Wszystkie czasowniki regularne w bezokoliczniku kończą się na -ēv.

osoba	końcówka	paryēv - jeść	xeqyēv - mówić	qivryēv - kochać
ja - uyę	-ēs	paryēs - jem	xeqyēs - mówię	qivryēs - kocham
ty - tyę	-ēt	paryēt - jesz	xeqyēt - mówisz	qivryēt - kochasz
on - īlv	-īn	paryūn - on je	xeqyūn - on mówi	qivryūn - on kocha
ona - īlşa	-īn	paryān - ona je	xeqyān - ona mówi	qivryān - ona kocha
ono - īlxe	-īn	paryēn - ono je	xeqyēn - ono mówi	qivryēn - ono kocha
my - tarvāy	-ēsay	paryēsay - jemy	xeqyēsay - mówimy	qivryēsay - kochamy
wy - oyrāy	-ētay	paryētay - jecie	xeqyētay - mówicie	qivryētay - kochacie
oni - īlvay	-ūn	paryūnay - jedzą	xeqyūnay - mówią	qivryūnay - kochają
one - īlşay	-ūn	paryānay - jedzą	xeqyānay - mówią	qivryānay - kochają

Rzeczowniki

L. pojedyncza	L. mnoga
dyovīn (człowiek)	dyovīnay (ludzie)

Zdrobnienia

Zdrobnienie
Rodzaj	Męski	Żeński	Neutralny
Forma podstawowa	lövdēr tata	fütryą mama	jörvę dziecko
Forma zdrobniona	yulövdēr tatuś	yafütryą mamusia	yejörvę dzieciątko

Honoryfikacja

Honoryfikacja
Rodzaj	Męski	Żeński	Neutralny
Forma podstawowa	lövdēr tata	fütryą mama	jörvę dziecko
Honoryfikacja	vurlövdēr ojciec	varfütryą matka	verjörvę dziecko

Forma pejoratywna

Forma pejoratywna
Rodzaj	Męski	Żeński	Neutralny
Forma podstawowa	lövdēr tata	fütryą mama	jörvę dziecko
Forma pejoratywna	xuslövdēr	xasfütryą	xesjörvę

Zaimki

Przypadek	Liczba pojedyncza					Liczba mnoga
	1. os.	2. os.	3 os.			1. os.	2. os.	3 os.
			m	ż	n
Mianownik	uyę (ja)	tyę (ty)	īlv (on)	īlva (on)	īlve (on)	tarvāy (my)	oyrāy (wy)	īlvay (oni)
Dopełniacz	uyēxe (mnie)	tyēxe (ciebie)	īlvxe (jego/go)	īlvaxe (jej/niej)	īlvexe (jego/go/niego)	tarvāyxe (nas)	oyrāyxe (was)	īlvayxe (ich/nich)
Celownik	uyēxev (mnie/mi)	tyēxev (tobie/ci)	īlvxev (jemu/mu/niemu)	īlvaxev (jej/niej)	īlvexev (jemu/mu/niemu)	tarvāyxev (nam)	oyrāyxev (wam)	īlvayxev (im/nim)
Biernik	uyēxen (mnie/mię)	tyēxen (ciebie/cię)	īlvxen (jego/go/niego)	īlvaxen (ją/nią)	īlvexen (je/nie)	tarvāyxen (nas)	oyrāyxen (was)	īlvayxen (ich/nich)
Narzędnik	uyēxet (ze mną)	tyēxet (z tobą)	īlvxet (z nim)	īlvaxet (z nią)	īlvexet (z nim)	tarvāyxet (z nami)	oyrāyxet (z wami)	īlvayxet (z nimi)
Miejscownik	uyēxex (o mnie)	tyēxex (o tobie)	īlvxex (o nim)	īlvaxex (o niej)	īlvexex (o nim)	tarvāyxex (o nas)	oyrāyxex (o was)	īlvayxex (o nich)

Robocze

• nominativus [kto? co?] Ulyerą, Artyēr
• genetivus [kogo? czego?] Ulyerę, Artyēre
• dativus [komu? czemu?] Ulyerēv, Artyērev
• accusativus [kogo? co?] Ulyerēn, Artyēren
• instrumentalis [z kim? z czym?] Ulyerēt, Artyēret
• locativus [o kim? o czym?] Ulyerēx, Artyērex
• vocativus [wołacz] Ulyerų, Artyerų

/////////////////////////////////////////////////////////////

• essivus-formalis [jako] np. jako dom/
• essivus-modalis [w jaki sposób] np. po polsku/
• illativus [do wnętrza (D); w (B)] np. do domu/Artyēresōn
• inessivus [w czymś, wewnątrz czegoś] np. w domu/Artyērexnūy
• elativus [z (D)] np. z pociągu/Artyērefēt
• allativus [do zewnątrz (D); ku (C)] np. ku pociągowi/Artyērevōr
• adessivus [przy (Ms); u (D)] np. przy pociągu/Artyērex'
• ablativus [od (D)] np. od pociągu/Artyērefūn
• sublativus [na (B)] np. na pociąg/Artyērenāx
• superessivus [na (Ms)] np. na pociągu/Artyērexāx
• delativus [z (D); o (Ms)] np. o pociągu/Artyērexjį
• causalis-finalis [za (B); dla (D); o (B); po (B)] np. o pociąg/Artyērenjį
• translativus-factivus [w (B)] np. w pociąg/Artyērenūy