Język zongepajcki/Ludowa przesuwka samogłosek
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Ludowa zongepajcka przesuwka samogłosek – proces w mowie ludowej języka zongepajckiego w wyniku którego zmieniła się barwa niektórych samogłosek.
Przebieg
W wyniku tej przesuwki monoftongizują się dyftongi, które później "przepychają" dawne samogłoski do innych pozycji.
- ai > è
- au > ò
- ě > ä (zostaje obniżone przez è, spowodowane wcześniejszą bardzo niewielką różnicą w brzmieniu)
- o > ȯ (staje się na stale zwężone przez ò, spowodowane wcześniejszą niewielką różnicą w brzmieniu)[1]
Ludowe długie ě i o przesuwają się identycznie jak krótka odmiana.
Stan samogłosek przed i po przesuwce
Przed przesuwką:
| Przednie | Środkowe | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Przymknięte | i (i) | u (u) | |
| Półprzymknięte | e (e) | ə (ă) | o̞ (o) |
| Półotwarte | ɛ (ě) | ||
| Prawie otwarte | ɐ (a) | ||
oraz dwa dyftongi: ai oraz au
Po przesuwce:
| Przednie | Środkowe | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Przymknięte | i (i) | u (u) | |
| Półprzymknięte | e (e) | ə (ă) | o (o) |
| Półotwarte | ɛ (è) | ɔ (ò) | |
| Prawie otwarte | æ (ä) | ɐ (a) | |
Przesuwka się nie odbyła w zongepajckim klasycznym, dlatego występują w nim średniozongepajckie formy samogłosek.
Po przesuwce wiele języków przyjęło kolejne zmiany samogłosek, jednak w grupie zachodniej i wschodniej nie były one zbyt wielkie.
Przypisy
- ↑ kropka symbolizująca ścieśnienie występuje tylko w tym przedstawieniu, jest gdzie indziej pomijana, nawet w dalszej części artykułu