Języki Sechtu: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 17: | Linia 17: | ||
* masmadorska ([[język masmadorski|masmadorski]]). | * masmadorska ([[język masmadorski|masmadorski]]). | ||
[[Kategoria:Secht]] | [[Kategoria:Secht]] | ||
+ | [[Kategoria:Języki Kyonu]] |
Aktualna wersja na dzień 13:40, 22 lis 2020
ܣ݇ܚܬܣܸܪܐ ܡ݇ܪܤ | Czytasz artykuł z serii Secht. | języki · religia |
Języki Sechtu to języki używane przez narody i instytucje zamieszkujące teren Konfederacji Państw Sechtu. O ile nie zaznaczono inaczej, niniejszy artykuł opisuje stan na rok 9509 EK.
Sechtońska rodzina językowa
Sechtońska rodzina językowa wiąże ze sobą języki o oddalonym stopniu pokrewieństwa i posiada trzy grupy języków:
- magańska,
- magańsko-saacka (starosechtoński, nowosechtoński),
- magańsko-surracka, tzw. średniosechtońska lub sechtońska magnacka (sechtoński);
- hetyńska (hetyński);
- urańska (urański).
Wszystkie języki sechtońskie są morfosyntaktycznie nominatywno-akuzatywne, morfologicznie nonkonkatenatywne, fleksyjne bądź rzadziej izolujące, i zapisywane klinowo lub alfabetami spółgłoskowymi.
Tarfijska rodzina językowa
Tarfijska rodzina językowa obejmuje kilka powiązanych ze sobą języków niespokrewnionych z sechtońskimi. Większość z nich jest aglutynacyjna, posiada samogłoski przednie zaokrąglone i harmonię samogłoskową. Z pewnymi wyjątkami, są to języki o niewielkiej liczbie ludności i na ogół dwujęzyczna z wyżej wymienionymi. Lista najważniejszych języków obejmuje:
- miracka (miracki);
- hawraricka (hawraricki);
- masmadorska (masmadorski).