Język proto-eszerkłaldzko-wettyjsko-irszyjski

Z Conlanger
Wersja z dnia 00:58, 21 mar 2016 autorstwa Henryk Pruthenia (dyskusja | edycje) (→‎Odmiana ergatywna)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Język proto-eszerkłaldzko-wettyjsko-irszyjski (w skrócie PEWI) jest prajęzykiem eszerkłaldzko-wettyjso-irszyjskiej grupy językowej. W świecie Ziemli nie pozostawił po sobie żadnych źródeł pisanych. Część zaprezentowanych cech jest niemożliwa do odtworzenia za pomocą metod językoznawstwa historyczno-porównawczego.

Rys ogólny

PEWI jest językiem wysoce aglutynacyjnym, ergatywno-absolutywnym; czasownik podlega odmianie czasowej jak i osobowej (podmiotowej i przedmiotowej).

Fonologia

PEWI posiadał 20 spółgłosek i dwanaście samogłosek.

Spółgłoski

  • m n
  • pʰ tʰ kʰ
  • pʼ tʼ kʼ
  • b d g
  • s x χ h
  • ts
  • w r l j

Samogłoski

  • i í u ú
  • e é o ó
  • ö ő
  • a á

Dokładna wymowa samogłosek nie jest podana, gdyż nie została ustalona. Pewne jest tylko to, że jest sześć samogłosek w parach krótka - długa.

Rzeczownik

Rzeczownik odmienia się przez przypadki (absolutyw, ergatyw, ablatyw, datyw, lokatyw, wokatyw) i liczby (pojedyncza i mnoga). Rzeczownik może dodatkowo posiadać sufiks dzierżawczy.

Deklinacja

Przypadek Końcówka
Absolutyw -a / -á
Ergatyw -em
Ablatyw -oxi
Datyw -i
Lokatyw -öts
Wokatyw -e

Liczba mnoga

Liczbę mnogą tworzy się poprzez dodanie po sufiksie przypadku końcówki -(e)n.

Po spółgłosce Po samogłosce
-en -n

Zaimki dzierżawcze

Zaimek dzierżawczy nie występuje samodzielnie, lecz jest postfixem łączonym z rzeczownikiem.

Liczba pojedyncza

Osoba Sufix
mój -mer
twój -er
jego/jej

Liczba mnoga

Osoba Sufix
nasz -wen
wasz -an
ich

Czasownik

Czasownik odmienia się przez czasy, osoby (odmiana ergatywna i absolutywna), liczby.

Odmiana czasowa

Czas Sufix
Teraźniejszy - / -i
Przyszły -áb
Przeszły I -is
Przeszły II -hu
Statywny -

Przeszły I

Określa on zdarzenia, które zostały zakończone w przeszłości, ale mimo to efekty tego działania trwają do momentu mówienia

Przeszły II

Opisuje on zdarzenia, dokonane, lub niedokonane, które zdarzyły się w przeszłości, i są albo tłem większej opowieści osadzonej w przeszłości, bądź nie mają związku z teraźniejszością.

Statywny

Opisuje on stany, emocje, a także konstrukcje modalne, które są stałe w czasie.

Odmiana osobowa

Występują dwa rodzaje odmiany osobowej:

  • absolutywna - odmiana podmiotowa w zdaniach nieprzechodnich; odmiana przedmiotowa w zdaniach przechodnich (znajduje się wtedy po sufixie odmiany ergatywnej),
  • ergatywna - odmiana podmiotowa w zdaniach przechodnich.

Odmiana absolutywna

Osoba Sg Pl
1. -m(a) -w(a)
2. -r(a) -n(a)
3. -j(a) -jör

Odmiana ergatywna

Osoba Sg Pl
1. -m(e) -w(e)
2. -r(e) -n(e)
3.

Zaimki osobowe

W PEWI występują następujące zaimki osobowe (podano formę absolutywną)

Liczba pojedyncza

  • ja - mí
  • ty - é
  • on/a/o - öt

Liczba mnoga

  • my - wém
  • wy - ám
  • oni/e - őm

Szyk zdania

  • SVO
  • VS