Język wernijski
| Język wernijski ???? | |
|---|---|
| Sposoby zapisu: | Cyrylica |
| Typologia: | Fleksyjny VSO |
| Faktycznie | |
| Utworzenie: | Henryk Pruthenia w 2018 |
| W Adnacie | |
| Używany w : | brak |
| Lista conlangów | |
|
Zobacz też słownik tego języka. |
Język wernijski - język używany przez góralski lud Wernów, zamieszkujących Adnatę. Jego najbardziej charakterystyczną cechą jest rozróżnienie sylab według mór.
Dźwięki
W języku
Samogłoski
Krótkie
- i y ɨ ɯ u (і ӱ ы ӹ у)
- e ø ə ɤ o (е ӧ ъ ө о)
- ɛ ɔ (є ꙩ)
- æ ɒ (ѣ а)
Długie:
- iː yː ɨː ɯː uː (іі ӱӱ ыы ӹӹ уу)
- eː øː ɵə͡ː ɤː oː (ее ӧӧ ъъ өө оо)
- ɛː ɔː (єє ꙩꙩ)
- æː ɒː (ѣѣ аа)
Superdługie (tylko w wygłosie słowa):
- iːː ɯːː uːː (і̀ ӹ̀ у̀)
- æːː ɒːː (ѣ̀ а̀)
Dyftongi:
- ɨ̯e (ые)
- ɨ̯ɛ (ыє)
- ɨ̯ə (ыъ)
- ɨu̯ (ыу)
- ɤu̯ (өу)
- ɛu̯ (єу)
- ɒu̯ (ау)
- oy̯ (оӱ)
- ɔy̯ (ꙩӱ)
- ɒy̯ (аӱ)
- ei̯ (еі)
- ɛi̯ (єі)
- æi̯ (ѣі)
- u̯ɨ (уы)
- u̯ɛ (ує)
- u̯æ (уѣ)
- eɨ̯ (еы)
- ɛɨ̯ (єы)
- əɨ̯ (ъы)
- æɨ̯ ɑɨ̯ (ѣы аы)
Spółgłoski sylabotwórcze
Krótkie:
- m̥ (ъм)
- n̥ (ън)
- r̥ (ър)
- s̥ (ъс)
- l ̥ (ъл)
- ʙ̥ (ъѵ)
Długie:
- m̥ː (ъмм)
- n̥ː (ънн)
- r̥ː (ърр)
- s̥ː (ъсс)
- l ̥ː (ълл)
- ʙ̥ː (ъѵѵ)
- ʝ̥ː (ъҗҗ)
- ɣ̥ː (ъгг)
Spółgłoski
- m n (м н)
- b t d c k q (б т д ꙉ к ҁ)
- ɸ β ð s z ʒ ʝ x ɣ χ ʢ h ɦ (ф~ѳ ? ҙ с з ж җ х г ӽ ғ һ ꚕ)
- ʋ j ɥ (в ј ҩ)
- ʙ r (ѵ р)
- ɬ ɮ (ԕ ԡ)
- l (л)
Morowość
W języku wernijskim żadna sylaba nie może by więcej niż trójmorowa. Głównym czynnikiem wpływającym na ilość mór w sylabie jest długość samogłoski; na ilość mór wpływ też mają niektóre spółgłoski stojące w wygłosie sylaby - nagłos sylaby nigdy nie wpływa na długość sylaby. Wyrazy mogą posiadać najwyżej sześć mór.
Spółgłoski wzdłużające
- m n (м н)
- x χ ʢ (х ӽ ғ)
- ɸ¹ (ѳ)
- ɮ (ԡ)
- ʙ r (ѵ р)
- l (л)
- ¹jeżeli spółgłoska pochodzi od dawnego /θ/, to nie dochodzi do wzdłużenia sylaby. Przez to spółgłoska /ɸ/ zapisywana jest dwoma różnymi znakami.
Stopnie długości
Istnieją trzy stopnie długości mór:
- I - samogłoski i spółgłoski sonorne krótkie;
- II - dyftongi, samogłoski długie, a także sylaby z grupy I, po których znajduje się spółgłoska wzdłużająca;
- III - samogłoski superdługie, a także sylaby z grupy II, po których znajduje się spółgłoska wzdłużająca;
Rekompensata
Budowa sylaby
Sylaba może przyjąć strukturę STRSRVHC, gdzie:
- S - dowolna spółgłoską szczelinowa;
- T - dowolna spółgłoska, przy czym zazwyczaj zwarta.
- R - spółgłoska sonorna lub podoba;
- V - dowolna samogłoska;
- H - dowolna spółgłoska szczelinowa dalsza niż /x/;
- C - dowolna spółgłoska.
Zapis
| A a | C c | D d | E e | G g | H h | Ƕ ƕ |
| [a] | [k] | [d] | [e] | [g] | [x] | [xʷ] |
Gramatyka
Zaimek
Rzeczownik
W języku wernijskim występują trzy główne deklinacje:
- I - należą do niej tylko rzeczowniki rodzaju męskiego;
- II - należą do niej rzeczowniki rodzaju męskiego i żeńskiego;
- III - należą do niej rzeczowniki rodzaju żeńskiego, jak i nijakiego;
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Czasownik
| I | II | III |
|---|---|---|
| а | є | ыє |
| і | є | єі |
| у | є | єу |
| е | е | ъ¹ |
| є | є | ъ¹ |
| ѣ | ѣ | ѣі |
| о | е | оӱ |
| ꙩ | є | ꙩӱ |
| ы | а | єы |
| ӹ | а | єі |
| ө | є | өу |
| ъ | ъ | є |