Język wigierski/Nazwy własne

Imiona i nazwiska

Podobnie jak inne języki ugrofińskie, wigierski ma bogaty zestaw rodzimych imion. Często nawiązują one do elementów natury, szczególnie zwierząt.

Imiona żeńskie kończące się na -i odmieniają się tak samo jak żeńskie rzeczowniki I deklinacji zakończone na -e, ale z -i jako samogłoską tematyczną (np. acc. Lúmis, dat. Lumî, loc. Lúmin).

Imiona męskie

Cìrkes "świerszcz"
Járva "jezioro"
Kùoša "orzeł"
Šírves "jeleń"
Túljes "wiatr"
Úines "ogień"

Imiona żeńskie

Lúmi (< lume "śnieg")
Páivi (< paiva "ranek")
Sári (< sare "wyspa")
Tóivi (< toive "nadzieja")
Vàlgis "światło"
Vésni (< vesne "wiosna")

Nazwiska

Járvema, -e (< jarva "jezioro")
Kýlema, -e (< kyla "wieś")
Úljema, -e (< ulja "nowy")

Państwa

Nazwa kraju jest identyczna z przymiotnikiem dotyczącym tego kraju w rodzaju żeńskim, np. sûoma/-e "fiński/-a" - Sûome "Finlandia". W celu podkreślenia, że chodzi o kraj, można dodać słowo mâi "kraj, ziemia" (które jest rodzaju żeńskiego, stąd Sûome ~ Sûome mâi).

Ángele Anglia
Cège Czechy
Dáne Dania
Èste Estonia
Ìdale Włochy
Ispáne Hiszpania
Làte Łotwa
Lènge Polska
Lìeduve Litwa
Lûnmavenaje Białoruś
Nórge Norwegia
Rancúse Francja
Rùose Szwecja
Sàiše Niemcy
Solvàge Słowacja
Sûome Finlandia
Ukráine Ukraina (czasem wym. "Ukuráine")
Vénaje Rosja
Vóngare Węgry

Miejscowości

Autentyczne

Alìte Olita
Álstene Olsztyn
Káuna Kowno
Lùka Ełk
Séinai Sejny
Suvàlkai Suwałki

Zmyślone

Jêukyla (< jêu "zboże" + kyla "wioska", por. fiń. Jyväskylä)
Túrgalin (< túrga "targ" + lin "miasto")

Krajobraz

Akweny

Lànneme mére Morze Batłyckie
Némunes Niemen
Výira járva Jezioro Wigry