Korpus języka połabskiego

Teksty poświadczone

Ojczenasz od Henniga

Nás fâder, tå tŷ jis wå nebisiû,
Swiǫta wårda tuji jîmą.

Ptasie wesele

Kåtu mes nenka bŷt?
Telka mes nenka bŷt:
Telka rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Jaz jis wilkie gruzna zena;
Ne mug nenka bŷt, jaz ne mug nenka bŷt.

Kåtu mes zątek bŷt?
Strezek mes zątek bŷt:
Strezek rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Jaz jis wilkie male kiârl;
Ne mug zątek bŷt, jaz ne mug zątek bŷt.

Kåtu mes trîwnek bŷt?
Warná mes trîwnek bŷt:
Warná rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Jaz jis wilkie carne kiârl;
Ne mug trîwnek bŷt, jaz ne mug trîwnek bŷt.

Kåtu mes kiûchár bŷt?
Wůcka mes kiûchár bŷt:
Wůcka rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Jaz jis wilkie glu̇pse kiârl;
Ne mug kiûchár bŷt, jaz ne mug kiûchár bŷt.

Kåtu mes šenkiėr bŷt?
Zając mes šenkiėr bŷt:
Zając rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Jaz jis wilkie drâle kiârl;
Ne mug šenkiėr bŷt, jaz ne mug šenkiėr bŷt.

Kåtu mes spelmân bŷt?
Butian mes spelmân bŷt:
Butian rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Jaz jis wilkie důgie råt;
Ne mug spelmân bŷt, jaz ne mug spelmân bŷt.

Kåtu mes dîská bŷt?
Lîska mes dîská bŷt:
Lîska rici wåpak kå nîmá kå dwemá:
Ruzplàstîte mują pîzǫ;
Bǫde wasa dîská, bǫde wasa dîská.

Rozmowa Paruma Schulzego

Tŷ, pud sem er! Îd sąd kå mâne! Jaz cą tibe ceg ricat. Jaz menam, jaz tech tibe rådá met. Muj lialia ún matî jista din wå tǫ kliûd. Mŷ mame wisi wå nás wiza, kak påtince mlåka ún dubra zena, tu mŷ ne mame. Jaz zârą ele no tibe wå cârkiėw. Nina tŷ kamas kå mâne. Wå sem liǫdu niją nijâdån dewka, tǫ tŷ ni prasal. Nina tŷ wit wisem tǫ kicér krigál. Nina jaz mam tuja brut bŷt. Tŷ ni menas dubra dewka. Tŷ cis la wile gelt met. Pirtu tibe ni cą met. Tŷ jis nina stara kå frijanie.

Teksty nowopołabskie

Krewetowy Djalogi

Å: Sem Åns; dubre dȧn.
D: Dubre dȧn, Åns. Ją tuja sestra duma?
Å: Niją, wåna ja jist wå šula
D: A kiėde bǫde wåna duma?
Å: Zawicera bǫde duma. Mam ji cu rict?
D: Ni, dącká. Du wåpak wîdzenia.
Å: Du wåpak slŷsenia, jûtra wå šula.

Ojczenasz (Siemoród)

Nás Îta, tå tŷ jis wå nèbisiû,
Swiǫta wårdáj tuji jîmą,
Kiėnąztu tuji kamáj,
Tuja wilia nech bǫde,
Kak wå nèbisiû, tak na zime.
Nasėj wisèdȧnesna skîbe dadz nam dȧns
U̇n witèdadz nam dȧns nase grechie,
Kak mŷ witèdajime nasem gresnàrum.
U̇n ni wid nas kå wabenie,
Pak lozáj nas wit wiseg chiûdag.
(Pirtu tuji ją kiėnąztu, u̇n macht, u̇n chala na wekie).
Amén

Hej Słowianie (Siemoród)

Ej Sluwioni jist ją nasa
Sluwenska rec zîwa,
Pukie nás truwe zîwåtak
Za nás narod bėje!

Zîwe, zîwe dûch sluwenskie,
Zît ca wecnu nam.
Můnia, smola — chiûda wasa,
Prekie nam chiorîcia!

Rodzina Przemków (aut. Krewet)

Premkie ni sǫ wilka fȧmilîja. Wånî sǫ citer liûdi: er Tîs Premka, jig zena erska Dorta Premkiuwa u̇n jîch detatî Åns u̇n Juta. Åns u̇n Juta jista brat u̇n sestra. Fȧmilîja Premkie wania wå Glîna. Wåna ja wenska. Er Premkie ja wûcîka wå Wenskaj Sridnaj Šula. Erska Premkiuwa ja wågárdîka. Sonka Åns ja wûcnek zakladna šule. Wån dubré wŷkne u̇n pusliád pude du Wenska Sridna Šule. Juta ja jist mala u̇n chiude kazdag dȧniá du wågárdá. Premkie garną dumá wenskie, mȧn wånî znaja likåm tak wilkie siaskie. Åns wŷkne wå šula wenskǫ rec. Juta chiude du siaskieg wågárdá u̇n garne tam gȧnc dȧn siaskie. Wåna ja staltna, cu znaje jûz dåwé recî.