Księstwo Agrabaskie

Isūrvan Aghrabahaz X Księstwo Agrabaskie {{{flaga}}} {{{herb}}} "Éxanna chûzaranajai yichaniya" Wielkość od skromnych początków Mapa Księstwa Agrabaskiego na tle regionu Amanuru oraz Imperium Ajdyniriańskiego Język urzędowy: ajdyniriański, agrabaski Języki używane: agrabaski, kaldyjski, ajdyniriański, nowotahareński, inne Stolica Agrabar Ustrój prowincja imperialna monarchia parlamentarna, apartheid Książę xxx {{{szef rządu}}} {{{premier}}} Powierzchnia - całkowita -% wody {{{powierzchnia całkowita}}} km² {{{procent wody}}}% Ludność na rok 5360 CE - całkowita ok. 2 680 000 stolica - ok. 630 000 Waluta 1 adrash = 100 zuvwarów (ADR) Strefa czasowa {{{czas}}} Powstanie: {{{utworzenie}}} Hymn {{{hymn}}} Przynależność do organizacji {{{organizacje}}} Domena internetowa {{{internet}}} Kod telefoniczny +{{{kod}}}

Księstwo Agrabaskie (ajd. Isūrvan Aghrabahaz [isu:r'van agʰraba'xaz], agr. X) — jedna z prowincji Imperium Ajdyniriańskiego, posiadająca rozległą autonomię w kwestiach wewnętrznych, dawniej niepodległe państwo Agrabarów. Znajduje się na południowy zachód od Serca Imperium. Krajobraz krainy jest dosyć zróżnicowany: od niekończących się pól uprawnych w dolinie rzeki Eqarosi, przez lasy środkowej części prowincji, aż po wysokie wzgórza i szczyty wyznaczające granicę Płaskowyżu Chaminejskiego. Głównych ośrodków miejskich jest niewiele, są to przede wszystkim miasta położone nad wielką rzeką, a na zachodzie stolica prowincji - Agrabar.

Agrabar był u szczytu potęgi w ??? wieku. W owym czasie naród ten, był owładnięty ideą mesjanizmu agrabarskiego, który głosił dziejową konieczność dominacji tej narodowości nad resztą Tahereńczyków. Ideałów tych nigdy nie wprowadzono na szerszą skalę, z racji konfliktu z Ajdynirem i utratą niepodległości. Na skutek tego wydarzenia większość Agrabarczyków porzuciło imperialistyczne plany (wśród radykalnych stronnictw politycznych wizja "Wielkiego Agrabaru" jest żywa do dziś), zaś skupiło się na rozwoju gospodarki, techniki, nauki oraz filozofii. Owocem zmiany światopoglądowej jest wysoki autorytet agrabarskich uczonych i lokalnego uniwersytetu, który jest ostoją swobodnych badań naukowych.

Historia

Historia narodu agrabarskiego rozpoczyna się wraz z przybyciem pierwszych Taherańczyków na tereny współczesnego Agrabaru. Bezpośrednią przyczyną migracji była działalność Proroka Agry. Jego idee dały również podstawy organizacji społecznej, religijności oraz prawodawstwa Agrabarczyków. Zbiegło się to w czasie z wielką słabością lokalnych potęg (Mhasalu i Ajdyniru), co umożliwiło swobodny rozwój państwowości. Po kilkuset latach odrębność kulturowa Agrabarczyków znacznie się pogłębiła oraz rozwinęła.