Nesdotir: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 922: | Linia 922: | ||
Jeżeli rzeczownik jest opisywany przez liczbę, nie dodaje się końcówek liczb. | Jeżeli rzeczownik jest opisywany przez liczbę, nie dodaje się końcówek liczb. | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:Użytkownik:Henryk Pruthenia]][[Kategoria:Ziemlia]] |
Aktualna wersja na dzień 20:43, 7 mar 2016
Nesdotir - sztuczny język Henryka Pruthenji, używany w świecie "Ziemlia" przez rasę elfów. Jak na język elficki posiada wiele cech, które odwodzą ten język od typowéj dla takowech języków prostoty, czy "piękna brzmienia". Przeżył on wiele reform, jest ciągle zmieniany. Język jest aprjoryczny, choć mogą się czasami w zasobie jego słów znajdować się internacjonalizma. Język stoi na granicy polisyntetyczności oraz aglutynacji, choć można i w niém zauważyć pewne ślady fleksji. Posiada bogaty zestaw spółgłosek.
Fonologja
Fonologja nesdotir jest ciekawa. Posiada szereg spółgłosek ejektywnech, palatalizowanech, ejektywnech-palatalizowanech (w tém i szczelinowe ejektywne i zwartoszczelinowe ejektywne); rozróżnia dźwięki v - w - ʋ, jak i vʲ - ɥ - ʋʲ. Język jest wyraźnie spółgłoskowy.
Spółgłoski
Dwuwargowe | Warogwo-zębowe | Międzyzębowe | Dziąsłowe | Zadziąsłowe | Retrofleksyjne | Podniebienne | Miękkopodniebienne | Języczkowe | Krtaniowe | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nosowe | m | n | ||||||||
Nosowe palatalizowane | mʲ | nʲ | ||||||||
Zwarte | p b | t d | c | k ɡ | q | ʔ | ||||
Zwarte palatalizowane | pʲ bʲ | tʲ dʲ | kʲ gʲ | ʔʲ | ||||||
Zwarte ejektywne | p' | t' | c' | k' | q' | |||||
Zwarte ejektywne palatalizowane | p'ʲ | t'ʲ | k'ʲ | |||||||
Szczelinowe | v | s z | ʂ ʐ | ʝ | x ɣ | χ | ||||
Szczelinowe palatalizowane | vʲ | sʲ zʲ | ʂʲ ʐʲ | xʲ ɣʲ | χʲ | |||||
Szczelinowe ejektywne | s' | |||||||||
Szczelinowe ejektywne palatalizowane | s'ʲ | |||||||||
Zwartoszczelinowe | ʦ ʣ | tʂ dʐ | ||||||||
Zwartoszczelinowe palatalizowane | ʦʲ ʣʲ | tʂʲ dʐʲ | ||||||||
Zwartoszczelinowe ejektywne | ʦ' | tʂ' | ||||||||
Zwartoszczelinowe ejektywne palatalizowane | ʦ'ʲ | tʂ'ʲ | ||||||||
Aproksymanty | ʋ | j | w | |||||||
Aproksymanty palatalizowane | ʋʲ | ɥ | ||||||||
Drżące | r | ʀ | ||||||||
Drżące palatalizowane | rʲ | ʀʲ | ||||||||
Boczne aproksymanty | l | |||||||||
Boczne aproksymanty palatalizowane | lʲ |
Samogłoski
W języku nesdotirskiém przeważają ilościowo samogłoski przednie. Nesdotir posiada tylko jedną samogłoskę centralną, a tylnech są cztéry. Nie posiada dyftongów. Każda samogłoska posiada parę krótka - długa.
Przednie | Centralne | Tylne | ||||
Przymknięte |
| |||||
Prawie przymknięte | ||||||
Półprzymknięte | ||||||
Średnie | ||||||
Półotwarte | ||||||
Prawie otwarte | ||||||
Otwarte |
Zapis
IPA | Cyrylica | Uwagi |
---|---|---|
[a] | А а | |
[a:] | Аа аа | |
[æ] | Ӕӕ | |
[æ:] | Ӕӕ ӕӕ | |
[ʲœ] | Ә ә | |
[ʲœ:] | Әә әә | |
[b] | Б б | |
[v] | В в | |
[g] | Г г | |
[ɣ] | Ґ ґ | |
[ʝ] | Ѓ ѓ | |
[ʀ] | Ҕ ҕ | |
[d] | Д д | |
[ʣ] | Ѕ ѕ | |
[ʲe] | Е е | |
[ʲe:] | Ее ее | |
[ʲɔ] | Ё ё | |
[ʲɔ:] | Ёё ёё | |
[ʒ] | Ж ж | |
[z] | З з | |
[ʲi] | И и~Іі | |
[ʲi:] | Ии ии | |
[i] | Ӥ ӥ | |
[i:] | Ӥӥ ӥӥ | |
[j] | Й й | |
[k] | К к | |
[c] | Ќ ќ | |
[l] | Л л | |
[m] | М м | |
[n] | Н н | |
[ɔ] | О о | |
[ɔ:] | Оо оо~ω | |
Ӧ ӧ | ||
[œ:] | Ӧӧ ӧӧ | |
[ʌ] | Ө ө | |
[ʌ:] | Өө өө | |
[ʲʌ] | Ӫ ӫ | |
[ʲʌ:] | Ӫӫ ӫӫ | |
[p] | П п | |
[r] | Р р | |
[s] | С с | |
[t] | Тт | |
[u] | У у | |
[u:] | Уу уу | |
[w] | Ў ў | |
[ʋ] | Ұ ұ | |
[x] | Х х | |
[χ] | Ҳ ҳ | |
[ʦ] | Ц ц | |
[ʧ] | Ч ч | |
[ʤ] | Џ џ | |
[ʃ] | Ш ш | |
- | ъ | rozdziela |
[ɨ] | Ы ы | |
[ɨ:] | Ы ы ыы ~ыı | |
[ʲɨ] | Ӹ ӹ | |
[ʲɨ:] | Ӹӹ ӹӹ ~ӹı | |
- | ь | zmiękcza |
[ʲæ] | Ѣ ѣ | |
[ʲæ:] | Ѣѣ ѣѣ | |
[e] | Ээ | |
[e:] | Ээ ээ~ӭ | |
[ʲu] | Ю ю | |
[ʲu:] | Юю юю | |
[ʲa] | Я я | |
[ʲa:] | Яя яя | |
[ʔ] | Ӏ | |
[k'] | КЪ къ | |
[c'] | ЌЪ ќъ | |
[p'] | ПЪ пъ | |
[s'] | СЪ съ | |
[t'] | ТЪ тъ | |
[ʦ'] | ЦЪ цъ | |
[ʧ'] | ЧЪ чъ |
Gramatyka
Gramatyka nesdotiru jest wyjątkowo regularna. Jest tylko parę przykładów nieregularności.
Czasownik
Czasownik w nesdotirze odmienia się przez osoby, czasy, liczby, częstotliwość, oraz wiele trybów.
Bezokolicznik
Bezokolicznik przyjmuje końcówki -ӭ, -ӗ
Supinum
Supinum jest używane zamiast bezokolicznika w zdaniach opisujących sytuacje dynamiczne, bądź w razie zmiany zdania mówiącego. Przyjmuje on końcówki -ӭй, -ӗй (ta koncówka często jest wymawiana krótko, jakby było tam -эй; -ей)
Czasy
Występują dwa czasy:
- Czas przyszło-teraźniejszy, ew. czas nieprzeszły, opisujący wydarzenie odbywające się w chwili mówienia, stałe, powtarzające się, oraz te, które są planowane na przyszłość, przewidywania, czy te, które się mają zdarzyć. Koncówką tego czasu jest -у; -ю.
- Czas przeszły dokonany opisumje wydarzenia, które odbyły się w przeszłości i trwały krótko. Komcówką tego czasu jest -о; -ё.
- Czas przeszły niedokonany opisuje wydarzenie przeszłe, które były jakoś rozłożone w czasie, trwały dłużéj; koncówka to -э; -е.
Końcówka czasu jest doklejana jako pierwsza do rdzenia czasownika.
Osoby
Występują trzy osoby, którech końcówki są przyklejane do czasownika odmienionego przez dany czas.
I osoba liczby pojedynczej: -м II osoba liczby pojedynczej: -ч III osoba liczby pojedynczej: -0
I osoba liczby podwójnej: -с II osoba liczby podwójnej: -v III osoba liczby podwójnej: -ќъ
I osoba liczby mnogiej: -ӥ II osoba liczby mnogiej: -х III osoba liczby mnogiej: -ц
Istnieje także koncówka oznaczająca "czwartą osobę" - gdy podmiot jest nieznany, bądź mówiący nie chce go ujawnić; brzmi ona -т. Gdy przed czasownikiém stoi zaimek albo rzeczownik nie trzeba doklejać odpowiedniéj końcówki osoby, bowiém sam podmiot pełni jéj funkcję.
Aspekty
Większość czasowników jest domyślnie niedokonana. Aby utworzyć dokonaność czasownika wystarczy dokleić do niego sufix -ё (stoi on zawsze jak najbliżéj rdzenia, chyba, że na drodze stoi końcówka bezokolicznika, supinum, albo osoby czy czasu).
Tryby
Nesdotir posiada wiele trybów:
- Tryb rozkazujący służy wydawaniu rozkazów, nadawaniu emfazy na ważność wykonania danéj czynności. Tworzy się go dodając do czasów przeszłech cząstkę "vе":
- czas przeszły dokonany -оvе; -ёvе
- czas przeszły niedokonany -эvе; -еvе
- Tryb pytający tworzy się dodając do czasownika (pytanié ogólne bądź o czasownik) czy do innéj części zdania (pytanié o daną część zdania) -ор (łącznik podkreśla to, że „ор” znajduje się zawsze na końcu, oraz stanowi część wyrazu, do którego został doklejony)
- Tryb przypuszczający tworzy się dodając po liczbie po określeniu osoby cząstkę -ян/ан
- Tryb nieświadka jest używany, gdy mówca nie brał udziału w opisywanech wydarzeniach, nie był ich świadkiém czy nie jest pewién ich przebiegu. Tworzy się go dodając po liczbie po określeniu osoby cząstkę -vон.
Zwrotność
Strona zwrotna opisuje czynność wykonywaną "na sobie" przez pdomiot. Tworzy się ją przyklejając odpowiedni zaimek osobowy do normalnie odmienionego czasownika.
Strona bierna
Strona bierna kładzie nacisk na dopełnienié, a nie na podmiot. Podmiot zajmuje drugą pozycję w zdaniu, dopełnienie trzecią, a czasownik pierwszą i dodaje mu się po sufiksie czasu "ву".
Częstotliwość
Jeśli chcemy określić częstotliwość występowania danej czynności dodajemy jeden z sufiksów:
- -рему,-эму, gdy chcemy wyrazić, że danej czynności nigdy nie wykonujemy;
- -рсу,-эрсу, gdy chcemy wyrazić, że daną czynność wykonujemy rzadko;
- -су,-эсу, gdy chcemy wyrazić, że daną czynność wykonujemy od czasu do czasu lub czasami;
- -рту,-эрту gdy chcemy wyrazić, że daną czynność wykonujemy często;
- -гему,-эм gdy chcemy wyrazić, że daną czynność zawsze wykonujemy.
Stosunek do czynności
Można także określić swój stosunek do wykonywanéj czynności za pomocą
- sufixu "nielubienia" -арэ;
- sufixu "lubienia" - -аро;
Rzeczownik
Rzeczownik w nesdotirze odmienia się przez wiele przypadków. Każdy rzeczownik ma przypisany sobie rodzaj (który jest przypisywany bardziéj ze względu na znaczenie niż końcówkę).
Deklinacja
przypadek |
Rzeczownik Zakończony: | |||
Samogłoską |
Na -т; -д; -тъ |
Na -р; -ҏ |
Inną spółgłoską | |
mianownik |
вёпъіна |
іѕят |
ѹџор |
хоммік |
dopełniacz |
вёпъінан |
іѕятн |
ѹџорун |
хоммікун |
przypadek posiadanego |
вёпъінаӱ |
іѕяты |
ѹџоры |
хоммікы |
celownik |
вёпъінаў |
іѕяту |
ѹџору |
хомміку |
biernik |
вёпъінаш |
іѕяч |
ѹџорш |
хоммікуш |
partitivus |
вёпъінай |
іѕята |
ѹџора |
хомміка |
narzędnik, przez coś |
вёпъінах |
іѕятух |
ѹџорх |
хоммікух |
inessivus |
вёпъінас |
іѕяц |
ѹџорс |
хоммікус |
allativus |
вёпъінат |
іѕятт |
ѹџорт |
хоммікут |
adessivus |
вёпъінал |
іѕятул |
ѹџорл |
хоммікул |
ablativus |
вёпъінаті |
іѕятті |
ѹџорті |
хоммікуті |
illativus |
вёпъінасс |
іѕяцц |
ѹџорсс |
хоммікусс |
prepositionalis I |
вёпъінае |
іѕяте |
ѹџоре |
хомміке |
prepositionalis II |
вёпъінаей |
іѕятей |
ѹџорей |
хоммікей |
prepositionalis III |
вёпъінав |
іѕятув |
ѹџорв |
хоммікув |
abessivus |
вёпъінаё |
іѕято |
ѹџоро |
хомміко |
wołacz |
вёпъінаї |
іѕяті |
ѹџорі |
хоммікі |
Prepositionalis I - sytuacja statyczna (w domu) Prepositionalis II - sytuacja dynamiczna docelowa (w dom) Prepositionalis III - sytuacja dynamiczna odcelowa (z domu)
Liczba mnoga i podwójna
Liczbę mnogą tworzy się dodając do odmienionego rzeczownika „мӭ"; liczbę podwójną - dodając do odmienionego rzeczownika „ка".
Jeżeli rzeczownik jest opisywany przez liczbę, nie dodaje się końcówek liczb.