Państwo Neššów

Flaga handlowa:

Flaga Monarchii:

Ustrój Polityczny

Państwo Nešši jest monarchią dziedziczną. Władca, noszący oficjalny tytuł Władcy na Ziemi jest samodzierżawcą, to jest ma nieograniczoną władzę. Władca pochodzi z rodu Vertonów.

Monarchia

Władza i Ideologia Państwowa

Ważne jest też to, czym zajmują się władze Państwa Nešši. Otóż niepisaną dewizą Rządów Vertonów od wielu stuleci jest Służyć Wierze i Rządzić jedynie tym, co konieczne. W praktyce Służba Wierze polega na ciągłym szerzeniu Wiary poza granicami kraju, pilnowaniu Jej spójności, walce z herezją. Druga część dewizy Rządzić jedynie tym, co konieczne wynika z ważnej właściwości Rodu Vertonów: dużych tradycji teorii (geo-)polityki i zarządzania. Gromadzona przez nich przez stulecia wiedza, jeszcze z czasów przed-królewskich, historia Rodu i kraju, wynikające z nich obserwacje są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Przez co doszli do wniosku, że mogą ingerować za pomocą prawa li tylko gdy dana sytuacja podpada pod dylemat więźnia. Poza tym władze zajmują się armią, flotą i policją (jest to oczywiście powoływany przez miasto oddział militarny mający egzekwować wyroki sądów).

Jak już mówiłem, Nešši nie znają niewolnictwa. Nie znają także feodalizmu, przez co wszyscy są równi wobec prawa.

Sukcesja

Następca wyznaczany jest przez rządzącego władcę, i zostaje następnym Władcą jeżeli tylko ukończy 20 lat, jeżeli nie, to cały Ród Vertonów zbiera się i wybiera Władcę. Oczywiście, czasami przez to dochodzi do wojen sukcesyjnych, ale przez ostatnie dwieście lat do niczego takiego nie doszło

Prawo

Prawo jest główną osią społeczeństwa Nešši. Wyroki wydają Ślepcy, którzy wybierani są przez wiece w poszczególnych miastach i wsiach, i także przez nie mogą być odwoływani. Są nimi osoby o nieskazitelnej reputacji, lub przynajmniej udające takie, zazwyczaj Kapłani Wiary. Prawo oparte jest o zasadę domniemanej niewinności i surowość. Istnieją dwie kary: śmierci poprzez publiczne spalenie na stosie oraz grzywny. Penalizowane są morderstwa, kradzieże (grzywna), złamania zasad Wiary, zdrady małżeńskie (zdradzający może być ukarany grzywną bądź spalony, co zależy od osoby zdradzonej), niemoralność, sodomia, pedofilia, gwałty, psucie monety jak i zdrada władzy (czyli każdy występek przeciwko władzy, bardzo szerokie pojęcie, może to być równie dobrze szkalowanie Władcy czy korupcja). Nešši nie znają niewolnictwa, dozwolone są pojedynki.

Podział Administracyjny

Państwo składa się z paru rodzajów prowincji. Większość w Złotym Półksiężycu stanowią Stare Prowincje, czyli prowincje, w której dominuje ludność Nešši. Są to tak zwane Święte Ziemie. Istnieją także Nowe Prowincje, to jest kraje zamieszkane przez inne ludności Złotego Półksiężyca (Išti, Hauków, Mitengów), gdzie prawo jest przystosowane też do tamtejszej ludności tubylczej. Nowymi Prowincjami są też wysokogórskie obszary zamieszkane przez górali Nešši, którzy trochę odstają od ich bardziej nizinych współplemieńców. To także są Święte Ziemie. Wyspiarskie prowincje położone najbliżej Złotego Półksiężyca też są Nowymi Prowincjami. Niektóre ludy Złotego Półksiężyca stanowią de facto lenna Władcy na Ziemi, gdyż tamtejsza władza jest dziedziczna i sprawowana przez tubylczy Ród. Lenna posiadają też wiele swoich praw. Lenna występują też za Morzem. Istnieją także Kraje Zamorskie. Są to w większości porty, gdzie prawo jest dużo lżejsze od tego kontynentalnego. Zarządza nimi zazwyczaj Poseł za Morze, gubernator nadany przez Władcę na Ziemi. Czasami jest to władza jedynie nominalna, gdyż niektóre porty są de facto pod wpływem jednych z wielkich rodów kupieckich, lub nawet co odleglejsze lokalnej ludności (Nešši mówią wtedy o Dzikich Portach). W zależności od rozwoju kolonii (a dokładniej, jak daleko w głąb lądu sięga osadnictwo) mogą to być Święte Ziemie bądź nie.

Kraje za Morzem

Miasta za Morzem mogą być małymi portami z twierdzą i nielicznym garnizonem, jak i miastami niczym nie ustępującymi tym znanym z Złotego Półksiężyca. Te też uznawane są za Świętą Ziemię. Miasta zajmują się handlem z okolicznymi ludami, stanowią miejsce stacjonowania wojsk, a także przy części wysp i niektórych bardziej rozbudowanych kolonii centrum wokół którego rozbudowuje się osadnictwo Nešši (chłopów ciągnie brak podatków przez pierwsze dwa pokolenia). Poszczególne miasta są prawie prywatnymi własnościami najbogatszych ludzi, gdzie to ustalają także swoje prawa jak i podatki (podatki państwowe oczywiście też są uwzględniane, gdyż inaczej skończyłoby się to najpewniej interwencją zbrojną).

Ludność

Nešši

Religia

"Wiara"

Wiara oraz jej kapłani stanowią ważną część Nešši. Za święte uznane jest Słońce, będące dla Wiary centrum wszystkiego oraz inne elementy świata (Lasy, Morza, Księżyc, Ogień, Niebo, Burza).

Święta

Świętowane są przesilenia oraz równonoce. Są też święta osobowe, takie jak osiągnięcie pełnoletności, pogrzeby (a dokładniej spalenie zwłok), śluby.

Sekty

Heretycy ścigani są przez prawo. Za herezję wyznaje się każde odstępstwo od moralności Wiary, negowanie Wiary jak i konwersja z Wiary na inną religię. Przez to heretycy często uciekają z Złotego Półksiężyca, i tak tworzą się oto Miasta za Morzem.

Zasady Społeczne

Warto także przyjrzeć się mieszkańcom Państwa Neššów. Otóż dla Neššów bardzo liczy się moralność. Nie jest to nasza moralność, a moralność oparta na zasadach Wiary. Dozwolone są tylko związki monogamiczne. Kobiety nie mogą być dotykane przez obcych mężczyzn bez ich pozwolenia (cudzołóstwo karane jest śmiercią, jeżeli tylko potwierdzi je dwoje naocznych świadków). Jeżeli mężczyzna dotknie publicznie kobietę to ta ma prawo go zabić. Kobiety, w szczególności te najzamożniejsze wysoce dbają o swoją nieskazitelność. Jako że tu kobiety i mężczyźni na równi parają się handlem i występuje wysoka kultura nie tylko męskiego handlu, kobiety-kupcy dbają o swój wizerunek. Jako, że zasady Wiary zakazują innych ozdób niż tych wykonanych z kości, kobieta Nešši ozdobiona jest kościanymi naszyjnikami, kobłączkami skroniowymi, bransoletami czy nausznicami. Kobiety Nešši oczywiście malują się. Jednak inaczej niż u nas: Wiara zakazuje nosić na sobie kolory inne niż biel, szary, czerń, więc malują się (a malują całe ciało, a nie tylko twarz) zazwyczaj na biel. Kobiety noszą odsłonięte, tak samo kolana; Wiara zakazuje tylko odsłaniania brzucha, dekoltu i okolic intymnych. Wiara traktuje na równi mężczyzn i kobiety (również w przed chwilą omawianej sprawie). Dominującymi fryzurami u kobiet są warkoczyki (rzadko jednak ze wszystkich włosów) oraz powpinane kościane ozdoby. Prawo jest wobec kobiet i mężczyzn takie same, wyjątkiem jest to, że od kobiet nie pobiera się części podatków i posiadają prawo do zabicia osób bezczeszczących ich imię. Prawo spadku Kobiety po ślubie zostają przy swoim nazwisku. ci) przyjąć nazwisko Rodu. Mieszańcy Nešši i innych ludów (a w szczególności tych, spoza Złotego Półksiężyca) nie mają wstępu na Święte Ziemie. Można zostać Nešši, jeżeli ma się troję dziadków Nešši (mężczyźni) lub troję babć Nešši (kobiety) oraz wygląd Nešši i pewność w Wierze. Tylko Nešši mogą wyznawać Wiarę. Wiara oraz jej kapłani stanowią ważną część Nešši.

Kontakty z Innymi Narodami

Ogólnie Nešši nie integrują się z okolicznymi ludami, Złoty Półksiężyc po prostu ciągle wypluwa z siebie coraz to nowych kolonistów, którzy zasiedlają coraz to dalsze tereny i wyrywają tubylcom ziemię z rąk.

Miasto

Życie miejskie jest trochę inne. Miasta już dawno temu wyrosły za swoje mury. W większych miastach znajdują się Twierdze (Garnizon wojskowo-policyjny oraz dodatkowo skarbiec miejski). Tu znajdują się targi, stąd ściąga się podatki, tu pracują rzemieślnicy (nie ma cechów), tu budują swoje posiadłości ważniejsze rodziny. To tu spływają towary z całego świata, to tu działają banki (zakazana jest lichwa) bijące swoje monety (tak, istnieje wiele walut w kraju Nešši, podatki ściąga się w czystym złocie bądź w naturze). W centrum miasta znajduje się zawsze Świątynia Słońca. Sądy przeprowadzane są zawsze właśnie tu. Nadmorskie miasta posiadają też tzw. Pływające Porty – wydzielone miejsce na handel, kontakty jak i nocleg dla obcokrajowców. Bo na Świętą Ziemię mają wstęp tylko Nešši – dzieci Słońca.

Melekē

Chciałbym wam opisać, jak wyobrażam sobie stolicę Nešši – Melekē. Nocny widok z morza musi być piorunujący. Najpierw wyłaniają się z ciemności trzy wytyczające przestrzeń Zatoki Melekeńskiej latarnie morskie, a dalej widzimy skalne wysepki od północnego-wschodu. Brzeg jest coraz bliższy, i widać dziesiątki Pływających Portów tworzących wchodzące w Morze całe dzielnice. Wysokie mury chroniące miasto przed przypływami zamykają całą przestrzeń. Wysiadamy. Dochodząc do granic Pływającego Portu, jesteśmy sprawdzani i wchodzimy do miasta. Szerokie ulice, pełne świateł, ludzi, karczmy i noclegownie. Wystawne teatry na wolnym powietrzu, wielkie świątynie, posiadłości wielmożów, targi oraz górującą nad wszystkim Świętą Górą. Święta Góra, mimo rozrostu miasta dalej pokryta lasem, wydzielona jest od reszty miasta trzema wysokimi murami. Na samym szczycie znajduje się Pałac Władców – siedziba Władcy na Ziemi oraz Stara Świątynia Słońca – ogromny gmach na planie koła, oparty na wysokich kolumnach, w środku którego pali się nieprzerwanie od stuleci Ogień. Widok z portu musi być naprawdę ciekawy.

Wieś

Życie na wsi polega oczywiście na uprawie zbóż, sadownictwie, hodowli, a w górach pasterstwie. Chłop Nešši jest całkowicie wolny, to jest może w każdej chwili opuścić swoją ziemię i ruszyć dalej. Ważne jest prawo własności ziemi, ale ma pewne odstępstwa. Na przykład, nieuprawiane dłużej niż rok pole staje się bezpańskie, o ile włodarz nie uiści opłaty za ten rok. Las można zawsze bezpłatnie wyrąbać pod pole, choć las należy do Monarchy (czasami też do miasta, jak i osób prywatnych). Duża część bogatych rodów ma swoje posiadłości na wsiach

Kolonizacja

Tu budowane są nadmorskie porty-twierdze, ale też twierdze nad rzekami w głąb interioru

Handel

Import

Pozyskiwane są stąd futra i kości (w tym wielorybów).

Siły Zbrojne

Armia składa się głównie z floty, jednak ważną wagę przywiązują Nešši do konnicy oraz machin oblężniczych. 

Nauka

Geografia

Statki Nešši okrążyły już cały świat (co prawda wyczyn udał się dwa razy i cud, że ktoś przeżył), z czego zbadana jest najlepiej jego północna część, w tym też ta naprawdę daleka

1

Żyć i umrzeć w Państwie Neššów

Chciałbym tu opisać życie codzienne, podział ról społecznych, życie miejskie i wiejskie, prawo, ustrój państwa i władzę, wiarę, kulturę i wygląd ludu Nešši.

Państwo Nešši jest monarchią dziedziczną. Władca, noszący oficjalny tytuł Władcy na Ziemi jest samodzierżawcą, to jest ma nieograniczoną władzę. Władca pochodzi z rodu Vertonów. Następca wyznaczany jest przez rządzącego władcę, i zostaje następnym Władcą jeżeli tylko ukończy 20 lat, jeżeli nie, to cały Ród Vertonów zbiera się i wybiera Władcę. Oczywiście, czasami przez to dochodzi do wojen sukcesyjnych, ale przez ostatnie dwieście lat do niczego takiego nie doszło. Państwo składa się z paru rodzajów prowincji. Większość w Złotym Półksiężycu stanowią Stare Prowincje, czyli prowincje, w której dominuje ludność Nešši. Są to tak zwane Święte Ziemie. Istnieją także Nowe Prowincje, to jest kraje zamieszkane przez inne ludności Złotego Półksiężyca (Išti, Hauków, Mitengów), gdzie prawo jest przystosowane też do tamtejszej ludności tubylczej. Nowymi Prowincjami są też wysokogórskie obszary zamieszkane przez górali Nešši, którzy trochę odstają od ich bardziej nizinych współplemieńców. To także są Święte Ziemie. Wyspiarskie prowincje położone najbliżej Złotego Półksiężyca też są Nowymi Prowincjami. Niektóre ludy Złotego Półksiężyca stanowią de facto lenna Władcy na Ziemi, gdyż tamtejsza władza jest dziedziczna i sprawowana przez tubylczy Ród. Lenna posiadają też wiele swoich praw. Lenna występują też za Morzem. Istnieją także Kraje Zamorskie. Są to w większości porty, gdzie prawo jest dużo lżejsze od tego kontynentalnego. Zarządza nimi zazwyczaj Poseł za Morze, gubernator nadany przez Władcę na Ziemi. Czasami jest to władza jedynie nominalna, gdyż niektóre porty są de facto pod wpływem jednych z wielkich rodów kupieckich, lub nawet co odleglejsze lokalnej ludności (Nešši mówią wtedy o Dzikich Portach). W zależności od rozwoju kolonii (a dokładniej, jak daleko w głąb lądu sięga osadnictwo) mogą to być Święte Ziemie bądź nie. Prawo jest główną osią społeczeństwa Nešši. Wyroki wydają Ślepcy, którzy wybierani są przez wiece w poszczególnych miastach i wsiach, i także przez nie mogą być odwoływani. Są nimi osoby o nieskazitelnej reputacji, lub przynajmniej udające takie, zazwyczaj Kapłani Wiary. Prawo oparte jest o zasadę domniemanej niewinności i surowość. Istnieją dwie kary: śmierci poprzez publiczne spalenie na stosie oraz grzywny. Penalizowane są morderstwa, kradzieże (grzywna), złamania zasad Wiary, zdrady małżeńskie (zdradzający może być ukarany grzywną bądź spalony, co zależy od osoby zdradzonej), niemoralność, sodomia, pedofilia, gwałty, psucie monety jak i zdrada władzy (czyli każdy występek przeciwko władzy, bardzo szerokie pojęcie, może to być równie dobrze szkalowanie Władcy czy korupcja). Nešši nie znają niewolnictwa, dozwolone są pojedynki. Ważne jest też to, czym zajmują się władze Państwa Nešši. Otóż niepisaną dewizą Rządów Vertonów od wielu stuleci jest Służyć Wierze i Rządzić jedynie tym, co konieczne. W praktyce Służba Wierze polega na ciągłym szerzeniu Wiary poza granicami kraju, pilnowaniu Jej spójności, walce z herezją. Druga część dewizy Rządzić jedynie tym, co konieczne wynika z ważnej właściwości Rodu Vertonów: dużych tradycji teorii (geo-)polityki i zarządzania. Gromadzona przez nich przez stulecia wiedza, jeszcze z czasów przed-królewskich, historia Rodu i kraju, wynikające z nich obserwacje są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Przez co doszli do wniosku, że mogą ingerować za pomocą prawa li tylko gdy dana sytuacja podpada pod dylemat więźnia. Poza tym władze zajmują się armią, flotą i policją (jest to oczywiście powoływany przez miasto oddział militarny mający egzekwować wyroki sądów). Jak już mówiłem, Nešši nie znają niewolnictwa. Nie znają także feodalizmu, przez co wszyscy są równi wobec prawa. Życie na wsi polega oczywiście na uprawie zbóż, sadownictwie, hodowli, a w górach pasterstwie. Chłop Nešši jest całkowicie wolny, to jest może w każdej chwili opuścić swoją ziemię i ruszyć dalej. Ważne jest prawo własności ziemi, ale ma pewne odstępstwa. Na przykład, nieuprawiane dłużej niż rok pole staje się bezpańskie, o ile włodarz nie uiści opłaty za ten rok. Las można zawsze bezpłatnie wyrąbać pod pole, choć las należy do Monarchy (czasami też do miasta, jak i osób prywatnych). Życie miejskie jest trochę inne. Miasta już dawno temu wyrosły za swoje mury. W większych miastach znajdują się Twierdze (Garnizon wojskowo-policyjny oraz dodatkowo skarbiec miejski). Tu znajdują się targi, stąd ściąga się podatki, tu pracują rzemieślnicy (nie ma cechów), tu budują swoje posiadłości ważniejsze rodziny. To tu spływają towary z całego świata, to tu działają banki (zakazana jest lichwa) bijące swoje monety (tak, istnieje wiele walut w kraju Nešši, podatki ściąga się w czystym złocie bądź w naturze). W centrum miasta znajduje się zawsze Świątynia Słońca. Sądy przeprowadzane są zawsze właśnie tu. Nadmorskie miasta posiadają też tzw. Pływające Porty – wydzielone miejsce na handel, kontakty jak i nocleg dla obcokrajowców. Bo na Świętą Ziemię mają wstęp tylko Nešši – dzieci Słońca. Chciałbym wam opisać, jak wyobrażam sobie stolicę Nešši – Melekē. Nocny widok z morza musi być piorunujący. Najpierw wyłaniają się z ciemności trzy wytyczające przestrzeń Zatoki Melekeńskiej latarnie morskie, a dalej widzimy skalne wysepki od północnego-wschodu. Brzeg jest coraz bliższy, i widać dziesiątki Pływających Portów tworzących wchodzące w Morze całe dzielnice. Wysokie mury chroniące miasto przed przypływami zamykają całą przestrzeń. Wysiadamy. Dochodząc do granic Pływającego Portu, jesteśmy sprawdzani i wchodzimy do miasta. Szerokie ulice, pełne świateł, ludzi, karczmy i noclegownie. Wystawne teatry na wolnym powietrzu, wielkie świątynie, posiadłości wielmożów, targi oraz górującą nad wszystkim Świętą Górą. Święta Góra, mimo rozrostu miasta dalej pokryta lasem, wydzielona jest od reszty miasta trzema wysokimi murami. Na samym szczycie znajduje się Pałac Władców – siedziba Władcy na Ziemi oraz Stara Świątynia Słońca – ogromny gmach na planie koła, oparty na wysokich kolumnach, w środku którego pali się nieprzerwanie od stuleci Ogień. Widok z portu musi być naprawdę ciekawy. Warto także przyjrzeć się mieszkańcom Państwa Neššów. Otóż dla Neššów bardzo liczy się moralność. Nie jest to nasza moralność, a moralność oparta na zasadach Wiary. Dozwolone są tylko związki monogamiczne. Kobiety nie mogą być dotykane przez obcych mężczyzn bez ich pozwolenia (cudzołóstwo karane jest śmiercią, jeżeli tylko potwierdzi je dwoje naocznych świadków). Jeżeli mężczyzna dotknie publicznie kobietę to ta ma prawo go zabić. Kobiety, w szczególności te najzamożniejsze wysoce dbają o swoją nieskazitelność. Jako że tu kobiety i mężczyźni na równi parają się handlem i występuje wysoka kultura nie tylko męskiego handlu, kobiety-kupcy dbają o swój wizerunek. Jako, że zasady Wiary zakazują innych ozdób niż tych wykonanych z kości, kobieta Nešši ozdobiona jest kościanymi naszyjnikami, kobłączkami skroniowymi, bransoletami czy nausznicami. Kobiety Nešši oczywiście malują się. Jednak inaczej niż u nas: Wiara zakazuje nosić na sobie kolory inne niż biel, szary, czerń, więc malują się (a malują całe ciało, a nie tylko twarz) zazwyczaj na biel. Kobiety noszą odsłonięte, tak samo kolana; Wiara zakazuje tylko odsłaniania brzucha, dekoltu i okolic intymnych. Wiara traktuje na równi mężczyzn i kobiety (również w przed chwilą omawianej sprawie). Dominującymi fryzurami u kobiet są warkoczyki (rzadko jednak ze wszystkich włosów) oraz powpinane kościane ozdoby. Prawo jest wobec kobiet i mężczyzn takie same, wyjątkiem jest to, że od kobiet nie pobiera się części podatków i posiadają prawo do zabicia osób bezczeszczących ich imię. Prawo spadku uwzględnia kobiety na równi z mężczyznami, z czego zazwyczaj (o ile nie ma testamentu) najwięcej dziedziczy najstarsze dziecko. Kobiety po ślubie zostają przy swoim nazwisku. Córki otrzymują nazwisko matki, a synowie ojca. Wyjątkiem są wielkie rody, gdzie córka może w piętnaste urodziny (osiągnięcie pełnoletności) przyjąć nazwisko Rodu. Mieszańcy Nešši i innych ludów (a w szczególności tych, spoza Złotego Półksiężyca) nie mają wstępu na Święte Ziemie. Można zostać Nešši, jeżeli ma się troję dziadków Nešši (mężczyźni) lub troję babć Nešši (kobiety) oraz wygląd Nešši i pewność w Wierze. Tylko Nešši mogą wyznawać Wiarę. Wiara oraz jej kapłani stanowią ważną część Nešši. Za święte uznane jest Słońce, będące dla Wiary centrum wszystkiego oraz inne elementy świata (Lasy, Morza, Księżyc, Ogień, Niebo, Burza). Świętowane są przesilenia oraz równonoce. Są też święta osobowe, takie jak osiągnięcie pełnoletności, pogrzeby (a dokładniej spalenie zwłok), śluby. Heretycy ścigani są przez prawo. Za herezję wyznaje się każde odstępstwo od moralności Wiary, negowanie Wiary jak i konwersja z Wiary na inną religię. Przez to heretycy często uciekają z Złotego Półksiężyca, i tak tworzą się oto Miasta za Morzem. Miasta za Morzem mogą być małymi portami z twierdzą i nielicznym garnizonem, jak i miastami niczym nie ustępującymi tym znanym z Złotego Półksiężyca. Te też uznawane są za Świętą Ziemię. Miasta zajmują się handlem z okolicznymi ludami, stanowią miejsce stacjonowania wojsk, a także przy części wysp i niektórych bardziej rozbudowanych kolonii centrum wokół którego rozbudowuje się osadnictwo Nešši (chłopów ciągnie brak podatków przez pierwsze dwa pokolenia). Poszczególne miasta są prawie prywatnymi własnościami najbogatszych ludzi, gdzie to ustalają także swoje prawa jak i podatki (podatki państwowe oczywiście też są uwzględniane, gdyż inaczej skończyłoby się to najpewniej interwencją zbrojną). Ogólnie Nešši nie integrują się z okolicznymi ludami, Złoty Półksiężyc po prostu ciągle wypluwa z siebie coraz to nowych kolonistów, którzy zasiedlają coraz to dalsze tereny i wyrywają tubylcom ziemię z rąk. Statki Nešši okrążyły już cały świat (co prawda wyczyn udał się dwa razy i cud, że ktoś przeżył), z czego zbadana jest najlepiej jego północna część, w tym też ta naprawdę daleka Pozyskiwane są stąd futra i kości (w tym wielorybów). Tu budowane są nadmorskie porty-twierdze, ale też twierdze nad rzekami w głąb interioru. Armia składa się głównie z floty, jednak ważną wagę przywiązują Nešši do konnicy oraz machin oblężniczych.

2

Trochę historii mojego kraju: Mapa klimatyczna:

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

Otóż, zacznijmy od dawien dawna. Jak widać na załączonej mapce, klimat mojego obszaru jest idealny. Im bardziej na południe jest coraz cieplej, zamknięcie kraju górami zapewnia wiele deszczu i bezpieczeństwo. Kraj przecina wiele potoków, rzek, rzeczek, strumyczków i innych cieków mostów. W górach znajduje się wiele zjawiskowych wodospadów. Zima na południu jest łagodna, a na północy jest na tyle już zimno, by czasami prószył śnieg. Wysokie góry stanowią idealną zaporę przed światem zewnętrznym. Do kraju najprostsza droga wiedzie od morza. Tak samo - z kraju najłatwiej prowadzić ekspansję na morze. Fauna i flora podobna jest do naszej śródziemnomorskiej-środkowoeuropejskiej sprzed paru tysięcy lat. Na południu można spotkać lwy i słonie, w tym też karłowate. W północnych lasach od bidy można znaleźć nawet mamuty i nosorożce włochate, oczywiście, trochę mniejsze, niż ich północni krewniacy. W lasach żyją zwykłe dla nas ssaki. Łosie, jelenie, zające, wilki, tury, dziki, łasice, niedźwiedzie.

Nazwy geograficzne Duża wyspa z lewej strony (ta dwuczęściowa) to wyspa Hauków. Mniejsza wyspa bliżej brzegu to wyspa Makit. Góry otaczające mój kraj to Góry Księżycowe. Dwa pasma u góry oddzielone od reszty to Małe i Duże Czarne Góry. Cały obszar jest zwany oczywiście Złotym Półksiężycem, choć oczywiście, poszczególne jego obszary, jak i nazwa państwa ma całkiem inne znaczenie. Ludy historyczne:

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

W czasach prehistorycznych obszar mojej cywilizacji był zamieszkany przez parę okolicznych ludów. Na południu (brąz) żył lud pra-Išti. Byli oni rzemieślnikami, w tamtym czasie najwyżej rozwinięty lud obszaru. Różowo-sraczkowym oznaczyłem lud Hauków. A dokładniej pra-Hauków. Plemiona zamieszkujące wyspy stały na bardzo niskim poziomie cywilizacyjnym, niższym niż wiele plemion Północy. Ci kontynentalni nie różnili się niczym praktycznie od pra-Mitengów (jasnozielony), którzy zamieszkują także Daleką Północ. Obydwa plemiona zajmowały głównie zbieractwem i myślistwem. W górach żył główny mój lud. Malujący się lud Nešši, wtedy zajmujący się głównie hodowlą bydła wysokogórskiego.

Czas płynął, a lokalny lud Mitengów rozwinął się i utworzyła się pierwsza cywilizacja z prawdziwego zdarzenia obszaru. Cywilizacja Lähinów (nie, to nie Polacy!!!!!!!) składała się z wielu-wielu miast walczących o wpływy. Używane było koło, budowane drogi, statki zaczęły pływać od portu do portu. Użyte zostało pierwszy raz pismo na tym obszarze: najprawdopodobniej zapożyczone przez dyfuzję idei pismo sylabiczne, idealnie pasujące do języka Lähinów, ale dużo gorzej do języka Narukinów (kontynentalni Haukowie). Miasta byłe ogradzane murami. Nešši w ten czas przeszli na rolnictwo i coraz częściej zaczęło dochodzić do jakichś ruchów panplemiennych wycelowanych w nadmorskie miasta. Mapka z tego okresu:

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

Po około naszym półtysiącleciu do władzy doszedł jeden gród: Mellakoja. Rozwijąły se drogi morskie jak i lądowe. Rzekami spływał towar z interioru jak i przybywający do miast ludzie z ziemi Neššów. Nešši w ten czas rozbudowali bardzo swoją władzę w interiorze. Powstawały duże miasta, kwitnął handel, choć dalej przeszkadzał brak dostępu do morza. W ten czas utworzyło się siedem zdecydowanych ośrodków kultury Nešši. Pierwsze ślady prób zapisu języka nešši.

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

W następnych stuleciach doszło do zdominowania południowych Neššów przez plemię Kerriti (na mapie powyżej te duże na samym dole) oraz zdobycia Mellakoi, która stała się ważnym cuntrem kultury Nešši

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

Po około naszym półtysiącleciu do władzy doszedł jeden gród: Mellakoja. Rozwijąły se drogi morskie jak i lądowe. Rzekami spływał towar z interioru jak i przybywający do miast ludzie z ziemi Neššów. Nešši w ten czas rozbudowali bardzo swoją władzę w interiorze. Powstawały duże miasta, kwitnął handel, choć dalej przeszkadzał brak dostępu do morza. W ten czas utworzyło się siedem zdecydowanych ośrodków kultury Nešši. Pierwsze ślady prób zapisu języka nešši. Mapka z tego okresu:

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

W następnych stuleciach doszło do zdominowania południowych Neššów przez plemię Kerriti (na mapie powyżej te duże na samym dole) oraz zdobycia Mellakoi, która stała się ważnym cuntrem kultury Nešši

Mapka z tego okresu:

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

Trochę później Dalsze podboje i asymilacja ludów ościennych. Przystosowanie pisma sylabicznego do języka nešši (wcześniej istniały tylko znaki typu TA, a więc atta zapisywano jako A-TA-TA, teraz zapisuje się to jako AT-TA, z czego znak na AT to po prostu odwrócone TA. Słowa z iloczasem tāt to TA-AT, a satta - SA-T-TA).

Czasy obecne:

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

A teraz Imperium Morskie

Obszary zainteresowań poszczególnych graczy

Trochę historii mojego kraju: Mapa klimatyczna: (img) Link Otóż, zacznijmy od dawien dawna. Jak widać na załączonej mapce, klimat mojego obszaru jest idealny. Im bardziej na południe jest coraz cieplej, zamknięcie kraju górami zapewnia wiele deszczu i bezpieczeństwo. Kraj przecina wiele potoków, rzek, rzeczek, strumyczków i innych cieków mostów. W górach znajduje się wiele zjawiskowych wodospadów. Zima na południu jest łagodna, a na północy jest na tyle już zimno, by czasami prószył śnieg. Wysokie góry stanowią idealną zaporę przed światem zewnętrznym. Do kraju najprostsza droga wiedzie od morza. Tak samo - z kraju najłatwiej prowadzić ekspansję na morze. Fauna i flora podobna jest do naszej śródziemnomorskiej-środkowoeuropejskiej sprzed paru tysięcy lat. Na południu można spotkać lwy i słonie, w tym też karłowate. W północnych lasach od bidy można znaleźć nawet mamuty i nosorożce włochate, oczywiście, trochę mniejsze, niż ich północni krewniacy. W lasach żyją zwykłe dla nas ssaki. Łosie, jelenie, zające, wilki, tury, dziki, łasice, niedźwiedzie.

Nazwy geograficzne Duża wyspa z lewej strony (ta dwuczęściowa) to wyspa Hauków. Mniejsza wyspa bliżej brzegu to wyspa Makit. Góry otaczające mój kraj to Góry Księżycowe. Dwa pasma u góry oddzielone od reszty to Małe i Duże Czarne Góry. Cały obszar jest zwany oczywiście Złotym Półksiężycem, choć oczywiście, poszczególne jego obszary, jak i nazwa państwa ma całkiem inne znaczenie. Ludy historyczne: (img) Link W czasach prehistorycznych obszar mojej cywilizacji był zamieszkany przez parę okolicznych ludów. Na południu (brąz) żył lud pra-Išti. Byli oni rzemieślnikami, w tamtym czasie najwyżej rozwinięty lud obszaru. Różowo-sraczkowym oznaczyłem lud Hauków. A dokładniej pra-Hauków. Plemiona zamieszkujące wyspy stały na bardzo niskim poziomie cywilizacyjnym, niższym niż wiele plemion Północy. Ci kontynentalni nie różnili się niczym praktycznie od pra-Mitengów (jasnozielony), którzy zamieszkują także Daleką Północ. Obydwa plemiona zajmowały głównie zbieractwem i myślistwem. W górach żył główny mój lud. Malujący się lud Nešši, wtedy zajmujący się głównie hodowlą bydła wysokogórskiego.

Czas płynął, a lokalny lud Mitengów rozwinął się i utworzyła się pierwsza cywilizacja z prawdziwego zdarzenia obszaru. Cywilizacja Lähinów (nie, to nie Polacy!!!!!!!) składała się z wielu-wielu miast walczących o wpływy. Używane było koło, budowane drogi, statki zaczęły pływać od portu do portu. Użyte zostało pierwszy raz pismo na tym obszarze: najprawdopodobniej zapożyczone przez dyfuzję idei pismo sylabiczne, idealnie pasujące do języka Lähinów, ale dużo gorzej do języka Narukinów (kontynentalni Haukowie). Miasta byłe ogradzane murami. Nešši w ten czas przeszli na rolnictwo i coraz częściej zaczęło dochodzić do jakichś ruchów panplemiennych wycelowanych w nadmorskie miasta. Mapka z tego okresu: (img) Po około naszym półtysiącleciu do władzy doszedł jeden gród: Mellakoja. Rozwijąły se drogi morskie jak i lądowe. Rzekami spływał towar z interioru jak i przybywający do miast ludzie z ziemi Neššów. Nešši w ten czas rozbudowali bardzo swoją władzę w interiorze. Powstawały duże miasta, kwitnął handel, choć dalej przeszkadzał brak dostępu do morza. W ten czas utworzyło się siedem zdecydowanych ośrodków kultury Nešši. Pierwsze ślady prób zapisu języka nešši. Mapka z tego okresu: (img) W następnych stuleciach doszło do zdominowania południowych Neššów przez plemię Kerriti (na mapie powyżej te duże na samym dole) oraz zdobycia Mellakoi, która stała się ważnym cuntrem kultury Nešši Mapka z tego okresu: (img) Trochę później Dalsze podboje i asymilacja ludów ościennych. Przystosowanie pisma sylabicznego do języka nešši (wcześniej istniały tylko znaki typu TA, a więc atta zapisywano jako A-TA-TA, teraz zapisuje się to jako AT-TA, z czego znak na AT to po prostu odwrócone TA. Słowa z iloczasem tāt to TA-AT, a satta - SA-T-TA).

Czasy obecne: (img) Państwo Neššów jest scentralizowanym krajem, talassokracją. Okoliczne ludy, z wyjątkiem paru plemion Mitengów, są objęte władzą centralną. Prowincje zarządzane są z warownych miast. Neššowie nigdy nie przeszli przez okres feudalny. Rozwija się handel morski, istnieje wiele naprawdę sporawych miast (jakby na to nie patrzeć, to dość duży obszar), rzeki są drożne i istnieje wiele stacji na nich. Rozwijają się kolonie zamorskie. O wierzeniach, życiu codziennym, budowie państwa, koloniach, morzu i języku opowiem niedługo. Teraz jednak jestem zmęczony (piszę to już trochę).