Pantałyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
 
Linia 1: Linia 1:
'''Pantałyk''' ([[białodolski|biał.]] ''pantalëk'', [[ęmucki|ęm.]] ''pantal'', ''pantarok'', ''pantaryk'') - białodolski i zachodnioęmucki ludowy zwyczaj wieszania na wierzbie kosza z owocami (najczęściej gruszkami). O kosz oraz pień wierzby oparty zostaje kij - ''pantałyk''.
+
'''Pantałyk''' ([[białodolski|biał.]] ''pantalëk'', [[ęmucki|ęm.]] ''pantal'', ''pantaryk'') - białodolski i zachodnioęmucki ludowy zwyczaj wieszania na wierzbie kosza z owocami (najczęściej gruszkami). O kosz oraz pień wierzby oparty zostaje kij - ''pantałyk''.
  
 
Dzieci wchodzące do sadu mają za zadanie zdjąć kosz z owocami bez dotykania kija (''zbijania z pantałyku'').
 
Dzieci wchodzące do sadu mają za zadanie zdjąć kosz z owocami bez dotykania kija (''zbijania z pantałyku'').
Linia 6: Linia 6:
  
 
==Pentelka==
 
==Pentelka==
We wschodniej [[Ecja|Ecji]] pantałyk przerodził się w tradycję '''pentelki''' ([[ymnicki|ymn.]] ''pentelka'', ęm. wsch. ''pantalkă''). Na wierzbach wieszano różnokolorowe wstążki (najczęściej po pięć każdego koloru) przeznaczone do zerwania lub odwiązania przez dzieci.
+
We wschodniej [[Ecja|Ecji]] pantałyk przerodził się w tradycję '''pentelki''' ([[ymnicki|ymn.]] ''pentelka'', ęm. wsch. ''pantalky''). Na wierzbach wieszano różnokolorowe wstążki (najczęściej po pięć każdego koloru) przeznaczone do zerwania lub odwiązania przez dzieci.
  
 
W tradycji ymnickiej używa się wstążek różowych (lub czerwonych), białych (lub żółtych) i niebieskich. Wygrywa największa liczba wstążek jednego rodzaju, np. jedna różowa + cztery niebieskie wygrywają z trzema różowymi + trzema białymi.
 
W tradycji ymnickiej używa się wstążek różowych (lub czerwonych), białych (lub żółtych) i niebieskich. Wygrywa największa liczba wstążek jednego rodzaju, np. jedna różowa + cztery niebieskie wygrywają z trzema różowymi + trzema białymi.

Aktualna wersja na dzień 19:07, 21 maj 2012

Pantałyk (biał. pantalëk, ęm. pantal, pantaryk) - białodolski i zachodnioęmucki ludowy zwyczaj wieszania na wierzbie kosza z owocami (najczęściej gruszkami). O kosz oraz pień wierzby oparty zostaje kij - pantałyk.

Dzieci wchodzące do sadu mają za zadanie zdjąć kosz z owocami bez dotykania kija (zbijania z pantałyku).

Zwyczaj jest praktykowany wczesną przedjesienią, stąd ecka nazwa września - pantalkot.

Pentelka

We wschodniej Ecji pantałyk przerodził się w tradycję pentelki (ymn. pentelka, ęm. wsch. pantalky). Na wierzbach wieszano różnokolorowe wstążki (najczęściej po pięć każdego koloru) przeznaczone do zerwania lub odwiązania przez dzieci.

W tradycji ymnickiej używa się wstążek różowych (lub czerwonych), białych (lub żółtych) i niebieskich. Wygrywa największa liczba wstążek jednego rodzaju, np. jedna różowa + cztery niebieskie wygrywają z trzema różowymi + trzema białymi.

W tradycji wschodnioęmuckiej występują również trzy rodzaje: wstążki białe, niebieskie i zielone. Niebieska ma wartość trzech białych, zielona - trzech niebieskich.

Zobacz też