Państwo conworldu KYON.

6

Państwo Neššów

Neššin Dēmatocci

ROK 8973

Flaga Neszów

Emblemat Handlowy

{{{jedna flaga}}}

Państwo Neszów oraz obszary zależne

Polityka

Stolica

Melekē

Cesarz
Īrgun

Ustrój

monarchia teokratyczna

Porządek prawny

{{{porządek prawny}}}

Ustawa zasadnicza

{{{ustawa zasadnicza}}}

Zbiory praw

{{{zbiory praw}}}

Język urzędowy:

nešši

Początek

Koniec państwa

Demografia

Ludność
(rok 8973)

43 250 00
stolica Melekē: 560 000

Narodowości

Neszowie, Narukinowie, Išti, Mitengowie, narody kolonii

Języki używane:

neszyjski, języki miteńskie, isztańskie, mniejsze języki kolonii

Średnia dł. życia

Wiara

Religia państwowa

{{{religia państwowa}}}

Religia dominująca

{{{religia dominująca}}}

Typ religii

{{{typ religii}}}

Siła wyższa lub panteon

{{{siła wyższa}}}

Najważniejsze ośrodki kultu

{{{ośrodki kultu}}}

Poziom wolności wyznania

{{{wolność wyznaniowa}}}

Inne religie

{{{inne religie}}}

Geografia i natura

Położenie na świecie

{{{regiony}}}

Powierzchnia

{{{powierzchnia}}}

Stefy klimatyczne

{{{klimat}}}

Gospodarka

Kraje eksportu

kolonie, Państwa Miteńskie, Dewia, Tangia, Secht, Pinu, Wschód, Plemiona Północy

Towary eksportowe

złoto i srebro, inne kruszce, rudy, płody rolne, żywność, drewno, meble, futra, rzeźby, ubrania, barwniki, wyroby hutnicze, technologie

Kraje importu

własne kolonie, kolonie, Państwa Miteńskie, Dewia, Tangia, faktorie handlowe

Towary importowe

skóry i kości, mięso, barwniki, drogie kamienie, egzotyczne drewno, technologie, żywność, rośliny

System monetarny

zdecentralizowany, oparty na parytecie złota

Waluta

centralna: brak

Kod waluty

Ewolucja

◀

- ▶

Biały Bółksiężyc, Mikit i Haukia

Państwo Neššów (nesz. Neššin Dēmatocci, dosł. "Szlachetne Państwo Neszyjskie") - jedno z ważniejszych państw Kyonu, osadzone na północno-wschodnim krańców superkontynentu, na obszarze pomiędzy Górami Księżycowymi, a Ocean Białym, na obszarze tzw. Białego Półksiężyca. Państwo Neszyjskie posiada rozbudowaną sieć kolonii i faktorii handlowych, znajdujących się na brzegach trzech oceanów: Białego, Dewiańskiego oraz Północnego. Jest dominującym państwem na obszarze Północy tak pod względem ekonomicznym, jak i kulturowym. Jedynym wyznaniem na obszarze całego Białego Półksiężca jest Kērosutoccu - religia monoteistyczna; na terenie kolinii występują inne kulty, jednak wszystkie dawne ośrodki religijne zostały zniszczone, a dawne zorganizowane religie przerodziły się w rozproszone sekty. Występuje silnie zarysowany podział pomiędzy Neszami a innymi ludami - tylko Neszowie mogą zamieszkiwać tzw. Święte Ziemie.

Wpływ religii jest dużo większy niż w jakimkolwiek innym państwie Kyonu - prawo, stosunki obywatel - władza, częściowo też obywatel - obywatel, a także wiele aspektów gospodarczych jest kontrolowane przez prawo religijne. Prawu religijnemu poddani są nie tylko Neszowie, ale także obcokrajowcy, choć w tzw. pływających portach czasami istnieją pewne odstępstwa. Władza w kraju jest dziedziczna, zasady dziedziczenia opisywane są przez niezmienne od tysiącleci Prawo, a władza pozostaje od początku założenia państwa w rękach rodu Vērtoni.

Geografia

Ze względu na zajmowany obszar geografia Państwa Neszyjskiego jest zróżnicowana. Państwo Neszyjskie położone jest w północnej hemisferze Kyonu. Metropolia znajduje się na północno-zachodnim wybrzeżu Pangei, na obszarze zwanym Białym Półksiężycem. Państwo Neszyjskie jest rozproszone na wielkim obszarze, od Dewii na zachodzie, prze Biały Półksiężyc na południu, kolonie na Dalekiej Północy i na Dalekim Wschodzie. Zajmuje też wielką liczbę wysp, których łączny obszar jest niewiele mniejszy od obszaru metropolii. Metropolia omywana jest przez wody Oceanu Białego, z którego wydziela się (licząc od południa) następujące akweny:

Morze Szare,
Zatokę Isztańską,
Morze Neszyjskie (Melekeńskie),
Morze Miteńskie.

Państwo Neszyjskie położone jest w trzech strefach klimatycznych:

w strefie klimatu podzwrotnikowego (południe Białego Półksiężyca),
w strefie klimatu umiarkowanego (północ Białego Półksiężyca, Dewia, wyspy Oceanu Białego, północno-zachodnie lasy Pangei)
w strefie klimatu okołobiegunowego (faktorie na Wyspach Północnych, tundra północnych lasów Pangei)

Na południu Białego Półksiężyca klimat charakteryzuje się gorącym latem, oraz ciepłą i wilgotną zimą. Im bardziej na północ, tym większe różnice temperatur między zimą, a latem, i mniejsze różnice opadów. Obszary Białego Półksiężyca położone bardziej na północy stanowią strefę lasów liściastych zrzucających liście na zimę. Duży obszar Białego Półksiężyca zajmują obszary górskie, o niższej niż obszary nizinne temperaturze i większych opadach. Są te źródła wielu rzek i strumieni, spływających do Oceanu Białego. Wielkie Wyspy Oceanu Białego charakteryzują się wilgotnym, ciepłym klimatem. Obszary Dewii stanowią obszar lasów liściastych. Faktorie położone na północy są obszarem położonym na obszar coraz bardziej zimnych, aż uniemożliwiających coroczną żeglugę.
Ukształtowanie powierzchni Białego Półksiężyca charakteryzuje się istnieniem potężnej bariery górskiej od wschodu: Gór Białych, zwanych też Księżycowymi, których wysokość potrafi sięgać do 13 tys. kilometrów nad poziomem morza. Im bardziej na zachód, tym teren bardziej się obniża, aż do sięgającego morza obszaru nizinnego. Obszar Białego Półksiężyca pełny jest rzek, potoków i strumieni spływających do Oceanu Białego. W szczególności na obszarze północnym, istnieje wiele jezior. Sieć rzek stanowi jedno z głównych środków komunikacji obszarów morskich z interiorem - transport rzeczny jest tani i pozwala szybko przewozić towary nawet w obszary wyżynne. Wiele rzek jest regulowanych ludzką ręką, a brzegi innych są wzmacniane.

Fauna i Flora

Fauna i flora na południu Białego Półksiężyca przypominają w dużym stopniu faunę ziemską z obszarów od Włoch (na południu) po Europę Środkową(na północy). Jedyną różnicą jest fakt, że żyją tu wymarłe na Ziemi słonie karłowate, oraz drobni przedstawiciele wieloguzkowców. Na północy rzadko spotykane są mamuty. W obszarach górskich występują zwierzęta alpejskie.

Nazwa Kraju

Państwo Neszyjskie wzięło nazwę od ludu Neššów - z którego wywodzi się rodzina panująca. Neššowie i ich religia tworzą także główny zrąb cywilizacji i kultury Neszyjskiej. Sama nazwa "Nešši" posiada wspólne źródło ze słowem "nešta" - człowiek.

Nazwy w innych językach

Język	Skrócona nazwa	Pełna nazwa państwa
Ayu	ΝΕΣΙ	ΝΕΣΙ

Symbole

Państwo Neszyjskie posiada następujące symbole państwowe:

barwy monarchii, przedstawiające Czarne Słońcena białym tle; używane jest przez wojsko, a także w sytuacjach oficjalnych.
barwy handlowe, przedstawiane przez Czarne Słońce otoczone ośmiama grotami skierowanymi do wnętrza na białym tle; używane przez Neszyjskie jednostki niewojskowe.

Oba symbole wywodzą swoje pochodzenie z Wiary Neššów.

Ustrój Polityczny

Państwo Neszów jest monarchią dziedziczną. Władca, noszący oficjalny tytuł Władcy na Ziemi jest samodzierżawcą, to jest ma domyślnie nieograniczoną władzę czymkolwiek innym, niż Prawo. Władca pochodzi z rodu Vertonów. Niepisaną dewizą rządów Vertonów od wielu stuleci jest Służyć Wierze i Rządzić jedynie tym, co konieczne. Służba Wierze polega na przestrzeganiu zasad Wiary przez państwo i obywateli, szerzeniu Wiary poza granicami kraju, walce z ruchami heteryckimi. Druga część dewizy, "Rządzić jedynie tym, co konieczne", wynika z przedstawienia "Dobrego Władcy" w Słowie, który jest przedstawiony jako Ojciec nadzorujący swoje dzieci, pozostawiając im jednak jak najwięcej wolności, nawet, jeżeli jest ona nadużywana w złym celu. Przeciwieństwem tego archetypu jest "Tyran", zły władca, który jako osoba żądna władzy niszczy państwo, by na końcu być zabitym przez "Smokobójcę" (w literaturze neszyjskiej częstym motywem jest historia o rycerzu na koniu, który włócznią, którą zabił smoka, przebija serce Tyrana siedzącego na tronie, będącego alegoryczną historią przedstawiającą następstw działań złego władcy).

Jak już mówiłem, Nešši nie znają niewolnictwa. Nie znają także feodalizmu, przez co wszyscy są równi wobec prawa.

Ród Panujący

Samorząd

Podatki

Własność

Religia neszyjska zakazuje odbieranie majątków prywantych przez władzę

Wiara

Kērosutoccu (nesz. "Wiara^{sufiks honoratywny}") to religia monoteistyczna objawiona, której podstawą jest wiara w jednego Boga (osobowego, niepodzielnego, będącego bytem niematerialnym, bezcielesnym i wiecznym), będącego nie tylko stwórcą świata, ale także jego stałym opiekunem. W liturgii używa się wielu różnych form imienia Boga, przede wszystkim Āonne, Āorone, Āone. Ziemską podstawą Wiary jest święta księga Kerosutocyzmu - Hēššatoccu (dosł. "Słowo^{sufiks honoratywny}"), będącą według tradycji księgą napisaną pod boskim natchnieniem, przekazywanym przez proroków, przede wszystkim przez I Proroka Ōštene, lecz spisaną przez jego uczniów. Słowo opisuje relacje człowieka wobec Boga, zawiera w sobie zbiór Praw, będących podstawą neszyjskiego prawodawstwa, a także zbiór alegorycznych historii o archetypicznym charakterze.
Religia neszyjska modeluje przebieg życia typowego neszyjczyka, a także mieszkańców Północy.

Prawo

Prawo jest główną osią społeczeństwa Nešši. Wyroki wydawane są przez sędziów, zwanych Hāgunaine (nesz. ślepiec). Większość aspektów prawa posiada źródło w religi, przede wszystkim w Słowie, dzięki czemu podstawy prawa są powszechnie znane. Ślepcy mogą być nominowani przez władcę, lub wybierani lokalnie w poszczególnych miastach i wsiach, na z góry ustaloną kadencję (jako że długość kadencji nie jest regulowana, jest całkowicie zależna od lokalnej tradycji) oraz są nieusuwalni. Na Ślepców powinni być wybierane osoby o nieskazitelnej reputacji. Konflikt interesów wyklucza orzekającego z procesu. Prawo oparte jest o zasadę domniemanej niewinności i swoją surowość, nie ma resocjalizującego charakteru. Wachlarz kar jest dość duży - kara śmierci (zazwyczaj poprzez spalenie), kary cielesne, grzywny, wygnanie, zesłanie.
Penalizowane są morderstwa (zawsze śmierć), zabójstwa (śmierć lub zesłanie), kradzieże (grzywna lub zesłanie), mocne publiczne naruszanie zasad Wiary, zdrady małżeńskie (zdradzający może być ukarany grzywną bądź wygnany, co zależy od osoby zdradzonej), akty nieczyste (sodomia, pedofilia, gwałty - śmierć), psucie monety. Sądy pełnią także rolę rozjemczą.
Sędziowie osądzają tylko o winie oskarżonego, wymiar kary jest uzależniony od ogólnego prawa (ogólnego lub lokalnego, przy czym prawo ogólne ma pierwszeństwo).

Podział Administracyjny

Podstawę podziału administracyjnego stanowi podział państwa na trzy rodzaje prowincji:

Stare Prowincje;
Nowe Prowincje;
Kraje za Morzem.

Dodatkowo ze względów religijnych, zwyczajowych, a także prawnych wyróżnia się też tzw. "Święte Ziemie".

Poszczególne prowincje, a także dalsze podjednostki posiadają swoje milicje, mające wykonywać wyroki sądowe, a także pełniące funkcję prewencyjną.

Państwo składa się z paru rodzajów prowincji. Większość prowincji w Białym Półksiężycu stanowią Stare Prowincje, czyli prowincje, w której dominuje ludność Nešši. Są to tak zwane Święte Ziemie. Istnieją także Nowe Prowincje, to jest kraje zamieszkane przez inne ludności Białego Półksiężyca (Išti, Hauków, Mitengów), gdzie prawo jest przystosowane też do tamtejszej ludności tubylczej. Nowymi Prowincjami są też wysokogórskie obszary zamieszkane przez górali Nešši, którzy trochę odstają od ich bardziej nizinych współplemieńców. To także są Święte Ziemie. Wyspiarskie prowincje położone najbliżej Białego Półksiężyca też są Nowymi Prowincjami. Niektóre ludy Białego Półksiężyca stanowią de facto lenna Władcy na Ziemi, gdyż tamtejsza władza jest dziedziczna i sprawowana przez tubylczy Ród. Lenna posiadają też wiele swoich praw. Lenna występują też za Morzem. Istnieją także Kraje Zamorskie. Są to w większości porty, gdzie prawo jest dużo lżejsze od tego kontynentalnego. Zarządza nimi zazwyczaj Poseł za Morze, gubernator nadany przez Władcę na Ziemi. Czasami jest to władza jedynie nominalna, gdyż niektóre porty są de facto pod wpływem jednych z wielkich rodów kupieckich, lub nawet co odleglejsze lokalnej ludności (Nešši mówią wtedy o Dzikich Portach). W zależności od rozwoju kolonii (a dokładniej, jak daleko w głąb lądu sięga osadnictwo) mogą to być Święte Ziemie bądź nie.

Stare Prowincje

Stare Prowincje są to jednostki administracyjne obejmujące wszystkie etniczne ziemie Neššów Białego Półksiężyca z wyjątkiem obszarów górskich. Zarządzane są przez Namiestników, zarządzających powierzoną prowincją. Namiestnictwo nie jest dziedziczne.

Namiestnik wykonuje polecenia Monarchy, przekazuje zebrane podatki do stolicy, dba o budowę i utrzymanie Fortec, Dróg Królewskich, Pływających Portów, budynków administracji publicznej.

Stare prowincje dzielą się na:

Miasta (duże miasta jako oddzielna jednostka;
Kraje (miasto z obszarem wiejskim; zarządzane z Fortecy znajdującej się w granicach murów miejskich)
Ziemie (obszary wiejskie pozbawione ośrodków miejskich; zarządzane z Fortecy stojącej obok

Nowe Prowincje

Nowe Prowincje są to jednostki administracyjne obejmujące wszystkie ziemie Białego Półksiężyca, które nie są Starymi Prowincjami (zamieszkałe przez ludy autochtoniczne, plemiona górskie) oraz wyspy w najbliższym sąsiedztwie Białego Półksiężyca. Zarządzane są, w zależności od specyfiki danej prowincji, przez:

Książąt Lennych (dziedziczni książęta; ludy autochtoniczne Białego Półksiężyca);
Naczelników Plemiennych (wybrany przez plemię przedstawiciel; plemiona górskie Nešši);
Naczelników Miejskich (wybrany przez Radę Miejską przedstawiciel; duże miasta Neššów poza Białym Półksiężycem jak i miasta innych autochtonów Białego Półksiężyca);
Wielkiego Księcia (członek rodziny królewskiej; wyspy w najbliższym otoczeniu Białego Półksiężyca).

Władza w Nowych Prowincjach może być dziedziczna (Książęta Lenni, czasami Naczelnicy Plemienni i Miejscy). Tak jak Namiestnicy, władze w Nowych Prowincjach przekazują zebrane podatki, dbają o budowę i utrzymanie Dróg Królewskich, Pływających Portów, budynków administracji publicznej. Dodatkowo posiadają prawo uchwalania własnych praw, które mogą być zawsze uchylone przez Monarchę.

Budową i zarządzaniem Fortecami, garnizonami wojskowymi zajmuje się dwóch Konsulów.

Kraje za Morzem

Kraje za Morzem są to w większości małe porty, zbudowane wokół Fortecy i chronione przez garnizony wojskowe; część z nich posiada jednak budowę i rozmiary w niczym nie ustępujące miastom położnym w Białym Półksiężycu. Miasta zajmują się handlem z okolicznymi ludami, stanowią miejsce stacjonowania wojsk, a także przy części wysp i niektórych bardziej rozbudowanych koloniach centrum wokół którego rozbudowuje się osadnictwo wiejskie Nešši. Poszczególne miasta mogą być de facto własnościami bogatych rodów kupieckich, które ze względu na swoją pozycję (w szczególności posiadanie ziemi, ulic, dzielnic, dróg) mogą wprowadzać swoje własne podatki. Jednocześnie uwzględniane są podatki państwowe.

Nominalnie (a w niektórych Krajach faktycznie) władzę sprawuje gubernator, który zajmuje się zbieraniem podatków, sprawami wojskowymi, dbaniem o Fortecę i Port, świątynie, przestrzeganie prawa. Czasami możliwe jest, że sprawami wojskowymi zajmuje się wysłany specjalnie Konsul.

Chłopi i mieszkańcy miast są zwolnieni z opłacania jakichkolwiek podatków przez dwa pierwsze pokolenia, co jest najsilniejszym czynnikiem sprzyjającym kolonizacji nowych obszarów. Występujące tu prawo jest za zwyczaj lżejsze od prawa występującego w Starych Prowincjach, z wyjątkiem obszarów uznanych za "Święte Ziemie", gdzie prawo nie różni się od kontynentalnego.

Dzikie Porty

Dzikimi Portami określa się zjawisko przejęcia przez tubylczą ludność (nie tylko autochtonów, ale także przez zrewoltowanych Nešši) władzy nad kolonią, bądź jej częścią. Porty te, de iure będące pod władaniem Monarchy, tak naprawdę są niezależne. W niektórych przypadkach, mimo zmiany władzy, kolonia dalej przesyła podatki do metropolii. Dzikie Porty istnieją zazwyczaj okres nie dłuższy niż rok, dwa, choć zdarzały się i dłuższe okresy, kończące się oblężeniem i zdobyciem miasta. Czasami, gdy wykazana zostanie wina dawnych zarządców miasta dochodzi do amnestii zbuntowanych i kolonia dobrowolnie wraca pod władztwo Monarchy.

"Święte Ziemie"

"Świętymi Ziemiami" określa się terytoria wszystkich świątyń Wiary, Święte Miejsca, obszar Białego Półksiężyca, oraz obszary zamorskie zdominowane przez Nešši. Objęte są one prawami Wiary (istnieją pewne wyjątki dla innych autochtonów Białego Półksiężyca) oraz na te obszary zakazuje się wstępu osobom innej narodowości, niż Nešši (tu wyjątek też stanowią autochtoni Białego Półksiężyca, którzy mają możliwość dowolnego przemieszczania się po całym obszarze, z wyjątkiem zakazu wstępu do świątyń Wiary i Świętych Miejsc). Prawo tu opisywane jest przez zbiór zasad w tzw. Starych Zapisach oraz przez odpowiednie Dekrety Królewskie. Obszary "Świętych Ziem" nie mogą być obejmowane niektórymi podatkami, lub też wysokość podatku nie może przekroczyć ustalonego pułapu.

Ludność

Nešši

Nešši są dominującą ludnością w Państwie Neszyjskim. Zamieszkują oni większą część obszaru Białego Półksiężyca, a także wiele wysp, kolonii, faktorii położonych na Oceanie Białym, lub jego wybrzeżach, a także wiele kolonii i faktorii na brzegu Oceanu Północnego.

Wiara oraz jej kapłani stanowią ważną część Nešši. Za święte uznane jest Słońce, będące dla Wiary centrum wszystkiego oraz inne elementy świata (Lasy, Morza, Księżyc, Ogień, Niebo, Burza).

Nieoceniony wpływ na filozofię oraz Zasady Wiary mieli Wielcy Prorocy Wiary. Pierwszy z nich, Wielki X, żył w okresie formowania się Państwa Neszyjskiego. Nakreślił on Fundamenty Wiary i przepowiedział nadejście po nim Pięciu Proroków: czterech prawdziwych, i jednego fałszywego.

Piąty Wielki Prorok ma nadejść w Czasach Końca. Ma on zwiastować Oczyszczenie w Ogniu, pokonanie Żmii, poprowadzić Wolnych i Godziwych przez nie, ocalić ich przed zgubą i zaprowadzić ich do Świata Początku, gdzie spotkają wszystkich tych, którzy po swojej śmierci godni byli powrotu do Początków. Wolni i Godziwi mają mieć nieśmiertelne ciała, wolne od zła i chorób, wolną i nieskrępowaną złem duszę i wolną wolę.

Zasady Społeczne

Warto także przyjrzeć się mieszkańcom Państwa Neššów. Otóż dla Neššów bardzo liczy się moralność. Nie jest to nasza moralność, a moralność oparta na zasadach Wiary. Dozwolone są tylko związki monogamiczne. Kobiety nie mogą być dotykane przez obcych mężczyzn bez ich pozwolenia (cudzołóstwo karane jest śmiercią, jeżeli tylko potwierdzi je dwoje naocznych świadków). Jeżeli mężczyzna dotknie publicznie kobietę to ta ma prawo go zabić. Kobiety, w szczególności te najzamożniejsze wysoce dbają o swoją nieskazitelność. Jako że tu kobiety i mężczyźni na równi parają się handlem i występuje wysoka kultura nie tylko męskiego handlu, kobiety-kupcy dbają o swój wizerunek. Jako, że zasady Wiary zakazują innych ozdób niż tych wykonanych z kości, kobieta Nešši ozdobiona jest kościanymi naszyjnikami, kobłączkami skroniowymi, bransoletami czy nausznicami. Kobiety Nešši oczywiście malują się. Jednak inaczej niż u nas: Wiara zakazuje nosić na sobie kolory inne niż biel, szary, czerń, więc malują się (a malują całe ciało, a nie tylko twarz) zazwyczaj na biel. Kobiety noszą odsłonięte, tak samo kolana; Wiara zakazuje tylko odsłaniania brzucha, dekoltu i okolic intymnych. Wiara traktuje na równi mężczyzn i kobiety (również w przed chwilą omawianej sprawie). Dominującymi fryzurami u kobiet są warkoczyki (rzadko jednak ze wszystkich włosów) oraz powpinane kościane ozdoby. Prawo jest wobec kobiet i mężczyzn takie same, wyjątkiem jest to, że od kobiet nie pobiera się części podatków i posiadają prawo do zabicia osób bezczeszczących ich imię. Prawo spadku Kobiety po ślubie zostają przy swoim nazwisku. ci) przyjąć nazwisko Rodu. Mieszańcy Nešši i innych ludów (a w szczególności tych, spoza Złotego Półksiężyca) nie mają wstępu na Święte Ziemie. Można zostać Nešši, jeżeli ma się troję dziadków Nešši (mężczyźni) lub troję babć Nešši (kobiety) oraz wygląd Nešši i pewność w Wierze. Tylko Nešši mogą wyznawać Wiarę. Wiara oraz jej kapłani stanowią ważną część Nešši.

Kontakty z Innymi Narodami

Ogólnie Nešši nie integrują się z okolicznymi ludami, Biały Półksiężyc po prostu ciągle wypluwa z siebie coraz to nowych kolonistów, którzy zasiedlają coraz to dalsze tereny i wyrywają tubylcom ziemię z rąk.

Mitengowie

Išti

Narukinowie

Miasto

Życie miejskie jest trochę inne. Miasta już dawno temu wyrosły za swoje mury. W większych miastach znajdują się Twierdze (Garnizon wojskowo-policyjny oraz dodatkowo skarbiec miejski). Tu znajdują się targi, stąd ściąga się podatki, tu pracują rzemieślnicy (nie ma cechów), tu budują swoje posiadłości ważniejsze rodziny. To tu spływają towary z całego świata, to tu działają banki (zakazana jest lichwa) bijące swoje monety (tak, istnieje wiele walut w kraju Nešši, podatki ściąga się w czystym złocie bądź w naturze). W centrum miasta znajduje się zawsze Świątynia Słońca. Sądy przeprowadzane są zawsze właśnie tu. Nadmorskie miasta posiadają też tzw. Pływające Porty – wydzielone miejsce na handel, kontakty jak i nocleg dla obcokrajowców. Bo na Świętą Ziemię mają wstęp tylko Nešši – dzieci Słońca.

Melekē

Chciałbym wam opisać, jak wyobrażam sobie stolicę Nešši – Melekē. Nocny widok z morza musi być piorunujący. Najpierw wyłaniają się z ciemności trzy wytyczające przestrzeń Zatoki Melekeńskiej latarnie morskie, a dalej widzimy skalne wysepki od północnego-wschodu. Brzeg jest coraz bliższy, i widać dziesiątki Pływających Portów tworzących wchodzące w Morze całe dzielnice. Wysokie mury chroniące miasto przed przypływami zamykają całą przestrzeń. Wysiadamy. Dochodząc do granic Pływającego Portu, jesteśmy sprawdzani i wchodzimy do miasta. Szerokie ulice, pełne świateł, ludzi, karczmy i noclegownie. Wystawne teatry na wolnym powietrzu, wielkie świątynie, posiadłości wielmożów, targi oraz górującą nad wszystkim Świętą Górą. Święta Góra, mimo rozrostu miasta dalej pokryta lasem, wydzielona jest od reszty miasta trzema wysokimi murami. Na samym szczycie znajduje się Pałac Władców – siedziba Władcy na Ziemi oraz Stara Świątynia Słońca – ogromny gmach na planie koła, oparty na wysokich kolumnach, w środku którego pali się nieprzerwanie od stuleci Ogień. Widok z portu musi być naprawdę ciekawy.

Wieś

Życie na wsi polega oczywiście na uprawie zbóż, sadownictwie, hodowli, a w górach pasterstwie. Chłop Nešši jest całkowicie wolny, to jest może w każdej chwili opuścić swoją ziemię i ruszyć dalej. Ważne jest prawo własności ziemi, ale ma pewne odstępstwa. Na przykład, nieuprawiane dłużej niż rok pole staje się bezpańskie, o ile włodarz nie uiści opłaty za ten rok. Las można zawsze bezpłatnie wyrąbać pod pole, choć las należy do Monarchy (czasami też do miasta, jak i osób prywatnych). Duża część bogatych rodów ma swoje posiadłości na wsiach

Historia

Czasy Przedpiśmienne

Cywilizacja Lähinów

Okres Mellakoiński

Okres Kerrityjski

Okres Melekański

Okres Vertoński

Okres Wczesno-Vertoński

Okres Klasyczny

Pierwsza Dominacja

Druga Dominacja

Trzecia Dominacja

Czasy Obecne

Kalendarium

Gospodarka

Kolonizacja

Tu budowane są nadmorskie porty-twierdze, ale też twierdze nad rzekami w głąb interioru

Kultura i Nauka

Piśmiennictwo

Literatura

Budownictwo

Rzeźba

Wystrój Wewnętrzny

Wojskowość

Armia składa się głównie z floty, jednak ważną wagę przywiązują Nešši do konnicy oraz machin oblężniczych.

Geografia

Statki Nešši okrążyły już cały świat (co prawda wyczyn udał się dwa razy i cud, że ktoś przeżył), z czego zbadana jest najlepiej jego północna część, w tym też ta naprawdę daleka

1

Żyć i umrzeć w Państwie Neššów

Chciałbym tu opisać życie codzienne, podział ról społecznych, życie miejskie i wiejskie, prawo, ustrój państwa i władzę, wiarę, kulturę i wygląd ludu Nešši.

Państwo Nešši jest monarchią dziedziczną. Władca, noszący oficjalny tytuł Władcy na Ziemi jest samodzierżawcą, to jest ma nieograniczoną władzę. Władca pochodzi z rodu Vertonów. Następca wyznaczany jest przez rządzącego władcę, i zostaje następnym Władcą jeżeli tylko ukończy 20 lat, jeżeli nie, to cały Ród Vertonów zbiera się i wybiera Władcę. Oczywiście, czasami przez to dochodzi do wojen sukcesyjnych, ale przez ostatnie dwieście lat do niczego takiego nie doszło. Państwo składa się z paru rodzajów prowincji. Większość w Złotym Półksiężycu stanowią Stare Prowincje, czyli prowincje, w której dominuje ludność Nešši. Są to tak zwane Święte Ziemie. Istnieją także Nowe Prowincje, to jest kraje zamieszkane przez inne ludności Złotego Półksiężyca (Išti, Hauków, Mitengów), gdzie prawo jest przystosowane też do tamtejszej ludności tubylczej. Nowymi Prowincjami są też wysokogórskie obszary zamieszkane przez górali Nešši, którzy trochę odstają od ich bardziej nizinych współplemieńców. To także są Święte Ziemie. Wyspiarskie prowincje położone najbliżej Złotego Półksiężyca też są Nowymi Prowincjami. Niektóre ludy Złotego Półksiężyca stanowią de facto lenna Władcy na Ziemi, gdyż tamtejsza władza jest dziedziczna i sprawowana przez tubylczy Ród. Lenna posiadają też wiele swoich praw. Lenna występują też za Morzem. Istnieją także Kraje Zamorskie. Są to w większości porty, gdzie prawo jest dużo lżejsze od tego kontynentalnego. Zarządza nimi zazwyczaj Poseł za Morze, gubernator nadany przez Władcę na Ziemi. Czasami jest to władza jedynie nominalna, gdyż niektóre porty są de facto pod wpływem jednych z wielkich rodów kupieckich, lub nawet co odleglejsze lokalnej ludności (Nešši mówią wtedy o Dzikich Portach). W zależności od rozwoju kolonii (a dokładniej, jak daleko w głąb lądu sięga osadnictwo) mogą to być Święte Ziemie bądź nie. Prawo jest główną osią społeczeństwa Nešši. Wyroki wydają Ślepcy, którzy wybierani są przez wiece w poszczególnych miastach i wsiach, i także przez nie mogą być odwoływani. Są nimi osoby o nieskazitelnej reputacji, lub przynajmniej udające takie, zazwyczaj Kapłani Wiary. Prawo oparte jest o zasadę domniemanej niewinności i surowość. Istnieją dwie kary: śmierci poprzez publiczne spalenie na stosie oraz grzywny. Penalizowane są morderstwa, kradzieże (grzywna), złamania zasad Wiary, zdrady małżeńskie (zdradzający może być ukarany grzywną bądź spalony, co zależy od osoby zdradzonej), niemoralność, sodomia, pedofilia, gwałty, psucie monety jak i zdrada władzy (czyli każdy występek przeciwko władzy, bardzo szerokie pojęcie, może to być równie dobrze szkalowanie Władcy czy korupcja). Nešši nie znają niewolnictwa, dozwolone są pojedynki. Ważne jest też to, czym zajmują się władze Państwa Nešši. Otóż niepisaną dewizą Rządów Vertonów od wielu stuleci jest Służyć Wierze i Rządzić jedynie tym, co konieczne. W praktyce Służba Wierze polega na ciągłym szerzeniu Wiary poza granicami kraju, pilnowaniu Jej spójności, walce z herezją. Druga część dewizy Rządzić jedynie tym, co konieczne wynika z ważnej właściwości Rodu Vertonów: dużych tradycji teorii (geo-)polityki i zarządzania. Gromadzona przez nich przez stulecia wiedza, jeszcze z czasów przed-królewskich, historia Rodu i kraju, wynikające z nich obserwacje są przekazywane z pokolenia na pokolenie. Przez co doszli do wniosku, że mogą ingerować za pomocą prawa li tylko gdy dana sytuacja podpada pod dylemat więźnia. Poza tym władze zajmują się armią, flotą i policją (jest to oczywiście powoływany przez miasto oddział militarny mający egzekwować wyroki sądów). Jak już mówiłem, Nešši nie znają niewolnictwa. Nie znają także feodalizmu, przez co wszyscy są równi wobec prawa. Życie na wsi polega oczywiście na uprawie zbóż, sadownictwie, hodowli, a w górach pasterstwie. Chłop Nešši jest całkowicie wolny, to jest może w każdej chwili opuścić swoją ziemię i ruszyć dalej. Ważne jest prawo własności ziemi, ale ma pewne odstępstwa. Na przykład, nieuprawiane dłużej niż rok pole staje się bezpańskie, o ile włodarz nie uiści opłaty za ten rok. Las można zawsze bezpłatnie wyrąbać pod pole, choć las należy do Monarchy (czasami też do miasta, jak i osób prywatnych). Życie miejskie jest trochę inne. Miasta już dawno temu wyrosły za swoje mury. W większych miastach znajdują się Twierdze (Garnizon wojskowo-policyjny oraz dodatkowo skarbiec miejski). Tu znajdują się targi, stąd ściąga się podatki, tu pracują rzemieślnicy (nie ma cechów), tu budują swoje posiadłości ważniejsze rodziny. To tu spływają towary z całego świata, to tu działają banki (zakazana jest lichwa) bijące swoje monety (tak, istnieje wiele walut w kraju Nešši, podatki ściąga się w czystym złocie bądź w naturze). W centrum miasta znajduje się zawsze Świątynia Słońca. Sądy przeprowadzane są zawsze właśnie tu. Nadmorskie miasta posiadają też tzw. Pływające Porty – wydzielone miejsce na handel, kontakty jak i nocleg dla obcokrajowców. Bo na Świętą Ziemię mają wstęp tylko Nešši – dzieci Słońca. Chciałbym wam opisać, jak wyobrażam sobie stolicę Nešši – Melekē. Nocny widok z morza musi być piorunujący. Najpierw wyłaniają się z ciemności trzy wytyczające przestrzeń Zatoki Melekeńskiej latarnie morskie, a dalej widzimy skalne wysepki od północnego-wschodu. Brzeg jest coraz bliższy, i widać dziesiątki Pływających Portów tworzących wchodzące w Morze całe dzielnice. Wysokie mury chroniące miasto przed przypływami zamykają całą przestrzeń. Wysiadamy. Dochodząc do granic Pływającego Portu, jesteśmy sprawdzani i wchodzimy do miasta. Szerokie ulice, pełne świateł, ludzi, karczmy i noclegownie. Wystawne teatry na wolnym powietrzu, wielkie świątynie, posiadłości wielmożów, targi oraz górującą nad wszystkim Świętą Górą. Święta Góra, mimo rozrostu miasta dalej pokryta lasem, wydzielona jest od reszty miasta trzema wysokimi murami. Na samym szczycie znajduje się Pałac Władców – siedziba Władcy na Ziemi oraz Stara Świątynia Słońca – ogromny gmach na planie koła, oparty na wysokich kolumnach, w środku którego pali się nieprzerwanie od stuleci Ogień. Widok z portu musi być naprawdę ciekawy. Warto także przyjrzeć się mieszkańcom Państwa Neššów. Otóż dla Neššów bardzo liczy się moralność. Nie jest to nasza moralność, a moralność oparta na zasadach Wiary. Dozwolone są tylko związki monogamiczne. Kobiety nie mogą być dotykane przez obcych mężczyzn bez ich pozwolenia (cudzołóstwo karane jest śmiercią, jeżeli tylko potwierdzi je dwoje naocznych świadków). Jeżeli mężczyzna dotknie publicznie kobietę to ta ma prawo go zabić. Kobiety, w szczególności te najzamożniejsze wysoce dbają o swoją nieskazitelność. Jako że tu kobiety i mężczyźni na równi parają się handlem i występuje wysoka kultura nie tylko męskiego handlu, kobiety-kupcy dbają o swój wizerunek. Jako, że zasady Wiary zakazują innych ozdób niż tych wykonanych z kości, kobieta Nešši ozdobiona jest kościanymi naszyjnikami, kobłączkami skroniowymi, bransoletami czy nausznicami. Kobiety Nešši oczywiście malują się. Jednak inaczej niż u nas: Wiara zakazuje nosić na sobie kolory inne niż biel, szary, czerń, więc malują się (a malują całe ciało, a nie tylko twarz) zazwyczaj na biel. Kobiety noszą odsłonięte, tak samo kolana; Wiara zakazuje tylko odsłaniania brzucha, dekoltu i okolic intymnych. Wiara traktuje na równi mężczyzn i kobiety (również w przed chwilą omawianej sprawie). Dominującymi fryzurami u kobiet są warkoczyki (rzadko jednak ze wszystkich włosów) oraz powpinane kościane ozdoby. Prawo jest wobec kobiet i mężczyzn takie same, wyjątkiem jest to, że od kobiet nie pobiera się części podatków i posiadają prawo do zabicia osób bezczeszczących ich imię. Prawo spadku uwzględnia kobiety na równi z mężczyznami, z czego zazwyczaj (o ile nie ma testamentu) najwięcej dziedziczy najstarsze dziecko. Kobiety po ślubie zostają przy swoim nazwisku. Córki otrzymują nazwisko matki, a synowie ojca. Wyjątkiem są wielkie rody, gdzie córka może w piętnaste urodziny (osiągnięcie pełnoletności) przyjąć nazwisko Rodu. Mieszańcy Nešši i innych ludów (a w szczególności tych, spoza Złotego Półksiężyca) nie mają wstępu na Święte Ziemie. Można zostać Nešši, jeżeli ma się troję dziadków Nešši (mężczyźni) lub troję babć Nešši (kobiety) oraz wygląd Nešši i pewność w Wierze. Tylko Nešši mogą wyznawać Wiarę. Wiara oraz jej kapłani stanowią ważną część Nešši. Za święte uznane jest Słońce, będące dla Wiary centrum wszystkiego oraz inne elementy świata (Lasy, Morza, Księżyc, Ogień, Niebo, Burza). Świętowane są przesilenia oraz równonoce. Są też święta osobowe, takie jak osiągnięcie pełnoletności, pogrzeby (a dokładniej spalenie zwłok), śluby. Heretycy ścigani są przez prawo. Za herezję wyznaje się każde odstępstwo od moralności Wiary, negowanie Wiary jak i konwersja z Wiary na inną religię. Przez to heretycy często uciekają z Złotego Półksiężyca, i tak tworzą się oto Miasta za Morzem. Miasta za Morzem mogą być małymi portami z twierdzą i nielicznym garnizonem, jak i miastami niczym nie ustępującymi tym znanym z Złotego Półksiężyca. Te też uznawane są za Świętą Ziemię. Miasta zajmują się handlem z okolicznymi ludami, stanowią miejsce stacjonowania wojsk, a także przy części wysp i niektórych bardziej rozbudowanych kolonii centrum wokół którego rozbudowuje się osadnictwo Nešši (chłopów ciągnie brak podatków przez pierwsze dwa pokolenia). Poszczególne miasta są prawie prywatnymi własnościami najbogatszych ludzi, gdzie to ustalają także swoje prawa jak i podatki (podatki państwowe oczywiście też są uwzględniane, gdyż inaczej skończyłoby się to najpewniej interwencją zbrojną). Ogólnie Nešši nie integrują się z okolicznymi ludami, Złoty Półksiężyc po prostu ciągle wypluwa z siebie coraz to nowych kolonistów, którzy zasiedlają coraz to dalsze tereny i wyrywają tubylcom ziemię z rąk. Statki Nešši okrążyły już cały świat (co prawda wyczyn udał się dwa razy i cud, że ktoś przeżył), z czego zbadana jest najlepiej jego północna część, w tym też ta naprawdę daleka Pozyskiwane są stąd futra i kości (w tym wielorybów). Tu budowane są nadmorskie porty-twierdze, ale też twierdze nad rzekami w głąb interioru. Armia składa się głównie z floty, jednak ważną wagę przywiązują Nešši do konnicy oraz machin oblężniczych.

2

Trochę historii mojego kraju: Mapa klimatyczna: