Pinu
- Artykuł w trakcie gruntownej przebudowy.
| ||||
Państwo Ludów Pinu | ||||
---|---|---|---|---|
Pinu Serik | ||||
ROK 8973 | ||||
Flaga Pinu |
Emblemat Pinu | |||
{{{jedna flaga}}} | ||||
Pinu na mapie świata | ||||
Polityka | ||||
Stolica | Komi | |||
Wielki wódz | Ablublu II Kapustonogi | |||
Ustrój | grupa wodzów | |||
Porządek prawny | prawo zwyczajowe, lokalne | |||
Ustawa zasadnicza | {{{ustawa zasadnicza}}} | |||
Zbiory praw | {{{zbiory praw}}} | |||
Język urzędowy: | brak | |||
Początek | {{{pojawienie}}} | |||
Koniec państwa | {{{koniec}}} | |||
Demografia | ||||
Ludność 8973 EK |
ok. 250 000 - 30 000 stolica Komi | |||
Narodowości | Pinusi | |||
Języki używane: | języki grupy pinu (grupa parafiletyczna) | |||
Średnia dł. życia | 60 lat | |||
Wiara | ||||
Religia państwowa | {{{religia państwowa}}} | |||
Religia dominująca | {{{religia dominująca}}} | |||
Typ religii | {{{typ religii}}} | |||
Siła wyższa lub panteon | {{{siła wyższa}}} | |||
Najważniejsze ośrodki kultu | {{{ośrodki kultu}}} | |||
Poziom wolności wyznania | {{{wolność wyznaniowa}}} | |||
Inne religie | {{{inne religie}}} | |||
Geografia i natura | ||||
Położenie na świecie | Kanisja | |||
Powierzchnia | 1 058 701 km² | |||
Stefy klimatyczne | wilgotny, tropikalny, dżungle | |||
Gospodarka | ||||
Kraje eksportu | Tangia, Secht, Buania | |||
Towary eksportowe | żywność, drewno, metale, | |||
Kraje importu | Tangia, Secht, Buania | |||
Towary importowe | broń, naczynia, materiały gotowe | |||
System monetarny | wymienny | |||
Waluta | muszle, kamienie szlachetne | |||
Kod waluty | n/d | |||
{{{motto}}} | ||||
Ewolucja | ||||
|
Pinu (wspólne słowo pinuskie: pinu), właściwie Kraj Ludów Pinu (pinu: Pinu Serik /'pinu se'rik/, n~e: Bw@e Ndwi /ʘʷe dʷi/, pilu: Pinu Serara /pi'nu se'rara/, gobe: Ugberatxa Peenu /ug͡be'raːtǃa 'pɛːnu/, miyami: Ōpīpi Pēnu /uː'piːpi 'peːnu/, tonema: Pin u Kap'upu /pin uka'p’upu/, 'usa͂: ?, kilkadziesiąt innych) - nadmorski kraj znajdujący się na półwyspie Pinu, który został założony w 8720 EK z mariażu Wielkiego Wodza Agalasraka IV Jednogłowego z plemienia Biały Ząb z Wielką Kapłanką Suchych Liści Migdalakiripupuni I Dwuręką z plemienia Tępe Włócznie, których połączone plemiona zdołały jako-tako zjednoczyć setki zamieszkujących gęste dżungle półwyspu półdzikich plemion i nie dać się przy okazji najechać ani Tangii, ani Sechtowi, ani Buanii. Założyli oni granice w porcie nadmorskim Komi i zdołali zmanipulować Cesarza Tangijskiego i jego Radę Państwa oraz Wielką Radę Konfederacji Sechtu do potraktowania dżungli Pinu jako przedłużenie obszaru buforowego Dzikich Ziem Kanisji i podpisania gwarancji niepodległości Pinu za cenę handlu o preferencyjnych cłach.
Symbolem narodowym jest owoc kiri. Symbolicznie regionowi przypisuje się dwukolorową, błękitno-zieloną flagę.
Nazwa kraju i używane języki
Kraj posiada jedno z największych zagęszczeń lingwistycznych na świecie. Używanych jest ponad dwieście różnych języków, z przeróżnych grup, często kompletnie niepowiązanych ze sobą. Często przeciętny język posiada nie więcej niż 30-50 użytkowników. Języki mieszają się ze sobą, ewoluują, i giną - to zjawisko zachodzi w kraju Pinu w bardzo dużym tempie. Do najważniejszych możemy zaliczyć:
- Grupa mimska:
- Pinu,
- Pilu,
- Miyami,
- Grupa Plemienia Śmierci:
- Grupa Ugabe:
- Gobe,
- Debeb,
- Grupa tonemska:
- Tonema,
- Grupa 'usa͂:
- 'usa͂.
Słowo "Pinu" jest zapożyczeniem, które rozpowszechniło się w wielu językach. Ma oznaczać "las" i odróżniać plemiona od "ludów morza" (Tangijczycy) i "ludów kamieni" (Sechtończycy). Wiele języków nazywa się "językiem pinu", choć w opisach tylko jeden z grupy mimskiej jest określany tym mianem.
Polityka i administracja
Część ludów Pinu spotyka się na dożynkach, na które wysyłają swoich reprezentantów. Tam zazwyczaj wybierany jest Wielki Wódz, który posiada pewne przywileje, i jego obowiązkiem jest organizacja współpracy międzynarodowej. Pinu aktywnie handluje z Tangią, Sechtem i z Buanią. W 8973 EK, Wielkim Wodzem został Ablublu II Kapustonogi z plemienia Ognistych Czerwi.
Poza tym aspektem, administracja jest znikoma. Jedyne miasto, Komi, jest zamieszkane w 60% z obcokrajowców: Buańczyków, Tangijczyków i Sechtończyków, którzy mają tam prawo organizować swoje ambasady. Obsługują oni port, płacąc haracz Pinusom. Pozostałe plemiona udają się na targ w Komi, by zawieźć towary i uzyskać pewne towary, których akurat potrzebują, lub otrzymać pewne usługi, na przykład medyczne. W Pinu nie ma imponujących pałaców królów, powozów, rzadko korzysta się z koni. Nie istnieje instytucja podatkowa. Kraj nie posiada instytucjonalnych podziałów administracyjnych. Nie istnieją archiwa państwowe, nie istnieje regularna armia, w kraju nie ma policji. W Pinu nie ma sądów szczebla państwowego. Granice są naturalne, jedynie wschodnia część stanowi postawioną przez Buańczyków granicę. Granica ta nie jest uznawana przez Pinusów. Najeżdżają oni Buanię powodują straty w ludziach, mieniu i wywołując popłoch. Stan ten będzie trwał aż do 9654 EK, kiedy wybuchnie Trzecia Wojna o Saakę.
Północnozachodnia granica nie jest wyraźna. Ta wyznaczana na mapach dotyczy plemion zjednoczonych w roku 8720 EK przez mariaż Wielkiego Wodza Agalasraka IV Jednogłowego z plemienia Biały Ząb z Wielką Kapłanką Suchych Liści Migdalakiripupuni I Dwuręką z plemienia Tępe Włócznie. Wszystkie plemiona pinuskie są bardzo agresywne i, co prawda ziemie północnozachodnie stanowią kontinuum pinusko-buańskie, to nie zalicza się ich do Pinusów. Te ziemie, ciągnące się aż po Secht, w roku 8973 EK były całkowicie nie do skontrolowania przez żadne z lokalnych sił, i były nazywane Dzikimi Ziemiami.
Kyonografia i dane przyrodnicze
Klimat
Demografia
Gospodarka
Religia
Kultura
Relacje międzynarodowe
Ajdynir – Azenia – Ażerimowie – Âng Qo'or – Bolosja – Broci – Buania – Cesarstwo Poitów – Czerachowie – Dynastia Aralezejska – Dżaszir – Dżaugria – Emnaegnir – Erutia – Esmia – Giadur – Harenia – Harrun – Ilirion – Iszaria – Jalżpowie – Kadonia – Kauradowie – Kawelia – Kejren – Kǫl – Kuniecy – Lucja – Merawia – Mitenia – Mokucja – Monarchia Olsów (Olsenia – Surd – Rubania – Szyszenia) – Máktowie/Mugadir – Muria – Nuapaq – Nuaria – Państwo Neszów – Państwo Truskie – Pinu – Piri – Punyszowie – Raľuhhruş – Rikkadan – Sanżenia – Secht – Siedmiomieście¹ – Stojeziory – Sulimaq – Surandral – Północni Barbarzyńcy – Szur – Talonbat² – Tangia – Tarum – Taugrowie – Tjevangono – Unagurowie – Unia Lomarska – Wertynia – Wiraflycy – Wolne Księstwa – Zamb – Związek Bałaszasków – Związek Północny
¹ Siedmiomieście jest podmiotem prawa międzynarodowego równoważnym z państwami. ² Wszystkie miasta-państwa Talonbatu znajdują się de iure pod polityczną hegemonią miasta Tȝinur, jednak de facto każde z nich prowadzi niezależną politykę.