Polish Conlang Relay IV/Esperal: Różnice pomiędzy wersjami
(Spiritus) |
|||
Linia 105: | Linia 105: | ||
UN + Czasownik BEN + Orzeczenie w bezokoliczniku + reszta zdania<br> | UN + Czasownik BEN + Orzeczenie w bezokoliczniku + reszta zdania<br> | ||
+ | |||
+ | [[Kategoria:PCR IV|Esperal]] |
Aktualna wersja na dzień 18:00, 22 lip 2013
¿Khm, Tu hablo ceriade? Ce, inhablo ňu. ¿Tu forstando de-mal au te? ¿E te veisse paur stape? Un kanalis inlirralis cell paur te.
¿Ce, nallo cell ňe odina? Aveda kuyochita paur te.
- Un forstanda de-mal au te ru. Bene nonsense. Parole, nah hablaner tulu – te-nte.
- ¡Ce, beno gonalis dar e ben inablo solemiau!
- ¿Cell bena gonalis ognu? ¿Ogn masde lenfirmieralis?
- Bvo, colera masde ben ente.
§1 – słowniczek
au przyim. - z (tego)
benalis czas. - być
bvo part. - tak, jasne, oczywiście
Ce spój. - więc, zatem, w takim razie
cell rzecz. - coś
ceriade przysł. - serio
colera rzecz. - choroba, zaraza
dar zaim. - tam
e spój. - i, a
entelis - kończyć się, skończyć się, zakończyć się, zniknąć
forstandalis czas. - rozumieć
gonalis czas. - iść, pójść, chodzić
hablanis czas. - mówić, inhablanis - powiedzieć
inlirralis czas. - czytać, inlirralis - przeczytać, odczytać
kanalis czas. - umieć, móc, potrafić
lenfirmieralis czas. - leczyć
masde czas. - móc, musieć - używany w trybie rozkazującym - wówczas orzeczenie jest w bezokoliczniku
nah spój. - ale, lecz
nallis czas. - wiedzieć, potrafić
ňe zaim. - ja
nonsense przym. - głupie, niezrozumiałe, bezsensowne
odinalis czas. - myśleć (także o tym), rozumieć, rozumować, pojmować
ogn zaim. - one w rodzaju zwykłym (nijakim)
parole wykrzyk. - przepraszam
paur przyim. - od, z (tąd), dla, sporadycznie w
ru part. - też, także, również
stap rzecz. - sztab
te rodz. - rodzajnik określony, także w znaczeniu 'to'
tu zaim. - ty
un part. - zaprzeczenie dowolnej części mowy
veiss rzecz. – wskazówka
zwroty, które trza tłumaczyć osobno
de-mal - cokolwiek
Aveda kuyochita paut te. - Mam to w dupie
te-nte - to już jest skończone, to już koniec tego, po co to nadal kontynuować?
solemiau - wszystko z (tego o czym mówimy)
§2 – gramatyka
DEKLINACJA
Końcówki przypadków:
M. -
D. -e
C. -u
A. –a
LICZBA RZECZOWNIKA:
poprzez dodanie przyrostka –s
pindos – chłopcy; pindose – chłopcom
CZASOWNIK
Odmiana przez osoby za pomocą przyrostków:
l.poj.:
1.os.: -a
2.os.: -u
3.os.: -e
l.mn.:
1.os.: -as
2.os.: -us
3.os.: -es
CZASY
W tym tekście użyłem trzech czasów. Podaję budowę zdań (zdanie twierdzące, pytające, przeczące)
Czas teraźniejszy prosty
Orzeczenie + reszta zdania
Podmiot + Orzeczenie + reszta zdania
UN + orzeczenie + reszta zdania
Czas przeszły
Orzeczenie zakończone na -er lub -ede + reszta zdania
Podmiot + Orzeczenie jak wyżej + reszta zdania
UN + orzeczenie jak wyżej + reszta zdania
DASS BVUTAR
Czas przyszły
Czasownik BEN + Orzeczenie w bezokoliczniku +
+ reszta zdania
Podmiot + Czasownik BEN + Orzeczenie w bezokoliczniku + reszta zdania
UN + Czasownik BEN + Orzeczenie w bezokoliczniku + reszta zdania