Polski Conlang Relay/Ęmucki: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 5: | Linia 5: | ||
---- | ---- | ||
| − | *bąvaj | + | * '''bąvaj''' — dziś |
| − | *bykit | + | * '''bykit''' — kochać |
| − | *eget | + | * '''eget''' — cień |
| − | *ih | + | * '''ih''' — ono, to |
| − | *it | + | * '''it''' — on, ona |
| − | *kanyh | + | * '''kanyh''' — tutaj |
| − | *keh | + | * '''keh''' — jeden |
| − | *kevnen | + | * '''kevnen''' — drzewo |
| − | *kyjrat | + | * '''kyjrat''' — złamany |
| − | *mapśonak | + | * '''mapśonak''' — legenda |
| − | *mizan | + | * '''mizan''' — dużo |
| − | *papvat | + | * '''papvat''' — strzelać |
| − | *pytkisur’at | + | * '''pytkisur’at''' — przysięgać |
| − | *rekban | + | * '''rekban''' — spotykać się |
| − | *ryk | + | * '''ryk''' — miejsce, strona |
| − | *rykkamet | + | * '''rykkamet''' — przeklęty |
| − | *sal | + | * '''sal''' — rok |
| − | *sardat | + | * '''sardat''' — umierać |
| − | *sev | + | * '''sev''' — pod |
| − | *sot | + | * '''sot''' — iść, przemieszczać się |
| − | *sur’at | + | * '''sur’at''' — mówić |
| − | *vannit | + | * '''vannit''' — las |
| − | *viśtot | + | * '''viśtot''' — leżeć |
| − | *zormet | + | * '''zormet''' — to samo |
---- | ---- | ||
| − | *-ak | + | * '''-ak''' — komitatyw, „z” |
| − | *-byś | + | * '''-byś''' — imiesłów rzeczownikowy |
| − | *-ha | + | * '''-ha''' — „a”, „ale”, „a nawet” |
| − | *i- | + | * '''i-''' — „jego”, „jej” |
| − | *-muv | + | * '''-muv''' — czas przeszły |
| − | *-na(t) | + | * '''-na(t)''' — strona bierna |
| − | *-ne | + | * '''-ne''' — „ale”, „jednak” |
| − | *-ni | + | * '''-ni''' — łączność, następstwo, „i” |
| − | *ny̨- | + | * '''ny̨-''' — liczba mnoga |
| − | *-oh | + | * '''-oh''' — inesyw, „w” |
| − | *-rak | + | * '''-rak''' — inceptyw, „stać się”, „zacząć” |
| − | *sa- | + | * '''sa-''' — wskazujące, „ten”, „ta”, „to” |
| − | *sį- | + | * '''sį-''' — sto (razy) |
| − | *-(ś)ket | + | * '''-(ś)ket''' — strona sprawcza |
| − | *-tyv | + | * '''-tyv''' — czas teraźniejszy |
| − | *-un | + | * '''-un''' — zdanie podrzędne |
| − | *-vyhrek | + | * '''-vyhrek''' — delatyw, „od”; „po” |
| − | *-vyhtik | + | * '''-vyhtik''' — allatyw, „do”; „przed” |
---- | ---- | ||
| Linia 83: | Linia 83: | ||
Następnie dodawana jest kolejna końcówka lub rzeczownik relacyjny (np. „pod”). | Następnie dodawana jest kolejna końcówka lub rzeczownik relacyjny (np. „pod”). | ||
[[Kategoria:PCR I]] | [[Kategoria:PCR I]] | ||
| + | [[Kategoria:Języki Miłego|Ęmucki PCR I]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:33, 14 sie 2013
- Mizan sį-sal bąvazivyhtik, sany̨-kevnen-kety sevtyoh rekbanty̨imuv kanyh-vanni-papvat ni i-bykinaak.
- Pytkisur’atbyś-kyjraśkęimuvne sany̨-ryktyvyhrek sǫimuvni.
- Ih-sur’ąny̨mapśonaktyv, rykkamęimuvunrak, i-eget sardatbyśivyhrek sa-kevnenty sevtyoh viśtǫityvunha.
- Sa-bykina-eget zormęityv.
- bąvaj — dziś
- bykit — kochać
- eget — cień
- ih — ono, to
- it — on, ona
- kanyh — tutaj
- keh — jeden
- kevnen — drzewo
- kyjrat — złamany
- mapśonak — legenda
- mizan — dużo
- papvat — strzelać
- pytkisur’at — przysięgać
- rekban — spotykać się
- ryk — miejsce, strona
- rykkamet — przeklęty
- sal — rok
- sardat — umierać
- sev — pod
- sot — iść, przemieszczać się
- sur’at — mówić
- vannit — las
- viśtot — leżeć
- zormet — to samo
- -ak — komitatyw, „z”
- -byś — imiesłów rzeczownikowy
- -ha — „a”, „ale”, „a nawet”
- i- — „jego”, „jej”
- -muv — czas przeszły
- -na(t) — strona bierna
- -ne — „ale”, „jednak”
- -ni — łączność, następstwo, „i”
- ny̨- — liczba mnoga
- -oh — inesyw, „w”
- -rak — inceptyw, „stać się”, „zacząć”
- sa- — wskazujące, „ten”, „ta”, „to”
- sį- — sto (razy)
- -(ś)ket — strona sprawcza
- -tyv — czas teraźniejszy
- -un — zdanie podrzędne
- -vyhrek — delatyw, „od”; „po”
- -vyhtik — allatyw, „do”; „przed”
Podmiot jest w mianowniku, jest to podstawowa forma, słownikowa. Może zostać przyczepiony do czasownika, po jego rdzeniu.
Dla czasowników w trzeciej osobie wymagany jest doczepiony podmiot, domyślnie jest to -i-.
- Ęityv. = Jest.
- Śek ęityv. = Pies jest.
- Ęśektyv. = Pies jest.
Czasowniki znajdują się w formie orzeczeniowej, zawsze kończącą się nosówką, tworzonej poprzez zamianę:
- “-at -et -it -ot -ut” -> “-ą -ę -į -ǫ -ų”,
- “-yt -h -p -k -v -r -l -n” -> “-yty̨ -ty̨ -pty̨ -kty̨ -vty̨ -rty̨ -lty̨ -nty̨”
- “-ś -j” -> “-śę -zę”
Następnie przyłączany jest podmiot (dla 3. osoby), a dalej czas, osoba i inne końcówki.
Domyślna, słownikowa forma czasownika, to nazwa wykonawcy (imiesłów czynny), np.
- et = być ~ będący
Znaczenie całej czynności ma imiesłów rzeczownikowy, z końcówką -byś:
- etbyś = bycie
Konstrukcja „X jest Y” jest wyrażana z X jako podmiotem i Y jako czasownikiem.
Dopełnienie bliższe jest w dopełniaczu. Tworzy się go, zamieniając „-at -et -it -ot -ut” w „-a- -e- -i- -o- -u-”, w pozostałych przypadkach pozostawiając bez zmian.
Jest przyczepiane przed czasownikiem i oddzielane myślnikiem. Podobnie dzieje się z dopełniaczem określającym inny rzeczownik.
Pozostałe określenia czasownika są tworzone na bazie posesywu.
Posesyw jest tworzony poprzez zamianę:
- “-at -et -it -ot -ut” -> “-a -e -i -o -u”,
- “-yt -h -p -k -v -r -l -n” -> “-yty -ty -pty -kty -vty -rty -lty -nty”
- “-ś -j” -> “-śi -zi”
Następnie dodawana jest kolejna końcówka lub rzeczownik relacyjny (np. „pod”).
