Polski Conlanger Relay II/Eszerkłaldzki

Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.

Ciskures.

Wres, qreðaraysþu, ḥtiharesosey qrëð.

Srišgeseydakïšaresǩifprisřeðniþ

'Ǩifvtivges' – semihgesaresniþ.

Lotis vtev.

(…)

Pĵisgesey qrëðdoteḥli, þeyretihos ares, þeyþewif ares

Fegǧiþaresospo, jibið rtlifarës

Sotrïšeyḥtihfelešayn

Hõḥïh retehosanŭ, lotis vtov.

Słowniczek (rdzenie)

blizkość – dot-ḥ
chcenie, chcica, wola – ḥt-h
czas – wr-s
ja - g-s
kto – fel-š
kobieta – qr-ð
kolor - ǩ-f
kurtyna – kur-s
kwiat – vt-v
lotos – lot-s
marzenie – hõḥ-h
mowa, język – sem-h
ochrona – sr-š
oglądanie, obserwowanie, patrzenie – pĵ-s
oko – ret-h
on{0/a/o} – ar-s
opadanie, upadanie – c-s
pasożyt – sotr-š
próżność – dak-š
rozpad - jib-ð
twarz – ř-ð
uśmiech – ew-f
widzenie, patrzenie – gǧ-þ
zasłanianie, zastawianie – pr-s
życie – rtl-f

Słowniczek (słowa)

aby – þu
ale – po
liczba mnoga - -(ĵ)os
nie – fe
nieokreśloność - -(ĵ)ayn
poprzedza dopełnienie – (þ)ey(þ)

Gramatyka

Rdzenie same w sobie nie mają znaczenia, nigdzie nie są używane. Są podstawą słowotwórczą. Szyk zdania – VSO. Język balansuje na granicy polisyntetyczności.

Zasada ogólna wygląda tak: wyrazy zlewają się, gdy:

wygłos kończy się spółgłoską szczelinową poprzedzoną samogłoską, a następny wyraz zaczyna się samogłoską, bądź CV (a więc VC (C)V)
wygłos kończy się samogłoską, a następny wyraz zaczyna się CV

Rzeczownik

Nie ma rzeczowników. Mamy coś, co można nazwać rzeczownikiém, ale tak naprawdę jest czasownikiém/imiesłowém (a więc kot to ten, który jest kotém/będący kotém/jest kotém). Ta forma może się odmieniać przez czasy (o czém więcéj w czasownikach).

Tę formę teraźniejszą tworzy się poprzez wstawienie -e-

Nie ma dopełniacza. Wyrażenie "kolor kurtyny" będzie zapisane jako "ǩifkures” - „kurtyna posiadająca kolor”. Tę formę oznacza się poprzez wstawienie -i-

Dopełnienie (dopełnienie to rzeczownik + przydawka) wyraża się poprzez dodanie rzeczownika po podmiocie/orzeczeniu.

Odmiana przez resztę przypadków wygląda, jakby do rzeczownika doklejono poimek. Lista poimków:

przez, poprzez - anŭ
razem, z - niþ
innesyw - li

Orzecznik to rdzeń z samogłoską -o- (Michał to bokser) lub -ay- (Michał to bokser od teraz)

Czasownik

Czasownik jest traktowany jako określenie rzeczownika.

„Kobiéta mówi” będzie traktowane jak „będąca kobietą i posiadająca mowę” (semih qreð).

„Kobiéta mówiła” będzie tworzone poprzez wymianę -e- do -a- w podmiocie (semih qrað) („dawniéj będąca kobietą i posiadająca mowę”).

Aby powiedzieć „Kobiety mówiły” wystarczy dodać partykułę mnogości do orzeczenia (semihos qrað).

Dokonaność tworzymy poprzez wymianę -i- do -õ-

„Kobiéta powiedziała” - semõh qrað, „Kobiéta zaczęła mówić” - semõh qreð

Dokonaność dopełniacza występuje także u rzeczowników, oznacza wtedy, że dany przedmiot dopiéro co zaczęliśmy posiadać. (qriðges vs qrõðges – moja kobieta vs kobieta będąca moją od teraz).

Przymiotnik

Jest traktowany jak czasownik (jak w japonskiém).

Akcent zdaniowy

Ma ono wskazywać nam na najważniéjszy przekaz, treść, na którą chcemy wskazywać, jak i pełnić funkcję zastępczą dla podmiotu.

Padanie akcentu zdaniowego w jedném zdaniu na dopełnienie, a potém na czasownik, wskazuje, że podmiotém tego zdania jest owe dopełnienie. Jak się wyraża akcent zdaniowy? Jako, że w języku eszerkłaldzkiém słowa zazwyczaj są jedno/dwu-sylabowe i nieakcentowane, to zlewa się granica wyrazów. I teraz wystarczy wydłużyć samogłoskę w rdzeniu słowa, na który ma padać akcent wyrazowy (jeżeli jest to a, ay, e, i u > ä, äy, ë, ï, ü; o, õ > oy oyn).