Skubisze
Skubisze, sukkubisze (ad.ede, ëdë, ada) to fikcyjne stworzenia występujące w świecie Gruszek Na Wierzbie I Śliwek Na Sośnie. Słyną głównie jako wróżbici. Zaliczają się do ras luckich.
Wygląd
Skubisze są istotami humanoidalnymi. Jest to zdecydowanie najwyższa spośród ras luckich - mężczyźni dorastają do trzech, a kobiety do czterech metrów, wzrost ich dodatkowo zwiększają rogi dorastające nieraz do pół metra. Mają brązową skórę pokrytą niemal całkowicie brunatnym lub rudym futrem. Posiadają po cztery palce u rąk, w tym jeden oddzielony i po sześć jednakowych palców na stopach. Oczy mają czarne, brak powiek rekompensuje silne łzawienie, któremu zawdzięczają swoją obiegową nazwę - mówi się o nich "wiecznie płaczący".
Zwyczaje
Niewielkie szczepy Skubiszy zamieszkują jaskinie w zachodniej i północnej części Łazji, na czele szczepu stoi zwykle najsilniejsza samica, której przywilejem jest możliwość telepatycznego kontaktu z przywódczyniami innych stepów (mężczyźni nie posiadają zdolności telepatycznych). Skubisze rzadko opuszczają swoje siedziby, mają niewielkie potrzeby żywieniowe, które zwykle zaspokajane są przez dary, jakie otrzymują od innych istot w zamian za wróżby.
Społeczeństwo Skubiszy jest matriarchalne.
Długość życia
Jest to zdecydowanie najbardziej długowieczna spośród ras luckich, czasem mówi się o nich, że są nieśmiertelni, nie jest to jednak prawdą. Kobiety Skubiszów żyją 2-4 tys. lat, mężczyźni dożywają od jednego do półtora tysiąca.
Jasnowidzenie
Skubisze posiadają dar jasnowidzenia ograniczony przez czasoprzestrzeń. Dla chwili obecnej nie są w stanie zobaczyć nic, prócz ich najbliższego otoczenia, natomiast im dalej w przyszłość lub przyszłość patrzą, tym szersze spektrum wydarzeń są w stanie dojrzeć. Jednocześnie najbardziej wyraziste są te wizje przyszłości lub przeszłości, które dotyczą obiektów i istot posiadających wspólne "tu i teraz" ze Skubiszami, stąd aby uzyskać w miarę wiarygodną wizję swojego losu, należy udać się do jaskini Skubiszów osobiście. Częstą praktyką jest odbywanie specjalnego tańca zjednoczenie (keqiseq menpen), który pozwala na przejściowe włączenie gościa do plemienia. Nie bez znaczenia jest tu też łączność telepatyczna między przywódczyniami szczepów, która pozwala im w razie potrzeby na współodczuwanie kilku "tu i teraz".