Szebaski

Sentencja purźibil muve kelepne mje (odpuść nam nasze winy); fragment modlitwy.

Język szebaski, szebaszwiu, język szebaszwijski (Sjebasvju [ʃəbaʃvʲu]) to język sztuczny tworzony przez Milyamda na przełomie roku 2010 i 2011.

Fonologia

Samogłoski.

Spółgłoski	Wargowe		Dziąsłowe	Zadz.	Podn.	Welarne
Nosowe	mˠ m	mʲ mj	nˠ n		ɲ nj
Zwarte	pˠ bˠ p b	pʲ bʲ pj bj	tˠ dˠ t d	tʃ dʒ tj dj	c	k g
Szczelinowe	vˠ (f) v	vʲ vj	sˠ zˠ s z	ʃ ʒ sj zj	ɕ ʑ ś ź	x h
Boczne			ɫ l		ʎ lj
Półsamogłoski	(w)		ɾ r		j

Gramatyka

W szebaszwiu częste są wymiany długościowe: á:a, ú:u, í:i, e:0.

Rzeczowniki

Gramatyka wyróżnia trzy rodzaje w liczbie pojedynczej i jeden w liczbie mnogiej.

Jedynie w rodzaju męskim w liczbie pojedynczej odróżnia się mianownik od biernika (który tu łączy się z narzędnikiem):

	Singular	Plural
N.	kelpák (winowajca)	kelpake
G.	kelpaker	kelpákre
D.	kelpaku	kelpákve
A.	kelpakų	kelpake
I.	kelpakų	kelpákne

W rodzaju żeńskim wyróżnia się cztery formy:

	Singular	Plural
NA.	matra (matka)	matre
G.	matrar	materre
D.	matro	materve
I.	matrą	materne

W rodzaju nijakim mianownik łączy się z celownikiem (ma to miejsce również w niektórych zaimkach):

	Singular	Plural
NA.	śibinu (niebo)	śibine
G.	śibinur	śibínre
D.	śibinu	śibínve
I.	śibinų	śibinne

Zaimki

Zaimki odmieniają się bardzo podobnie do rzeczowników.

Zaimki osobowe

	Ja	Ty	Pan	Pani	On	Ona	Ono	My	Wy	Oni
N.	mu	tu	Et	Ta	el	la	lu	mú	tú	le
G.	mur	tur	Ter	Tar	ler	lar	lur	mure	ture	lere
D.	mu	tu	Tu	To	lu	lo	lu	muve	tuve	leve
A.	mų	tų	Tų	Tą	lų	lą	lų	mú	tú	le
I.	mų	tų	Tų	Tą	lų	lą	lų	mune	tune	lene

Zaimki dzierżawcze

Podano na przykładzie múj (mój) i mej (nasz):

	R. męski	R. żeński	R. nijaki	L. mnoga
N.	múj / mej	muja / mja	muju / mju	muje / mje
G.	mujer / mjer	mujar / mjar	mujur / mjur	mújre / mejre
D.	muju / mju	mujo / mjo	muju / mju	mújve / mejve
A.	mujų / mjų	muja / mja	muju / mju	muje / mje
I.	mujų / mjų	mują / mją	mujų / mjų	mújne / mejne