Użytkownik:Henryk Pruthenia: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Linia 93: | Linia 93: | ||
*l, r; l´, r´ > ǒ; ǎ | *l, r; l´, r´ > ǒ; ǎ | ||
*skrócenié samogłosek krótkiech do półkrótkiech a długich do krótkiech (bez zmiany barwy): | *skrócenié samogłosek krótkiech do półkrótkiech a długich do krótkiech (bez zmiany barwy): | ||
| − | **ī > í | + | **ī > í (potém ´ai) |
**í, é, á, ý, ú > i, e, a, y, u | **í, é, á, ý, ú > i, e, a, y, u | ||
**i, e, ´u > ь | **i, e, ´u > ь | ||
| Linia 117: | Linia 117: | ||
*jeżeli í, é, á, ú, ö, ä, ǎ, ë znajdowały się przed sylabą z jerém akcentowaném, to po jego odpadnięciu otrzymały ton wznoszący, a gdy przed sylabą z jerém nieakcentowaném - opadający. | *jeżeli í, é, á, ú, ö, ä, ǎ, ë znajdowały się przed sylabą z jerém akcentowaném, to po jego odpadnięciu otrzymały ton wznoszący, a gdy przed sylabą z jerém nieakcentowaném - opadający. | ||
*w jedném słowie nie może się znaleźć dwa razy ton wznoszący, bądź opadający, dochodzi wtedy do przemiany drugiego tonu w średni | *w jedném słowie nie może się znaleźć dwa razy ton wznoszący, bądź opadający, dochodzi wtedy do przemiany drugiego tonu w średni | ||
| + | |||
| + | === Nasalizacja === | ||
| + | |||
| + | Gdy sylabę zamkniętą zamykało m (m´) bądź n (n´) dochodzi do nasalizacji samogłoski (ortograficznie "n"). Przed miękkimi warjantami spółgłosek nosowech dochodziło także do nasalizacji, ale samogłoska nosowa zmienia się w miękkie [w] (ortograficznie į) | ||
| + | |||
| + | == Spółgłoski == | ||
| + | |||
| + | *PS *l *v w pozycji po samogłosce w sylabie zamknietéj > ŭ, przed miękką > j | ||
| + | *czwarta palatalizacja (tak jak w zapadniém) | ||
| + | *miękkie k, t; g, d > ḱ; ǵ (wymowa jak czeskie ť, ď) | ||
| + | *g przed spółgłoską oraz w wygłosie > v, w reszcie pozycji > h | ||
| + | *grupy spółgłoska sonorna-spółgłoska niesonorna (CN) zamienione na grupy | ||
| + | *m´, nj > mn´, jn´ | ||
| + | *tj, dj > jč, jdž (světja, medja > sjíjč, mjödž) | ||
| + | *zachowanie Ʒ | ||
| + | *depalatalizacja afrykat oraz š, ž | ||
| + | |||
| + | == Gramatyka == | ||
| + | |||
| + | Zanik odmiany rodzajowéj oraz przez przypadki (powstaje system mianownik - przypadek zależny (pochodzący od biernika oraz dopełniacza) - miejscownik, powstaje zależność znaczenia słowa od miejsca w zdaniu). | ||
| + | Dawny dopełniacz tworzy się konstrukcją przyimkową "ǎs", a celownik "ḱǎ" | ||
= Ten temat istnieje, bo denerwuje mnie, gdy robię coś, a na dole są te jebane kategorje... = | = Ten temat istnieje, bo denerwuje mnie, gdy robię coś, a na dole są te jebane kategorje... = | ||
Wersja z 13:05, 4 sty 2013
Jestem popierdolony.
Notatki
Język dziérzynski (od PS* dira, dziura, poświadczone w połabskiém i czeskiém ogólnie) - jezyk słowianski następny.
Samogłoski
W języku dziérżynskiém doszło do dość silnech przemian samogłoskowech:
- denasalizacja: ę > eŭ, ǫ > oŭ
- ě > í
- odpadnięcie wygłosowech jerów, oraz tech w pozycji słabéj (za wyjątkiém nagłosowéj sylaby), wzdłużenié zastępcze, pojawienié się nowech długich samogłosek;
- superdługie: ī
- długie: í, é, á, ó, ý, ú, (brak długiech odpowiedników kontynuantów jerów, długie odpowiedniki były na początku wymawiane półdługo, a potém uległy skróceniu do zwykłych form krótkiech)
- krótkie: i, e, a, o, y, u, ǒ (< ъ), ǎ (< ь), l, l´, r, r´
- ó > ú
- l, r; l´, r´ > ǒ; ǎ
- skrócenié samogłosek krótkiech do półkrótkiech a długich do krótkiech (bez zmiany barwy):
- ī > í (potém ´ai)
- í, é, á, ý, ú > i, e, a, y, u
- i, e, ´u > ь
- a, o > ъ
- u, ǒ, y > ъ²
- ´a, ǎ > ь²
- zlanie się barwy i oraz y, przy jednakowém braku palatalizacji przed i pochodzaczém od y
- ponowne odpadnięcie jerów w słabech pozycjach, ponowne wzdłużenié zastępcze:
- i, e, a, u > í, é, á, ú
- ь > ö
- ъ > ä
- ь² > ǎ
- ъ² > ë
Rozwój tonów
W wyniku pojawienia się nowech jerów doszło do powstania tonów w następujacy sposób:
- samogłoski i, e, a, u przyjmowały ton średni gdy nie były pod akcentém, pod akcentém - wysoki
- samogłoski ь, ъ, ь², ъ² przyjmowały pod akcentém ton wysoki
- samogłoski ь, ъ, ь², ъ² przyjmowały w pozycji przed samogłoskami i, e, a, u oraz przed akcentowaną sylabą ton wznoszący
- samogłoski ь, ъ, ь², ъ² przyjmowały w pozycji po samogłoskach i, e, a, u oraz po akcentowanéj sylabie ton opadający
Następnie w wyniku odpadnięcia jerów do następnech procesów fonetycznych:
- jeżeli í, é, á, ú, ö, ä, ǎ, ë znajdowały się przed sylabą z jerém akcentowaném, to po jego odpadnięciu otrzymały ton wznoszący, a gdy przed sylabą z jerém nieakcentowaném - opadający.
- w jedném słowie nie może się znaleźć dwa razy ton wznoszący, bądź opadający, dochodzi wtedy do przemiany drugiego tonu w średni
Nasalizacja
Gdy sylabę zamkniętą zamykało m (m´) bądź n (n´) dochodzi do nasalizacji samogłoski (ortograficznie "n"). Przed miękkimi warjantami spółgłosek nosowech dochodziło także do nasalizacji, ale samogłoska nosowa zmienia się w miękkie [w] (ortograficznie į)
Spółgłoski
- PS *l *v w pozycji po samogłosce w sylabie zamknietéj > ŭ, przed miękką > j
- czwarta palatalizacja (tak jak w zapadniém)
- miękkie k, t; g, d > ḱ; ǵ (wymowa jak czeskie ť, ď)
- g przed spółgłoską oraz w wygłosie > v, w reszcie pozycji > h
- grupy spółgłoska sonorna-spółgłoska niesonorna (CN) zamienione na grupy
- m´, nj > mn´, jn´
- tj, dj > jč, jdž (světja, medja > sjíjč, mjödž)
- zachowanie Ʒ
- depalatalizacja afrykat oraz š, ž
Gramatyka
Zanik odmiany rodzajowéj oraz przez przypadki (powstaje system mianownik - przypadek zależny (pochodzący od biernika oraz dopełniacza) - miejscownik, powstaje zależność znaczenia słowa od miejsca w zdaniu). Dawny dopełniacz tworzy się konstrukcją przyimkową "ǎs", a celownik "ḱǎ"
Ten temat istnieje, bo denerwuje mnie, gdy robię coś, a na dole są te jebane kategorje...
| Wieża O Pruthenii | ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| Wieża Natlangów | ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| Wieża Konlangów | ||
| ||
| ||
| Wieża Pism | ||
| ||
| ||
| ||
| Wieża ulubionych | ||
| ||
| ||
| Z Conlang wiki | ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
|