Wielbłąd i Rekin/Wielka oscylacja oceaniczna

K Y O N Czytasz artykuł z serii Wielbłąd i Rekin - o klimacie Kyonu.

I. WSTĘP: 1.1 Wprowadzenie · 1.2 Założenia, metodologia, oznaczenia · 1.3 Zalety i wady II. WYBRANE TEMATY: 2.1 Wielka oscylacja oceaniczna · 2.2 Prądy morskie · 2.3 Krainy geograficzne · 2.4 Rozszerzenia Kyonu · 2.5 Życzenia i wyzwania III. REGION PO REGIONIE: 3.1 Ajdynir · 3.2 Muria i Siedmiomieście · 3.3 Olsenia · 3.4 Nuaria · 3.5 Buania i Szur · 3.6 Tangia i Pinu · 3.7 Secht i Wielka Pustynia · 3.8 Państwo Neszów · 3.9 Dewia IV. PODSUMOWANIE GLOBALNE: 4.1 Podsumowanie

Wielka Oscylacja Oceaniczna Kyonu to centralny aspekt modelu klimatycznego projektu Kyonu o nazwie Wielbłąd i Rekin. To właśnie ta oscylacja nadaje modelowi jego nazwę. Zjawisko polega na tym, że we wschodnim basenie Wszechoceanu kyońskiego istnieje centralny równikowy ośrodek niżowy, znacznie silniejszy od okolicznych, którego położenie ma kolosalny wpływ na cyrkulację mas powietrza w większości planety, oprócz obszarów biegunowych i szczególnie izolowanych.

Dla odróżnienia od innych ośrodków niżowych, mapach ciśnieniowych centralny ośrodek niżowy oznacza się wielką zieloną literą L:

Na każdej mapie może się pojawić tylko jedno takie oznaczenie.

Fazy wielbłąda i rekina

Faza:
Położenie centrum niżu:	Nad Atirai	Nad Sechtem
Równikowy obieg powietrza:	Przerwany, przed Atirai wsteczny	Nieprzerwany, globalny
Najważniejszy wpływ:	Ajdynir, Siedmiomieście, Secht, Tangia, Państwo Neszów, Buania, Szur
Efekty:	Ajdynir: susze, burze piaskowe, skrajne temperatury Siedmiomieście: ulewne deszcze, wilgoć Buania/Szur: ulewy i powodzie zimą Tangia: eksplozja roślinności na wschodnim wybrzeżu, półsucho na zachodnim Wielka Pustynia Południowa: skrajnie sucho, skrajnie wysokie temp. latem i niskie zimą Państwo Neszów: równomierne, kontrolowane opady na całym półksiężycu, zimy mroźne, bezśnieżne	Ajdynir: znaczny zakwit roślinności, łagodniejsze temperatury Siedmiomieście: niska ilość opadów Buania/Szur: klimat umiarkowany Tangia: eksplozja roślinności na zachodnim wybrzeżu, pustynnienie na wschodnim Wielka Pustynia Południowa: równik przecięty eksplozją roślinności, rzeki, szlaki handlowe, łagodniejszy klimat Państwo Neszów: gwałtowne ulewy z kolosalnymi powodziami latem, zamarzanie akwenów na północy zimą
Najmniejszy wpływ:	Olsenia, Muria, Nuaria, Dewia, Wielka Pustynia Północna

Efekty wielkoskalowe

Najważniejsze efekty to przerwanie globalnej okołorównikowej cyrkulacji powietrza z zachodu na wschód podczas fazy wielbłąda i zachowanie jej podczas fazy rekina. W fazie wielbłąda, Wielka Pustynia jest sucha, a klimat szczególnie w Sechcie i Ajdynirze niesprzyjający. W fazie rekina, Wielka Pustynia na równiku gwałtownie zarasta roślinami, tworząc stabilne dżungle i pozwalając na wędrówkę handlarzy z Ajdyniru do Sechtu.

Częstotliwość

Jak wszystkie oceaniczne oscylacje, te są nieprzewidywalne. Statystyczna średnia to czas trwania każdej fazy 2 lata. Zakłada się, że średnio jedna faza nie trwa dłużej niż przez 10 lat.

Czytaj dalej

Czytaj dalej: 2.2 Prądy morskie →