Planeta Kyon
Ten artykuł opisuje Kyon jako planetę. Jeżeli chcesz poczytać o projekcie, przejdź do głównego artykułu.
![]() |
Czytasz artykuł z serii Astronomia Kyonu. Tematy wstępne: Kyon i Space Engine Planety: Hefajstos [Hf] · Hestia [Hs]· Afrodyta [Af] · Hera [Hr] · KYON [Kn] · Zeus [Zs] · Hades [Hd] · Posejdon [Ps]· Dionizos [Dn] · Hermes [Hr]· Nyks [Nx] · Hekate [Hk] Księżyce: [Hr] (Hebe · Enyo) · [Kn] (Lykaon · Kynylagmos · Thoukter) · [Zs] (Herakles · Perseusz · Minos · Radamantys · Ajakos) · [Hd] (Persefona) · [Ps] (Amfitryta) |
|
Akcja conworldu toczy się na planecie, na której występuje życie oparte na wodzie - jak na Ziemi. Zarówno jednak planeta, jak i cała okolica kosmiczna są dość niestandardowe jak na fantastykę. Można tu opisać kilka poziomów, od galaktycznego po planetarny.
Gwiazda centralna układu położona jest na skraju niewielkiej, prawie zupełnie kulistej galaktyki orbitującej w znacznej odległości Drogę Mleczną. Galaktyka ta, znaleziona przez program Space Engine, prawdopodobnie odpowiada rzeczywistej galaktyce Karła Rzeźbiarza[1], odległej o 280 000 lat świetlnych od Ziemi. Z tej odległości, zarówno Droga Mleczna jak i oba obłoki Magellana są dość dobrze widoczne na nocnym niebie. Specjalne położenie gwiazdy centralnej, na skraju macierzystej galaktyki i z widokiem na Drogę Mleczną, sprawia, że nocne niebo ma dwa oblicza: gwiezdne - usiane ogromną ilością ciasno upakowanych gwiazd - i bezgwiezdne - gdzie gwiazdy są tylko pojedyncze, za to dobrze widoczne są dwa obłoki będące Obłokami Magellana i ogromny wir, będący Drogą Mleczną. Dokładny widok nocnego nieba zależy również od punktu patrzenia na planecie oraz od pory roku. W wielu miejscach widać na jednym skraju nieba morze gwiazd, a na drugim skraju wielki wir.
Pory roku i punkt na planecie istotnie wpływa na dokładny widok nocnego nieba. Symulator wykazał, że w niektórych miejscach (północ planety) przez wiele tygodni nocne niebo cechowało się zupełnym mrokiem. Fakt, że gwiazda centralna nie znajduje się kompletnie na skraju galaktyki, powoduje, że na bezgwiezdnej stronie nieba zawsze widać około 3 do 10 gwiazd (przy doskonałych warunkach). Na samo nocne niebo wpływa więcej czynników, między innymi tak zwany Snop Ognia (ogromny strumień materii wywiewanej z pierwszej planety układu przez słońce), który będzie opisany później. Na południowej części planety (państwo Tangia), gdy datę symulacji ustawiono na wczesny styczeń 2015, przez kilka tygodni strona bezgwiezdna w ogóle nie znikała z nieba - zachodziła tylko częściowo i obracała się wokół własnego środka, by potem częściowo wzejść.
Kyon i Lykaon.
Widok z kosmosu na świętą Górę Férhan oraz Jezioro Szmaragdowe w Ajdynirze.
Państwo Neszszów i biały półksiężyc.
Z tangijskich szczytów zawsze jest widok na kilka pasm górskich naraz.
Wschód Drogi Mlecznej i Wielkiego Obłoku Magellana oglądany z Państwa Neszszów.
Układ planetarny
Akcja toczy się na piątej planecie, którą można nazwać Kyon, znajdującej się w sferze życia. Większą część globu zajmują oceany. De facto planeta posiada dwa kontynenty, z czego jeden jest superkontynentem, a drugi można uznać za dużą wyspę. Nachylenie osi planety wynosi aż 31°18'54".36, przez co obraca się ona niejako po skosie. Dzień jest dużo dłuższy od ziemskiego (1,813 dnia = ok. 44h), a rok dużo krótszy (136,35 dni ziemskich). Dni trwają dłużej, ale pory roku zmieniają się dużo szybciej. Ze względu na nachylenie osi obrotu, nawet na równiku zdarza się wyraźny podział na pory roku.
Równik i równoleżniki 30° i 60°
Kyon posiada magnetosferę (dowodzą tego zorze polarne). Lokalnie występuje wulkanizm (wyspa wulkaniczna znajduje się na środku oceanu, półkula południowa). Łańcuchy górskie dowodzą istnienia także płyt tektonicznych, a wraz z nimi, trzęsień ziemi. Prawdopodobnie samych płyt tektonicznych jest więcej, a i siła ścierania się jest z jakiegoś powodu większa (dużo bardzo wysokich gór), być może wynika to z grawitacji rzędu 0,57g według symulatora (mniejszy ciężar gór = łatwiej je wznieść).
Posiada trzy księżyce. Lykaon jest duży i krąży bardzo blisko Kyonu. Dwa pozostałe to małe asteroidy, krążące w znacznie większej odległości.