Wielbłąd i Rekin/Buania i Szur

K Y O N Czytasz artykuł z serii Wielbłąd i Rekin - o klimacie Kyonu.

I. WSTĘP: 1.1 Wprowadzenie · 1.2 Założenia, metodologia, oznaczenia · 1.3 Zalety i wady II. WYBRANE TEMATY: 2.1 Wielka oscylacja oceaniczna · 2.2 Prądy morskie · 2.3 Krainy geograficzne · 2.4 Rozszerzenia Kyonu · 2.5 Życzenia i wyzwania III. REGION PO REGIONIE: 3.1 Ajdynir · 3.2 Muria i Siedmiomieście · 3.3 Olsenia · 3.4 Nuaria · 3.5 Buania i Szur · 3.6 Tangia i Pinu · 3.7 Secht i Wielka Pustynia · 3.8 Państwo Neszów · 3.9 Dewia IV. PODSUMOWANIE GLOBALNE: 4.1 Podsumowanie

Model klimatyczny Wielbłąd i Rekin świata Kyon.
BUANIA I SZUR
Dane ogólne
Świat:	Kyon
Region:	Kanisja
Państwa:	Buania, Szur
Klimat
Opisowo:	nadmorski, od dżungli po lasy klimatu umiarkowanego
Ekstrema:	powodzie, śniegi
Rating:	średnio-łatwy

Region Buanii oraz Szuru to obszar dwóch państw w nabrzeżnym Kyonie zachodnim (Kanisja), bezpośrednio rozpoczynających się na południe od granic półwyspu Pinu i ciągnących się wzdłuż łańcucha bariery zachodnich gór kontynentalnych aż po nieprzyjazną wyżynę rozdzierającą Szur, co stanowi południowe granice obszaru. Charakteryzuje się klimatem przeważnie umiarkowanym, morskim.

Opis regionu

Bezpośrednio od półwyspu Pinu zaczyna się Buania. Jej stosunkowo łagodne, nizinne tereny ustępują pagórkowatemu, klifowatemu, pełnemu zatok terenowi Szuru. Szur kończy się na miejscu zawierającego nagłe zwiększenie powierzchni gór, naturalną barierę. Na południe od tej bariery zaczyna się już Amaksus, Sfeniscja, czyli antarktyka.

Charakterystyka klimatu

Klimat można podzielić z uwagi na klimat w Buanii i w Szurze. Klimat buański jest znacznie łagodniejszy niż szurski.

Klimat Buanii

Buania posiada bardziej równinny teren - bariera gór zachodnich znajduje się w odległości około 600 kilometrów od zachodniego brzegu. Taka odległość zarówno tworzy krainę o powierzchni około 900 000 km², w której panuje ciepły, morski klimat, sprzyjający wegetacji, jak i zapewnia wygodną barierę przed rozpalonym powietrzem z pustyni na wschodzie. Buania niemal cały rok doświadcza dostatecznych opadów. Okazjonalnie doświadcza zbyt ulewnych deszczy i zarazem powodzi.

Klimat Szuru

Zajmujący większą powierzchnię Szur wyraźnie zmienia się w zależności od położenia. Najbardziej północna część kraju ma klimat podobny do buańskiego, niemniej bardziej zmierzając na południe widzimy znacznie silniejsze oddziaływanie Wielkiej Pustyni Południowej Kyonu. To oddziaływanie wypaliłoby ziemie szurskie, gdyby nie zatoka ewańska: olbrzymi żar pustyni latem rozgrzewa masy wody zatoki, wywołując niże, miejscami głębokie, a wraz z nimi intensywne opady deszczu. Dlatego zatoka ewańska posiada dobry klimat do rolnictwa, choć sporo zależy od fazy wielkiej oscylacji oceanicznej. Zimą, kiedy powietrze z kontynentu staje się lodowate, zatoka nie jest w stanie się dostatecznie ogrzać, a zatem wywoływać opadów, a wiatry pozostają wschodnie, i są wtedy suche. Na południe, na półwyspie szurskim, często zatrzymuje się zimą naturalny niż granicy komórki Hadleya i Ferrela - tam deszcze są naturalne. Na południe od tego miejsca, wskutek tej granicy oraz oddziaływania Coriolisa, wiatry zmieniają kierunek na zachodni, przynosząc znaczne ilości wilgoci nad te tereny, choć zimą potrafi to być również śnieg - im bardziej na południe, tym większa na to szansa.

Faza wielbłąda

Podczas fazy wielbłąda, zwrotnikowy obieg wiatrów rozbija się o góry szurskie od południa, o wyż półwyspu szurskiego, i zawija na północ, obiegając kontynent w kierunku północnym. Podczas równonocy to zjawisko jest wciąż odczuwalne. Buania i północ Szuru doświadczają ciepłego klimatu i intensywnego deszczu - jest tak dlatego, że wielki wyż pustyni południowej rozgrzewa zatokę szurską, a wiatr spowodowany różnicą ciśnień od wyżu zwrotnikowego i niżu równikowego kieruje wilgotne masy powietrza na północ. To zjawisko latem staje się bardzo potężne i choć Buania posiada większe terytorium do odprowadzenia wilgoci, Szur nie ma tego szczęścia i choć oba kraje ulegają powodziom, to Szur cierpi bardziej. Zimą wiatr zupełnie zmienia kierunek - zarówno na północy (Buania), gdzie wiatr zaczyna wiać od kontynentu - i jest suchy - jak i na graniczącym z Antarktyką południu, gdzie zmienia kierunek z kontynentalnego na morski, wypełniony śniegiem.

Faza rekina

Podczas fazy rekina, w równonocy, pogoda jest bardziej stabilna. Wyż dominuje nad zatoką szurską. Chociaż nad kontynentem wyż jest silniejszy, powodując rozżarzony wiatr wschodni, to różnica ciśnień nie jest tak silna i ruch wiatru w tym regionie Kanisji nad zatoką szurską jest znikomy, na północ od niej wiejąc z południa coraz silniej wraz z odległością, i na południu wiejąc z północy również silniej wraz z odległością. To powoduje, że w Buanii wiatr jest raczej południowozachodni, przesycony wilgocią. W miarę nadchodzenia zimy ten wyż wędruje na północ i zatrzymuje się na terenie Buanii. Dzięki temu, Buania unika zimnego powietrza z Pustyni, czego nie da się powiedzieć o Szurze. Nad półwyspem szurskim zawisa niż, przynosząc opady deszczu, a na południe od niego - już wyraźnie śniegu i nawet zlodowacenie akwenów. Latem, wspomniany w równonocy wyż przecina Szur na południe i zatrzymuje się na poziomie półwyspu szurskiego, gdzie wiatr ustaje. Region pustynnieje, choć w tym samym czasie nad Buanią znajduje się niż, więc wiatry na północy całego makroregionu są oceaniczne i ciepłe, przynosząc Buanii dużo wegetacji.

Spekulacje temperaturowe

Faza wielbłąda:

1. Podczas równonocy:
   1. Buania osiąga do +30°C za dnia i wilgotność jest wysoka.
   2. Szur osiąga do +35°C na północy i do +20°C na południu. Wilgotność jest umiarkowana.
2. Podczas lata:
   1. Buania osiąga do +35°C za dnia i wilgotność jest bardzo wysoka.
   2. Szur osiąga do +50°C na zatoce i do +25°C na południu. Wilgotność jest miejscami bardzo wysoka.
3. Podczas zimy:
   1. Buania osiąga do +25°C za dnia i wilgotność jest umiarkowana.
   2. Szur osiąga do +10°C za dnia i -10°C w nocy w rejonie zatoki i do -15°C na południu. Wilgotność jest niska z wyjątkiem południa, gdzie intensywnie pada marznący deszcz i śnieg.

Faza rekina:

1. Podczas równonocy:
   1. Buania osiąga do +30°C za dnia i wilgotność jest wysoka.
   2. Szur osiąga do +40°C na północy i do +30°C na południu. Wilgotność jest raczej niska.
2. Podczas lata:
   1. Buania osiąga do +35°C za dnia i wilgotność jest bardzo wysoka.
   2. Szur osiąga do +55°C na zatoce i do +35°C na południu. Wilgotność jest raczej niska.
3. Podczas zimy:
   1. Buania osiąga do +30°C za dnia i wilgotność jest niska.
   2. Szur osiąga do +15°C za dnia i -15°C w nocy w rejonie zatoki i do -20°C na południu. Wilgotność jest niska z wyjątkiem południa, gdzie intensywnie pada marznący deszcz i śnieg, i gdzie zamarza część akwenów.

Zjawiska ekstremalne

1. Buania doświadcza łagodnego klimatu, ale spotykają ją powodzie.
2. Szur posiada mniej przewidywalną pogodę i mocniej wpływają na nią fazy rekina i wielbłąda. W szczególności kierunek wiatru jest nieprzewidywalny, a to ważne, ponieważ on decyduje czy rośliny będą nawodnione czy nie.
3. Szur potrafi być nawiedzany przez skrajne fale gorąca, a wraz z nimi, przez susze. Te mogą mieć dewastujący wpływ na gospodarkę.
4. Południe Szuru musi mierzyć się ze śniegami, a nawet z zimowym zlodowaceniem akwenów.

Wnioski i sugestie gospodarczo-społeczne związane z klimatem

1. Buania powinna budować domy na palach, im bliżej do brzegu, tym wyższe. Klimat będzie przypominał dorzecze Amazonki i niemal na pewno będzie tam wiele większych rzek - nie z uwagi na odległość, w jakiej płyną, ale z uwagi na ilość deszczu, które je generują. Klimat powinien być przewidywalny i mocno niezależny od fazy wielkiej oscylacji oceanicznej. To samo dotyczy północy Szuru.
2. Zatoka szurska (ewańska) musi być zdolna do zmierzenia się ze wszystkimi warunkami: powodzie, susze, skrajne upały, skrajne mrozy, gigantyczne burze, trąby powietrzne, śnieg, deszcz, grad, a nawet lód. Każda pora roku będzie posiadała swoją paletę atrakcji, i fazy oscylacji oceanicznych będą miały znaczenie. Dobre będzie zasugerowanie endemicznych roślin szurskich, przystosowanych do największych skrajności na świecie.
3. Walka Szuru z naturą może być istotna kulturowo. Na pewno jednak będzie zbierać żniwo gospodarczo, choć Szur jako państwo - o ile dobrze zarządzany - ma zasoby potrzebne do opanowania sytuacji. Jak populacja sobie będzie radziła z siłami natury zbierającymi żniwo w ludziach, to już inna kwestia.
4. Południe Szuru będzie posiadało swoje warunki klimatyczne, będą one znacznie chłodniejsze. Tutejszy klimat nie będzie doświadczał raczej skrajnie wysokich temperatur i będzie odpowiedni dla urozmaicenia diety szurskiej dzięki roślinom ozimym.

Czytaj dalej

Czytaj dalej: 3.6 Tangia i Pinu →