Tekst źródłowy strony Polski Conlang Relay/Ęmucki

:Mizan sį-sal bąvazivyhtik, sany̨-kevnen-kety sevtyoh rekbanty̨imuv kanyh-vanni-papvat ni i-bykinaak.
:Pytkisur’atbyś-kyjraśkęimuvne sany̨-ryktyvyhrek sǫimuvni.
:Ih-sur’ąny̨mapśonaktyv, rykkamęimuvunrak, i-eget sardatbyśivyhrek sa-kevnenty sevtyoh viśtǫityvunha.
:Sa-bykina-eget zormęityv.

----
* '''bąvaj''' — dziś
* '''bykit''' — kochać
* '''eget''' — cień
* '''ih''' — ono, to
* '''it''' — on, ona
* '''kanyh''' — tutaj
* '''keh''' — jeden
* '''kevnen''' — drzewo
* '''kyjrat''' — złamany
* '''mapśonak''' — legenda
* '''mizan''' — dużo
* '''papvat''' — strzelać
* '''pytkisur’at''' — przysięgać
* '''rekban''' — spotykać się
* '''ryk''' — miejsce, strona
* '''rykkamet''' — przeklęty
* '''sal''' — rok
* '''sardat''' — umierać
* '''sev''' — pod
* '''sot''' — iść, przemieszczać się
* '''sur’at''' — mówić
* '''vannit''' — las
* '''viśtot''' — leżeć
* '''zormet''' — to samo

----
* '''-ak''' — komitatyw, „z”
* '''-byś''' — imiesłów rzeczownikowy
* '''-ha''' — „a”, „ale”, „a nawet”
* '''i-''' — „jego”, „jej”
* '''-muv''' — czas przeszły
* '''-na(t)''' — strona bierna
* '''-ne''' — „ale”, „jednak”
* '''-ni''' — łączność, następstwo, „i”
* '''ny̨-''' — liczba mnoga
* '''-oh''' — inesyw, „w”
* '''-rak''' — inceptyw, „stać się”, „zacząć”
* '''sa-''' — wskazujące, „ten”, „ta”, „to”
* '''sį-''' — sto (razy)
* '''-(ś)ket''' — strona sprawcza
* '''-tyv''' — czas teraźniejszy
* '''-un''' — zdanie podrzędne
* '''-vyhrek''' — delatyw, „od”; „po”
* '''-vyhtik''' — allatyw, „do”; „przed”

----
Podmiot jest w mianowniku, jest to podstawowa forma, słownikowa. Może zostać przyczepiony do czasownika, po jego rdzeniu.

Dla czasowników w trzeciej osobie wymagany jest doczepiony podmiot, domyślnie jest to -i-.

*Ęityv. = Jest.
*Śek ęityv. = Pies jest.
*Ęśektyv. = Pies jest.

Czasowniki znajdują się w formie orzeczeniowej, zawsze kończącą się nosówką, tworzonej poprzez zamianę:
* “-at -et -it -ot -ut” -> “-ą -ę -į -ǫ -ų”,
* “-yt -h -p -k -v -r -l -n” -> “-yty̨ -ty̨ -pty̨ -kty̨ -vty̨ -rty̨ -lty̨ -nty̨”
* “-ś -j” -> “-śę -zę”
Następnie przyłączany jest podmiot (dla 3. osoby), a dalej czas, osoba i inne końcówki.

Domyślna, słownikowa forma czasownika, to nazwa wykonawcy (imiesłów czynny), np.
*et = być ~ będący
Znaczenie całej czynności ma imiesłów rzeczownikowy, z końcówką -byś:
*etbyś = bycie
Konstrukcja „X jest Y” jest wyrażana z X jako podmiotem i Y jako czasownikiem.

Dopełnienie bliższe jest w dopełniaczu. Tworzy się go, zamieniając „-at -et -it -ot -ut” w „-a- -e- -i- -o- -u-”, w pozostałych przypadkach pozostawiając bez zmian.

Jest przyczepiane przed czasownikiem i oddzielane myślnikiem. Podobnie dzieje się z dopełniaczem określającym inny rzeczownik.

Pozostałe określenia czasownika są tworzone na bazie posesywu.

Posesyw jest tworzony poprzez zamianę:
* “-at -et -it -ot -ut” -> “-a -e -i -o -u”,
* “-yt -h -p -k -v -r -l -n” -> “-yty -ty -pty -kty -vty -rty -lty -nty”
* “-ś -j” -> “-śi -zi”
Następnie dodawana jest kolejna końcówka lub rzeczownik relacyjny (np. „pod”).
[[Kategoria:PCR I]]
[[Kategoria:Języki Milo|Ęmucki PCR I]]