Przejdź do zawartości

Szablon:SG AM: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Nie podano opisu zmian
 
Emilando (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Flagaahtialii.gif|50px|right|link={{AM-nazwa}}]]
'''Język gowojski''' — [[Języki_gamajskie|język gammajski]], który charakteryzuje się archaicznymi cechami takimi jak mocne zachowanie pragammajskiego dyftonga '''ai''' i całkowity brak końcówki bezokolicznika oraz liczniejsze innowacje typu przejście '''u > ü''' w każdej pozycji, rotacyzm '''*z''' oraz '''*ħ''', przegłos pragammajskiego '''*u > o > ʷe''' i silna historyczna labializacja. W odróżnieniu od krewnego naumowskiego, nie przeprowadził masowych zmian z akcentem (pada prawie zawsze na drugą sylabę i brak redukcji), ale posiada za to iloczas (cecha, która znikła w naumowskim).
 
'''Język ahtialański''' (а́хтіаљєдаі кі́єн̃ау ['ɑxti<sub>j</sub>äɮɛˌdäi 'ki<sub>j</sub>ɛ̃n͈ãʊ̃]) - ahtialański język sztuczny z rodziny mikujskich; język urzędowy [[Związek Ahtialański|Związku Ahtialańskiego]] oraz ze względu na jego polityczne znaczenie ''lingua franca'' kontynentu [[Mikui]]. Posługuje się nim według różnych szacunków od 60% do 70% mieszkańców Ahtialii i do 2% mieszkańców [[Amultia|Republiki Amultii]]. Jest również językiem mniejszości w [[Makratia|Królestwa Makratii]].
 
Jest drugim najstarszym (po języku staromakrackim) językiem sztucznym [[Użytkownik:RWHÔ|RWHÔ]], a także niewątpliwie najważniejszym od ponad dekady. Posiada istotną przy jego opracowywaniu i używaniu tradycję, dość długą historię oraz całkowicie aprioryczny (''"za głosem serca"'') sposób tworzenia, który z jednej strony skutkuje niestabilnością języka, a z drugiej ciekawymi efektami wieloletniej regulacji w ten sposób. Jak dotąd przeszedł dwie do trzech wielkich reform. Ostatnia odbyła się w 2010 roku.
 
<div align="right">'''[[{{AM-nazwa}}|Czytaj całość]]'''</div>

Aktualna wersja na dzień 18:52, 3 paź 2020

Język gowojskijęzyk gammajski, który charakteryzuje się archaicznymi cechami takimi jak mocne zachowanie pragammajskiego dyftonga ai i całkowity brak końcówki bezokolicznika oraz liczniejsze innowacje typu przejście u > ü w każdej pozycji, rotacyzm *z oraz , przegłos pragammajskiego *u > o > ʷe i silna historyczna labializacja. W odróżnieniu od krewnego naumowskiego, nie przeprowadził masowych zmian z akcentem (pada prawie zawsze na drugą sylabę i brak redukcji), ale posiada za to iloczas (cecha, która znikła w naumowskim).