Przejdź do zawartości

Nikau: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
← poprzednia edycja
WizualnieWikikod
RAKIETA WAM W RURĘ WYDECHOWĄ!
m Zabezpieczył „Nikau”: Częste wandalizmy ([edytowanie=Dozwolone tylko dla administratorów] (na zawsze) [przenoszenie=Dozwolone tylko dla administratorów] (na zawsze))
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Image:Tenis.jpg]]
'''[[Plik:Klw_njkw.PNG|thumb|200px|Keleu nikau.]]'''{{lang|[[keleu nikau|nikau]] • [[nikau|polski]]}}
 
'''Nikau''' (''keleu nikau''), '''język śnikowski''' - język używany w świecie 780, w północnej [[Śnikogóra|Śnikogórze]] na [[Malubeta|Malubecie]]. Zapisywany [[Pismo Thara|quasi-abdżadem]] i transkrypcją.
 
==Fonologia==
===Spółgłoski===
{| class="wikitable"
! scope="row"|
! scope="col"|[[Spółgłoski zwarte|Zwarte]]
! scope="col"|[[Spółgłoski szczelinowe|Szczel.]]
! scope="col"|[[Spółgłoski nosowe|Nosowe]]
! scope="col"|[[Półsamogłoski|Inne]]
|-
! scope="row"|[[Spółgłoski wargowe|Dwuwargowe]]
|{{IPA|b p}}
!
|{{IPA|m}}
!
|-
! scope="row"|[[Spółgłoski wargowo-zębowe|Warg.-zębowe]]
|{{IPA|b̪ p̪}}<br /><tt>fb fp</tt>
|{{IPA|v f}}
|{{IPA|ɱ}}<br /><tt>fm</tt>
!
|-
! scope="row"|[[Spółgłoski zębowe|Jęz.-zębowe]]
|{{IPA|d̪ t̪}}<br /><tt>fd ft</tt>
|{{IPA|z̪ s̪}}<br /><tt>fz fs</tt>
|{{IPA|n̪}}<br /><tt>fn</tt>
|{{IPA|l̪}}<br /><tt>l</tt>
|-
! scope="row"|[[Spółgłoski zadziąsłowe|Zadziąsłowe]]
|{{IPA|d̠ t̠}}<br /><tt>d t</tt>
|{{IPA|ʒ ʃ}}<br /><tt>z s</tt>
|{{IPA|n̠}}<br /><tt>n</tt>
|{{IPA|ɻ}}<br /><tt>r</tt>
|-
! scope="row"|[[Spółgłoski tylnojęzykowe|Tylne]]
|{{IPA|g k}}
|{{IPA|(ɣ x)}}<br /><tt>g k</tt>
!
!
|}
Zalicza się tu też półsamogłoski {{IPA|j w}}, występujących w dyftongach.
 
===Samogłoski===
[[Plik:Nikau_vowel_trapezoid.PNG|thumb|250px]]
{| class="wikitable"
!scope="col"|Otw.
!scope="col"|Półotw.
!scope="col"|Półprz.
!scope="col"|Prz.
|-
|{{IPA|a}}
|{{IPA|ɛ}}<br /><tt>ae</tt>
|{{IPA|e}}
|{{IPA|i}}
|-
| colspan="2" rowspan="1"|{{IPA|ai au}}
| colspan="2" rowspan="1"|{{IPA|ei eu}}
|-
!
|{{IPA|ɔ}}<br /><tt>ao</tt>
|{{IPA|o}}
|{{IPA|u}}
|-
!colspan="2" rowspan="1"|
| colspan="2" rowspan="1"|{{IPA|oi ou}}
|}
 
===Fonotaktyka===
Struktura sylaby: <tt>(C)CV(m/n/t/s/r/l)</tt>, w wyjątkowych przypadkach występuje końcowe [{{IPA|p ~ p̪ ~ b ~ b̪}}] i [{{IPA|k ~ g}}].
 
Spółgłoski wygłosowe przed spółgłoskami zębowymi dokonują asymilacji zębowości - {{IPA|m n̠  t̠ ʃ ɻ}} stają się {{IPA|ɱ n̪ t̪ s̪ l̪}}.
 
==Gramatyka==
===Deklinacja===
{| class="wikitable"
!
 
! colspan="2" rowspan="1"|Grupa I
 
! colspan="2" rowspan="1"|Grupa II
 
! colspan="2" rowspan="1"|Grupa III
|-
! colspan="11"|Liczba pojedyncza
|-
!M.
 
|''-a -ae -ai''
 
|''-ao -au''
 
|''-e -ei -i''
 
|''-eu''
 
|''-oi''
 
|''-o -ou -u''
|-
!D.
 
|''-aet''
 
|''-aot''
 
| colspan="2" rowspan="1"|''-it''
 
| colspan="2" rowspan="1"|''-ut''
|-
! colspan="11"|Liczba mnoga
|-
!M.
 
|''-an''
 
|''-am''
 
|''-en''
 
|''-em''
 
|''-on''
 
|''-om''
|-
!D.
 
|''-ae''
 
|''-ao''
 
| colspan="2" rowspan="1"|''-i''
 
| colspan="2" rowspan="1"|''-u''
|-
! colspan="11"|Liczba zerowa
|-
!M.
 
|''-ai''
 
|''-au''
 
|''-ei''
 
|''-eu''
 
|''-oi''
 
|''-ou''
|-
!D.
 
|''-ait''
 
|''-aut''
 
|''-eit''
 
|''-eut''
 
|''-oit''
 
|''-out''
|}
Wyrazy zakończone na spółgłoski zębowe odmieniają się według deklinacji IIa; zakończone na pozostałe spółgłoski - IIIa.
====Przypadki====
Oficjalnie istnieją dwa przypadki: mianownik i dopełniacz. Nieoficjalnie mówi się też o bierniku i wołaczu, które formalnie są połączeniem użyć tych dwóch form.
 
Biernik ma formę dopełniacza, jeśli obiekt jest ożywiony (traktowanie bardziej "osobowe") lub mianownika, jeśli obiekt jest nieożywiony (traktowanie bardziej "przedmiotowe").
 
W funkcji wołacza formy dopełniacza używa się bardzo rzadko. Dotyczy on tylko rzeczowników pospolitych, wyłącznie osobowych, w liczbie pojedynczej. Wołacz dopełniaczowy spotyka się prawie wyłącznie w wypowiedziach pisemnych.
 
====Liczby====
Rzeczowniki odmieniają się przez liczbę pojedynczą (istnienie jednej sztuki przedmiotu), liczbę podwójną (przedmioty występujące w parach; funkcja wyłącznie archaiczna), liczbę mnogą (wielość opisywanych rzeczy) i zerową (brak lub niedobór).
 
Liczba mnoga i zerowa często w języku mówionym pełnią funkcję stylizacyjną. Mogą wyrażać podkreślenie lub zdziwienie spowodowane zbyt dużą czy zbyt małą liczbą obiektów.
 
Po liczebnikach ułamkowych i zerze używa się liczby zerowej.
 
===Koniugacja===
{| class=wikitable
|+ ''fasdi'' - pisać
|-
!liczba
!pojedyncza
!mnoga
!zerowa
|-
! 0.
|colspan=3| ''fasdi'' - pisze się
|-
! 1.
| ''fasde'''na''''' - piszę
| ''fasde'''rum''''' - piszemy
| ''fasde'''rou''''' - nikt z nas nie pisze
|-
! 2.
| ''fasde'''k''''' - piszesz
| ''fasde'''gen''''' - piszecie
| ''fasde'''gei''''' - nikt z was nie pisze
|-
! 2.
| ''fasde'''fba''''' - Pan pisze
| ''fasde'''vim''''' - Państwo piszą
| ''fasde'''veu''''' - nikt z Państwa nie pisze
|-
! 3.
| ''fasd'''ei''''' - pisze
| ''fasde'''lan''''' - piszą
| ''fasde'''fni''''' - nikt z nich nie pisze
|-
! 4.
| ''fasde'''mlaes''''' - tamten pisze
| ''fasde'''mlaon''''' - tamci piszą
| ''fasde'''doi''''' - nikt z tamtych nie pisze
|-
! 5.
| ''fasd'''ifmi''''' - ktoś pisze
| ''fasd'''iftae''''' - dużo osób pisze
| ''fasd'''ifti''''' - nikt nie pisze
|}
 
Czasownik odmienia się przez 7 osób i 3 liczby. Do wyrażania czasów służy słowotwórstwo, np. ''aoku'' (przed) + ''ramai'' (używać) = ''aokuramai'' (użyć wcześniej), stąd ''ramana'' (używam) i ''aokuramana'' (użyłem, mam użyte).
 
==Zobacz też==
*[[słownik nikau|słownik języka nikau]]
[[Kategoria:Języki sztuczne a priori]]
[[Kategoria:Łunateraz]]
[[Kategoria:Języki Miłego]]

Aktualna wersja na dzień 23:35, 5 maj 2021

Keleu nikau.
W innych językach: nikau • polski

Nikau (keleu nikau), język śnikowski - język używany w świecie 780, w północnej Śnikogórze na Malubecie. Zapisywany quasi-abdżadem i transkrypcją.

Fonologia

Spółgłoski

Zwarte Szczel. Nosowe Inne
Dwuwargowe b p m
Warg.-zębowe b̪ p̪
fb fp 		v f ɱ
fm
Jęz.-zębowe d̪ t̪
fd ft 		z̪ s̪
fz fs 		n̪
fn 		l̪
l
Zadziąsłowe d̠ t̠
d t 		ʒ ʃ
z s 		n̠
n 		ɻ
r
Tylne g k (ɣ x)
g k

Zalicza się tu też półsamogłoski j w, występujących w dyftongach.

Samogłoski

Otw. Półotw. Półprz. Prz.
a ɛ
ae 		e i
ai au ei eu
ɔ
ao 		o u
oi ou

Fonotaktyka

Struktura sylaby: (C)CV(m/n/t/s/r/l), w wyjątkowych przypadkach występuje końcowe [p ~ p̪ ~ b ~ b̪] i [k ~ g].

Spółgłoski wygłosowe przed spółgłoskami zębowymi dokonują asymilacji zębowości - m n̠ t̠ ʃ ɻ stają się ɱ n̪ t̪ s̪ l̪.

Gramatyka

Deklinacja

Grupa I Grupa II Grupa III
Liczba pojedyncza
M. -a -ae -ai -ao -au -e -ei -i -eu -oi -o -ou -u
D. -aet -aot -it -ut
Liczba mnoga
M. -an -am -en -em -on -om
D. -ae -ao -i -u
Liczba zerowa
M. -ai -au -ei -eu -oi -ou
D. -ait -aut -eit -eut -oit -out

Wyrazy zakończone na spółgłoski zębowe odmieniają się według deklinacji IIa; zakończone na pozostałe spółgłoski - IIIa.

Przypadki

Oficjalnie istnieją dwa przypadki: mianownik i dopełniacz. Nieoficjalnie mówi się też o bierniku i wołaczu, które formalnie są połączeniem użyć tych dwóch form.

Biernik ma formę dopełniacza, jeśli obiekt jest ożywiony (traktowanie bardziej "osobowe") lub mianownika, jeśli obiekt jest nieożywiony (traktowanie bardziej "przedmiotowe").

W funkcji wołacza formy dopełniacza używa się bardzo rzadko. Dotyczy on tylko rzeczowników pospolitych, wyłącznie osobowych, w liczbie pojedynczej. Wołacz dopełniaczowy spotyka się prawie wyłącznie w wypowiedziach pisemnych.

Liczby

Rzeczowniki odmieniają się przez liczbę pojedynczą (istnienie jednej sztuki przedmiotu), liczbę podwójną (przedmioty występujące w parach; funkcja wyłącznie archaiczna), liczbę mnogą (wielość opisywanych rzeczy) i zerową (brak lub niedobór).

Liczba mnoga i zerowa często w języku mówionym pełnią funkcję stylizacyjną. Mogą wyrażać podkreślenie lub zdziwienie spowodowane zbyt dużą czy zbyt małą liczbą obiektów.

Po liczebnikach ułamkowych i zerze używa się liczby zerowej.

Koniugacja

fasdi - pisać
liczba pojedyncza mnoga zerowa
0. fasdi - pisze się
1. fasdena - piszę fasderum - piszemy fasderou - nikt z nas nie pisze
2. fasdek - piszesz fasdegen - piszecie fasdegei - nikt z was nie pisze
2. fasdefba - Pan pisze fasdevim - Państwo piszą fasdeveu - nikt z Państwa nie pisze
3. fasdei - pisze fasdelan - piszą fasdefni - nikt z nich nie pisze
4. fasdemlaes - tamten pisze fasdemlaon - tamci piszą fasdedoi - nikt z tamtych nie pisze
5. fasdifmi - ktoś pisze fasdiftae - dużo osób pisze fasdifti - nikt nie pisze

Czasownik odmienia się przez 7 osób i 3 liczby. Do wyrażania czasów służy słowotwórstwo, np. aoku (przed) + ramai (używać) = aokuramai (użyć wcześniej), stąd ramana (używam) i aokuramana (użyłem, mam użyte).

Zobacz też

Źródło: „https://jezykotw.webd.pl/w/index.php?title=Nikau&oldid=45097”