Przejdź do zawartości

Język staroeneski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Terrus38 (dyskusja | edycje)
Utworzono nową stronę " {{Język |kolor=#d9d2e9 |nazwa=język staroeneski |nazwa własna=Ébus áusy |klasyfikacja=Eneskie * praindoeuropejski (†) ** praeneski (†) ***..."
 
Terrus38 (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|kolor=#d9d2e9
|kolor=#d9d2e9
|nazwa=język staroeneski
|nazwa=język staroeneski
|nazwa własna=Ébus áusy
|nazwa własna=Áusy ébus
|klasyfikacja=Eneskie
|klasyfikacja=Eneskie
* praindoeuropejski (†)
* praindoeuropejski (†)
Linia 36: Linia 36:
}}
}}


'''Język archaiczny eneski''' (sau. ''ébus áusy'' /ˈɛ.bʊs ˈaʊ̯.sy/) - język indoeuropejski z grupy eneskiej, okres języka eneskiego po [[język archaiczny eneski|stadium archaicznym]]. Istniało od XII w. do połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres [[język średnioeneski|średnioeneski]] (trwający do początku XIX stulecia).
'''Język staroeneski''' (sau. ''áusy ébus'' /ˈaʊ̯.sy ˈɛ.bʊs/) - język indoeuropejski z grupy eneskiej, okres języka eneskiego po [[język archaiczny eneski|stadium archaicznym]]. Istniało od XII w. do połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres [[język średnioeneski|średnioeneski]] (trwający do początku XIX stulecia).




[[Kategoria:Języki sztuczne]]
[[Kategoria:Języki sztuczne]]

Aktualna wersja na dzień 20:56, 5 sie 2022

język staroeneski
Áusy ébus
Typologia: SOV, język fleksyjny
Utworzenie: Terrus (w 2022)
Sposoby zapisu: oghamiczny eneski, łacinka
Klasyfikacja: Eneskie
Kody
Conlanger–1 sau.
Przykład
Ojcze Nasz
Méum Yhæt, pæhœr ens Evr oi,

Býhœ Tos Nóunn okr,

Béu Tos Ychætœsy,

Býhœ Tu Véili, pær o no Déu stoi, arpé ens Evr

Oihu nucæd mboi mæmé náuhim péscidim


Hoi mboihóihu mboi mæmé méumans óiltœs,

Or wéu mboi méumans ilanséns mboihóihu

Hoi ma-láwe mboi mæmé stoi frísu,

Stóir nuhæmbœ mæmé áud ædutis.


Ámen.


Lista conlangów


Język staroeneski (sau. áusy ébus /ˈaʊ̯.sy ˈɛ.bʊs/) - język indoeuropejski z grupy eneskiej, okres języka eneskiego po stadium archaicznym. Istniało od XII w. do połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres średnioeneski (trwający do początku XIX stulecia).