Przejdź do zawartości

Państwo Lecajskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Emilando (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Emilando (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
{{Surandral Intro}}
{{Surandral Intro}}


'''Państwo Lecajskie''' (sur. '''खापा ळैठा''' ''Khápá Ľécá'' [ˈkʰɐpɐ ˈʎet͡sɐ], lec. '''खोप लुठठ''' ''Hopa Łucaca'' [ˈxɔpʰa ˈɫut͡sʰat͡sʰa]) — istniejące w okresie {{RokEryKyonu|5711}} do {{RokEryKyonu|6297}}, kiedy to zostało podbite przez Arewa Wielkiego. Państwo powstało z siłowego zjednoczenia plemion lecajskich przez plemię '''फुद्दशे''' ''Fuddaše'' i opanowaniu później innych terenów. Obejmowało krainy roku wspólnego Mewat i Waňaem, potem także Bamgan, Banzë, Kãs oraz Žoini.  
'''Państwo Lecajskie''' (sur. '''खापा ळैठा''' ''Khápá Ľécá'' [ˈkʰɐpɐ ˈʎet͡sɐ], lec. '''खोप लुठठ''' ''Hopa Łucaci'' [ˈxɔpʰa ˈɫut͡sʰat͡sʰi]), w czasie największej potęgi zwane taże '''Imperium Jetawskim''' (sur. '''खौद्लोहस् रेतावा''' ''Khódloes Jetáwá'' [ˈkʰodlɔɛs ˈjɛtɐvɐ], lec. '''स्तोङ्द् ऱेतोवटि''' ''Stoñd Zetowaci'' [ˈstʰɔŋt ˈzɛtɔwat͡sʰi]) — istniejące w okresie {{RokEryKyonu|5711}} do {{RokEryKyonu|6297}}, kiedy to zostało podbite przez Arewa Wielkiego. Państwo powstało z siłowego zjednoczenia plemion lecajskich przez plemię '''फुद्दशे''' ''Fuddaše'' i opanowaniu później innych terenów. Obejmowało krainy roku wspólnego Mewat i Waňaem, potem także Bamgan, Banzë, Kãs oraz Žoini.  


Państwo to opierało się na orężu i wojnie, co sprawiło, że było mniej rozwinięte kulturowo od chociażby [[I Państwo Gjõów|Państwa Gjõów]], niemniej nie było całkowicie zacofane – stworzono wydajny system administracyjny, dobre wojsko oraz przyjęto pismo (oparte na surandralskim). W późniejszym okresie było najpotężniejszym militarnie organizmem tej części Gór Żelaznych, jednak nie było w stanie przeciwstawić się wojskom kejreńskim.
Państwo to opierało się na orężu i wojnie, co sprawiło, że było mniej rozwinięte kulturowo od chociażby [[I Państwo Gjõów|Państwa Gjõów]], niemniej nie było całkowicie zacofane – stworzono wydajny system administracyjny, dobre wojsko oraz przyjęto pismo (oparte na surandralskim). W późniejszym okresie było najpotężniejszym militarnie organizmem tej części Gór Żelaznych, jednak nie było w stanie przeciwstawić się wojskom kejreńskim.


Pierwszą stolicą było miasto Fudda (sur. ''Phodá''). Z czasem stolica została przeniesiona do Pinkutu (lec. ''Peñhut'', sur. ''Piñkhut''), a następnie do Jetawy (lec. ''Zetowa'', sur. ''Jetáwá''). W ostatnich latach stolicą ponownie został Pinkut.
Pierwszą stolicą było miasto Fudda (sur. ''Phódá''). Z czasem stolica została przeniesiona do Pinkutu (lec. ''Peñohut'', sur. ''Piñkhut''), a następnie do Jetawy (lec. ''Zetowa'', sur. ''Jetáwá''). W ostatnich latach stolicą ponownie został Pinkut.
 
Upadek I Państwa Gjõów sprawił, że Państwo Lecajskie zaczęło sąsiadować z Kejrenem. W {{RokEryKyonu|6294}} wysłano nawet delegaturę pokojową, jednak zamiast tego doszło do uwięzienia wysłanników. Efektem było wypowiedzenie przez władcę Borthego [[Wojna kejreńsko-lecajska|wojny lecajsko-kejreńskiej]]. Lecajowie ku zaskoczeniu Arewa Wielkiego byli silnym przeciwnikiem, i chociaż w {{RokEryKyonu|6295}} upadł Pinkut i został doszczętnie zniszczony, to władza była z wojskami, które powodowały niemałe straty wojskom Arewa. Jednak bitwa pod Gerą ({{RokEryKyonu|6297}}) zakończyła się śmiercią Borthe i upadkiem państwa.


Po podboju kejreńskim odrębność Państwa Lecajskiego została wymazana, a obecnie dawny twór jest jedną z trzech głównych części współczesnego [[Surandral|Surandralu]]. Lecajowie niewątpliwie wpłynęli na rozwój kulturowy Wecoszonów, a [[Ngelizm]] ma dużo elementów wiary lecajskiej – [[Pharhi]].
Po podboju kejreńskim odrębność Państwa Lecajskiego została wymazana, a obecnie dawny twór jest jedną z trzech głównych części współczesnego [[Surandral|Surandralu]]. Lecajowie niewątpliwie wpłynęli na rozwój kulturowy Wecoszonów, a [[Ngelizm]] ma dużo elementów wiary lecajskiej – [[Pharhi]].


[[Kategoria:Surandral]] [[Kategoria:Historia Surandralu]] [[Kategoria:Góry Żelazne]] [[Kategoria:Kyon]]
[[Kategoria:Surandral]] [[Kategoria:Historia Surandralu]] [[Kategoria:Góry Żelazne]] [[Kategoria:Kyon]]

Aktualna wersja na dzień 00:44, 18 sie 2025

⚒️ Ten artykuł jest aktywnie rozwijany i autor prosi o cierpliwość. Jest to część projektu Kyon.
Czytasz artykuł z serii: Surandral

वेटौ षोहोङ्
Wecó Šooñ

Języki:

Główne miasta: Nawatal · Talszkawan · Waliha · Meã · Holask · Pinkut · Žoin

Religie: Ngelizm · Suryzm · Pharhi · Rümayi
Historia Surandralu:

Państwo Lecajskie (sur. खापा ळैठा Khápá Ľécá [ˈkʰɐpɐ ˈʎet͡sɐ], lec. खोप लुठठ Hopa Łucaci [ˈxɔpʰa ˈɫut͡sʰat͡sʰi]), w czasie największej potęgi zwane taże Imperium Jetawskim (sur. खौद्लोहस् रेतावा Khódloes Jetáwá [ˈkʰodlɔɛs ˈjɛtɐvɐ], lec. स्तोङ्द् ऱेतोवटि Stoñd Zetowaci [ˈstʰɔŋt ˈzɛtɔwat͡sʰi]) — istniejące w okresie 5711 EK do 6297 EK , kiedy to zostało podbite przez Arewa Wielkiego. Państwo powstało z siłowego zjednoczenia plemion lecajskich przez plemię फुद्दशे Fuddaše i opanowaniu później innych terenów. Obejmowało krainy roku wspólnego Mewat i Waňaem, potem także Bamgan, Banzë, Kãs oraz Žoini.

Państwo to opierało się na orężu i wojnie, co sprawiło, że było mniej rozwinięte kulturowo od chociażby Państwa Gjõów, niemniej nie było całkowicie zacofane – stworzono wydajny system administracyjny, dobre wojsko oraz przyjęto pismo (oparte na surandralskim). W późniejszym okresie było najpotężniejszym militarnie organizmem tej części Gór Żelaznych, jednak nie było w stanie przeciwstawić się wojskom kejreńskim.

Pierwszą stolicą było miasto Fudda (sur. Phódá). Z czasem stolica została przeniesiona do Pinkutu (lec. Peñohut, sur. Piñkhut), a następnie do Jetawy (lec. Zetowa, sur. Jetáwá). W ostatnich latach stolicą ponownie został Pinkut.

Upadek I Państwa Gjõów sprawił, że Państwo Lecajskie zaczęło sąsiadować z Kejrenem. W 6294 EK wysłano nawet delegaturę pokojową, jednak zamiast tego doszło do uwięzienia wysłanników. Efektem było wypowiedzenie przez władcę Borthego wojny lecajsko-kejreńskiej. Lecajowie ku zaskoczeniu Arewa Wielkiego byli silnym przeciwnikiem, i chociaż w 6295 EK upadł Pinkut i został doszczętnie zniszczony, to władza była z wojskami, które powodowały niemałe straty wojskom Arewa. Jednak bitwa pod Gerą (6297 EK ) zakończyła się śmiercią Borthe i upadkiem państwa.

Po podboju kejreńskim odrębność Państwa Lecajskiego została wymazana, a obecnie dawny twór jest jedną z trzech głównych części współczesnego Surandralu. Lecajowie niewątpliwie wpłynęli na rozwój kulturowy Wecoszonów, a Ngelizm ma dużo elementów wiary lecajskiej – Pharhi.