Język rybiniecki

Język rybiniecki Rybiněcka rěca
Utworzenie:	Terrus38 w 2020
Używany w :	Niemcy (regionalny)
Liczba użytkowników	68 (2018)
Sposoby zapisu:	alfabet łaciński
Klasyfikacja:	Języki indoeuropejskie Języki bałtosłowiańskie Języki słowiańskie Języki zachodniosłowiańskie Języki lechickie staropolski, połabski, starokaszubski (zachodnie dialekty) Język rybiniecki
Lista conlangów

Język rybiniecki (ryb. Rybiněcka rěca [ˈrɘ.bi.nʲɪt͡s.ka rʲɪt͡sa]) - język z grupy języków zachodniosłowiańskich (do której należą również polski, języki łużyckie, połabski, czeski i słowacki), będącej gałęzią rodziny indoeuropejskiej. Jest uznany językiem regionalnym, urzędowym w powiecie Ribnitz-Damgarten w Niemczech. Jak na rok 2018 68 osób jest biegłych/rodzimymi użytkownikami języka rybinieckiego. Językiem tym posługują się przede wszystkim mieszkańcy powiatu Ribnitz-Damgarten. W spisie nie były brane pod uwagę osoby z diaspory rybinieckiej, występującej w centralnej Polsce (ok. 40 osób)i wschodnim USA (ok. 100 osób). Nie wiadomo ile z tych osób zna język rybiniecki, i w jakim stopniu.

Fonologia

Język rybiniecki ma bardzo bogaty inwentarz fonetyczny, z niektórymi dźwiękami nietypowymi dla języków słowiańskich.

Spółgłoski

	dwuwargowa	wargowo-zębowa	dziąsłowa	zadziąsłowa	retrofleksyjna	podniebienna	welarna
nosowa	m			n
zwarta	p, b		t, d	d			k, g
zwarto-szczelinowa			t͡s	t͡ʃ	t͡ʂ*
szczelinowa		f, v	s, z	ʃ, ʒ	ʂ*, ʐ*		x, ɣ*
półotwarta						j
drżąca				r
boczna				l		ʎ

* spółgłoski występujące tylko alofonicznie

Samogłoski

	przednia	przednia scentr.	centralna	tylna
przymknięte	i, iː			u, uː
prawie przymknięte		ɪ, ɪː
półprzymknięte			ɘ
średnie			ə	ɔ̞, ɔ̞ː
półotwarte	ɛ, ɛ̃			ɔ
otwarte	a, aː ã			ɑ