{{sp}}Egzonim "ahtialański" został utworzony od nazwy języka w nim samym, «aŝtialidai», który w okresie średnioahtialańskim (wczesny 2006 - późny 2009) znany był jako «ahtialedai». Ta nazwa z kolei pochodzi od słowa «ahtiawume» (współcześnie «aŝtiawume») czyli pancernika, narodowy symbol Ahtialii. Taka nazwa, "ahtialański", może być używany wobec dowolnego języka powstałego z pierwotnego tworu - wobec tego język [[Język alaktedzki|alaktedzki]] również jest ahtialańskim. Ustandaryzowana przez Canisa wersja nazywana jest «aylláwai», co podobno pochodzi od staroahtialańskiego "zapach kwiatów" («ayllá» "zapach" lub "podmuch" oraz «wai» czyli "kwiat" lub "płatek"<ref>Tak naprawdę, pochodzi od jakiegoś niezrozumianego fragmentu strumienia słów w ruskiej wersji Loitumy.</ref>). Dawniej to słowo było potoczne, współcześnie jest oficjalne. "Uliczna" wersja ahtialańskiego, która bardzo często się zmienia, nosi nazwę «invars».
<center>
[[File:Ayllawai.png]]
</center>
=Prawa=
{{Główny artykuł|Prawa wykorzystywania języka ahtialańskiego}}
Język można wykorzystać na wszelkie sposoby, byleby to nie miało charakteru komercyjnego. Można go modyfikować wedle woli, ale nowy twór musi posiada własną nazwę (będzie wciąż nazywany ahtialańskim" jako część rodziny, ale nie "ajlałai"). Używanie tego języka w jakikolwiek sposób w celu zdobycia pieniędzy jest surowo zabronione.
== Patrz też ==
== Patrz też ==
* [[Ahtialański II]] - ahtialański w wersji 2.0.
* [[Ahtialański II]] - ahtialański w wersji 2.0.
Wersja z 17:42, 13 paź 2012
Nazewnictwo
Egzonim "ahtialański" został utworzony od nazwy języka w nim samym, «aŝtialidai», który w okresie średnioahtialańskim (wczesny 2006 - późny 2009) znany był jako «ahtialedai». Ta nazwa z kolei pochodzi od słowa «ahtiawume» (współcześnie «aŝtiawume») czyli pancernika, narodowy symbol Ahtialii. Taka nazwa, "ahtialański", może być używany wobec dowolnego języka powstałego z pierwotnego tworu - wobec tego język alaktedzki również jest ahtialańskim. Ustandaryzowana przez Canisa wersja nazywana jest «aylláwai», co podobno pochodzi od staroahtialańskiego "zapach kwiatów" («ayllá» "zapach" lub "podmuch" oraz «wai» czyli "kwiat" lub "płatek"[1]). Dawniej to słowo było potoczne, współcześnie jest oficjalne. "Uliczna" wersja ahtialańskiego, która bardzo często się zmienia, nosi nazwę «invars».
Język można wykorzystać na wszelkie sposoby, byleby to nie miało charakteru komercyjnego. Można go modyfikować wedle woli, ale nowy twór musi posiada własną nazwę (będzie wciąż nazywany ahtialańskim" jako część rodziny, ale nie "ajlałai"). Używanie tego języka w jakikolwiek sposób w celu zdobycia pieniędzy jest surowo zabronione.
