Język istocki

język istocki Istoks riekima
Utworzenie:	Serpentinius - Karol Biegała w 2012
Sposoby zapisu:	alfabet łaciński
Klasyfikacja:	języki sztuczne języki międzynarodowe (internacjonalne) język istocki
Przykład
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka Seden celviek gims sabadas in arvas pa vertibom in provoms. Joni lik pardovani orumu in suzinomi, kokin joni jamiet nunesotis vieden su kitu broteristo selme.
Lista conlangów

Język istocki (Istoks riekima) to język sztuczny, będący próbą języka międzynarodowego dla regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Charakteryzuje się on silnymi wpływami języka litewskiego na słownictwo i gramatykę. W mniejszym stopniu inspirowany językami słowiańskimi, łotewskim i rumuńskim. Najmniejszy wpływ na język, lecz istotny, miał język węgierski, albański i turecki.

Alfabet

Alfabet istocki to oparty na alfabecie łacińskim, system zapisu dostosowany do języka istockiego, zaproponowany przez Jona Gusa. Alfabet składa się z 28 liter. Oprócz bazowych, występują litery ze znakami diakrytycznymi. Litery z karonem: Č, Š, Ž oraz digrafy: DZ, DŽ. W alfabecie nie występują: Q, W, X.

a

b

c

č

d

dz

dž

e

f

g

h

i

j

k

[a]

[b]

[t͡s]

[t͡ʃ]

[d]

[d͡z]

[d͡ʒ]

[ɛ]

[f]

[ɡ]

[h]

[ɪ]

[j]

[k]

l

m

n

o

p

r

s

š

t

u

y

v

z

ž

[l]

[m]

[n]

[ɔ]

[p]

[r]

[s]

[ʃ]

[t]

[u]

[ʉ]

[ʋ]

[z]

[ʒ]

Sposoby zapisu

Ze względu na internacjonalny charakter języka, funkcjonuje kilka sposobów jego zapisu. Poniżej lista systemów zaproponowanych przez członków Instytutu Języka Istockiego:

• Zapis Ungera (częściowo inspirowany zapisem języka polskiego i węgierskiego): cz [t͡ʃ], dz [d͡z], dzs [d͡ʒ], sz [ʃ], zs [ʒ]. Zarzucony ze względu na występowanie trigrafu;
• Zapis Kosuvy (inspirowany zapisem języka albańskiego): ch ([t͡ʃ], x [d͡z], xh [d͡ʒ], sh [ʃ], zh [ʒ]. System zapisu często stosowany w przestrzeni internetowej, wypierany przez zapis Prasta;
• Zapis Turyka (częściowo inspirowany zapisem języka tureckiego i rumuńskiego): c [d͡z], ç [t͡ʃ], ğ(q) [d͡ʒ], j [ʒ], ş [ʃ], ţ [t͡s], u [ʉ], y [j]. Odrzucony ze względu na brak rozróżnienia w zapisie [u] a [ʉ] jak również zbyt bogatą diakrytykę;
• Zapis Prasta (częściowo inspirowany x-sistemo, przeznaczony do pisania maszynowego): cx [t͡ʃ], dz [d͡z], dx [d͡ʒ], sx [ʃ], zx [ʒ]. System ten przyjął się wśród młodzieży oraz użytkowników portali społecznościowych, komunikatorów i blogów.

Fonologia

Spółgłoski

	wargowe		zębowe		dziąsłowe		podniebienne		tylnojęzykowe		krtaniowe
nosowe	m (m)		n (n)
zwarte	p (p)	b (b)	t (t)	d (d)	t͡s (c)	d͡z (dz)	t͡ʃ (č)	d͡ʒ (dž)	k (k)	ɡ (g)
szczelinowe	v (v)	f (f)			s (s)	z (z)	ʃ (š)	ʒ (ž)	x (h)		h (h)
płynne	w (u)		l (l)		r (r)		j (j|i)

Uwagi:

• H opcjonalna wymowa [x];
• U wymawiane również jako [w] np.: Europa [ɛwrɔpa], pneumatika [pnɛwmatɪka];
• I wymawiane również jako [j] np.: miesta [mjesta] "miasto", riekima [rjekɪma] "język, mowa";

Samogłoski

	przednie		centralne		tylne
przymknięte	ɪ (i)		ʉ (y)		u (u)
półprzymknięte	e (e)
półotwarte	ɛ (e)				ɔ (o)
otwarte	a (a)

Uwagi:

• E w pozycji po I wymawiane jako [e].

Historia

To zagadnienie wymaga rozbudowania!