Język istocki

język istocki Isтoĸυ pıєĸa
Utworzenie:	Serpentinius - Karol Biegała w 2012
Sposoby zapisu:	alfabet istocki
Klasyfikacja:	języki sztuczne języki międzynarodowe (internacjonalne) język istocki
Przykład
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka Sєтpı υƌєpı гıммas saƃaƌı ıʜ apʙı пa saʙo ʙıєpтıƃє ıʜ пpoʙas. Joʜaмs єssa ƌoтı opυм ıʜ sυзıʜa, ĸoĸıʜ ᴊoʜı ᴊaмıєтυ ʜυʜєsoтıs ʙıєƌєʜ sυ ĸıтυ ƃpoтєpısтo ƌυxє.
Lista conlangów

Język istocki (Isтoĸυ pıєĸa [ıstɔku rjeka]) to język sztuczny, będący próbą języka międzynarodowego dla regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Charakteryzuje się on silnymi wpływami języka litewskiego na słownictwo i gramatykę. W mniejszym stopniu inspirowany językami słowiańskimi, łotewskim i rumuńskim. Najmniejszy wpływ na język, lecz istotny, miał język węgierski, albański i turecki.

Alfabet

Alfabet istocki jest oparty na alfabetach: łacińskim, greckim oraz cyrylicy. Potocznie nazywany abewied (aƃєʙıєƌ [abɛvɪɛd]). System zapisu dostosowany do języka istockiego. Alfabet składa się z 26 liter wielkich i odpowiadającym im 26 liter małych. Zastosowana kolejność znaków w tabeli, obowiązuje również w słownikach. Wyszczególniono dwa digrafy, które nie stanowią osobnych liter. Hasła zaczynające się tymi dwuznakami występują w słownikach pod literą Ƌ.

Litera w abewedzie	Nazwa litery	Litera w łacince	Litera w cyrylicy	Przykładowe słowa	IPA	Znaczenia	Uwagi
A a	a	A a	A a	aƃєʙıєƌ	abɛvɪɛd	abecadło, alfabet
Ƃ ƃ	ƃє	B b	Б б	ƃpoт	brɔt	brat
B ʙ	ʙıє	V v	В в	ʙapƌ	vard	słowo
Ƌ ƌ	ƌє	D d	Д д	ƌᴜĸтєpı	duktɛrɪ	córka
Є є	є	E e	Е е	єзєpa	ɛzɛra	jezioro
I ı	ı	I i	І і	Isтoĸ	ɪstɔk	Istok
J ᴊ	ᴊo	J j	J j	ᴊoʜ	jɔn	on
Г г	гa	G g	Г г	гєʜa	gɛna	żona
K ĸ	ĸa	K k	К к	ĸєᴧıa	kɛlja	droga
X x	xa	H h	Х х	ƌᴜx	dux	duch	jedynie w zapożyczeniach
Ʌ ʌ	ʌıє	L l	Л л	ᴧaзгa	lazga	kij
М м	мo	M m	М м	мoтєpı	mɔtɛrɪ	matka
H ʜ	ʜo	N n	H ʜ	ʜaг	nag	paznokieć
O o	o	O o	O o	oᴊca	ɔjt͡sa	jajko
П п	пı	P p	П п	пєƌa	pɛda	stopa
Ф ф	фı	F f	Ф ф	фıᴧosoфıᴊa	fɪlɔsɔfɪja	filozofia	jedynie w zapożyczeniach
Р р	pıє	R r	Р р	pıєĸa	rjeka	mowa, język
S s	sє	S s	С с	sʏʜ	sʉn	syn
C c	cє	C c	Ц ц	cєтpı	t͡sɛtrɪ	cztery
Т т	тє	T t	Т т	тєʙıєp	tɛvjer	ojciec
U υ	υ	U u	У у	ᴜƌєp	udɛr	człowiek
Y ʏ	ʏ (ᴜзa ᴜ)	Y y	И и	ʏтєp	ʉtɛr	poranek
З з	зє	Z z	З з	зoᴧıa	zɔlja	trawa
Ş ş	şє	Š š	Ш ш	şaмпᴜʜ, мaşıʜa	ʃampun, maʃɪna	szampon, samochód	jedynie w zapożyczeniach
Ҫ ҫ	ҫє	Č č	Ч ч	Ҫєĸx, ĸᴜᴧҫ	t͡ʃɛkx, kult͡ʃ	Czech, klucz	jedynie w zapożyczeniach
Ҙ ҙ	ҙє	Ž ž	Ж ж	ҙᴜpʜaᴧ, мasaҙ	ʒurnal, masaʒ	żurnal, masaż	jedynie w zapożyczeniach
Ƌз ƌз	ƌзє	Dz dz	Ѕ ѕ				dwuznak, nie jest osobną literą
Ƌҙ ƌҙ	ƌҙє	Dž dž	Џ џ	ƌҙᴜʜгєᴧ, ƌҙєм	d͡ʒungɛl, d͡ʒɛm	dżungla, dżem	dwuznak, nie jest osobną literą

Sposoby zapisu

Ze względu na internacjonalny charakter języka, funkcjonowało kilka sposobów jego zapisu. Poniżej lista opcjonalnych zapisów łacinki proponowanych w trakcie tworzenia języka:

• (z): cz [t͡ʃ], dz [d͡z], dzs [d͡ʒ], sz [ʃ], zs [ʒ];
• (h): ch ([t͡ʃ], x [d͡z], xh [d͡ʒ], sh [ʃ], zh [ʒ];
• (x): cx [t͡ʃ], dz [d͡z], dx [d͡ʒ], sx [ʃ], zx [ʒ].

Sposób zapisu (x) - współcześnie stosowany w obrębie portali społecznościowych, komunikatorów i blogów.

Fonologia

Spółgłoski

	wargowe		zębowe		dziąsłowe		podniebienne		tylnojęzykowe
nosowe	m (м)		n (ʜ)
zwarte	p (п)	b (ƃ)	t (т)	d (ƌ)	t͡s (c)	d͡z (ƌз)	t͡ʃ (ҫ)	d͡ʒ (ƌҙ)	k (ĸ)	ɡ (г)
szczelinowe	v (ʙ)	f (ф)			s (s)	z (з)	ʃ (ş)	ʒ (ҙ)	x (x)
płynne	w (υ)		l (ʌ)		r (p)		j (ᴊ|ı)

Uwagi:

• U wymawiane również jako [w] np.: Єυpoпa [ɛwrɔpa], aᴜтop [awtɔr];
• I wymawiane również jako [j] np.: мıєsтa [mjesta] "miasto", pıєĸa [rjeka] "język, mowa".

Samogłoski

	przednie		centralne		tylne
przymknięte	ɪ (ı)		ʉ (ʏ)		u (υ)
półprzymknięte	e (є)
półotwarte	ɛ (є)				ɔ (o)
otwarte	a (a)

Uwagi:

• Є w pozycji po I wymawiane jako [e].

Historia

To zagadnienie wymaga rozbudowania!