Siboli

Język asybowski Siboli
Utworzenie:	Miły w październiku 2009
Cel utworzenia:	eksperymentalnie/dla konweldu
Używany w (Rathok):	Asybozja,
Liczba użytkowników (Rathok)	bd.
Liczba użytkowników (faktyczna)	0
Sposoby zapisu:	sylinga, łaciński, pismo siboli w przeszłości także pismo stazor
Klasyfikacja:	języki sztuczne
Kody
Conlanger–3	rth.sib.mil
Przykład
Fragment Modlitwy Pańskiej Lobo Urot, mobi giya ez napovo, Xolirol giy fobo molo, Opofariy azaxoxi fobo, giy ucilo fobo Mobov ez napovo, nebov ez ozizavo.
Lista conlangów

Język siboli – język używany w Asybozji.

Historia

Język siboli najpewniej pochodzi od języków plemion środkowej i wschodniej części Półwyspu Asybowskiego. Podczas wojen baktunijskich wzmożone kontakty między mieszkańcami półwyspu doprowadziły do wykształcenia się w drugiej połowie XVII w. klasycznego języka asybowskiego (sibolego). Obecnie język ten nadal ewoluuje pozostawiając po sobie gwary.

Cechy języka sibolego

Ze względu na okoliczności rozwoju język siboli posiada elementy typowe dla języków zatoki i grupy centralnej:

• deklinacja samogłoskowa,
• ubóstwo koniugacji,
• przechodzenie samogłosek w „o”,
• ubezdźwięcznianie na końcu wyrazów,
• przyimki wymagające dopełniacza - rzadkie w siboli,

Jest bogaty w oryginalne rozwiązania:

• deklinacja zaimków,
• następstwo wewnątrzwyrazowe spółgłosek i samogłosek - „tilap”,
• analityczny tryb przypuszczający,
• instruktyw jako prepozytyw),

Siboli posiada także elementy języków wybrzeża:

• rzeczowniki zakończone na samogłoskę,
• fleksyjna koniugacja,
• łączność przyimków z prepozytywem.

Fonetyka

W języku sibolim występują następujące głoski – podano pisownię w łacince. W nawiasach podano bezdźwięczne spółgłoski. Spółgłoski dźwięczne nieposiadające bezdźwięcznych odpowiedników mogą występować w postaci bezdźwięcznych alofonów.

Spółgłoski Dwu‐wargowe Wargowo‐ zębowe Dziąsło­we Zadzią‐ słowe Pod­nie‐ bienne Miękko‐ podniebienne Nosowe M m N n H h Zwarte B b (P p) D d (T t) G g (K k) Zwarto- szczelinowe (C c) Q q Szczelinowe V v (F f) Z z (S s) J j (X x) Aproksymanty Y y Drżące R r Boczne L l

Samogłoski Przednie Tylne zaokrąglone Przymknięte I i U u Średnie E e O o Otwarte A a

Koniugacja

Czas teraźniejszy

W czasie teraźniejszym czasownik może mieć co najwyżej cztery różne formy. Forma "my inkluzywnego" jest zawsze równa formie 2. osoby l. pojedynczej i mnogiej. Formy 1. i 3. osoby l. mnogiej są również tożsame.

Przykładowa odmiana czasowników: gig (być), ulig (mieć), modalnych i regularnych. (kreska oznacza brak końcówki, sam rdzeń)

	gig	ulig	-eg	-ig
1 sg	lo gil	lo ul	lo -el	lo -i
2 sg	foq giya	foq uliya	foq -oya	foq -iya
3 sg	ebi gij	ebi ulij	ebi -	ebi -ij
1 pl (ekskl)	lob gi	lob uli	lob -	lob -i
(inkl)	xib giya	xib uliya	xib -oya	xib -iya
2 pl	xoq giya	xoq uliya	xoq -oya	xoq -iya
3 pl	eb gi	eb uli	eb -	eb -i

Czas przeszły

	gig	ulig	-eg	-ig
1 sg	lo zif	lo ulif	lo -ef	lo -if
2 sg	foq zofa	foq ulifa	foq -ofa	foq -a
3 sg	ebi zif	ebi ulif	ebi -ef	ebi -if
1 pl (ekskl)	lob zif	lob ulif	lob -ef	lob -if
(inkl)	xib zofa	xib ulifa	xib -ofa	xib -a
2 pl	xoq zofa	xoq ulifa	xoq -ofa	xoq -a
3 pl	eb zif	eb ulif	eb -ef	eb -if

Czas przyszły

W czasie przyszłym do tematu jest dodawany prefiks ro- (po spółgłosce) lub rav- (po samogłosce).

Czasowniki regularne (i ulig) mają sufiksy -i (1. i 3. osoba l. pojedynczej i mnogiej), -a (2. osoba l. pojedynczej i mnogiej oraz inkluzyw) dodawane bezpośrednio do rdzenia.

Czasowniki modalne mają dla każdej osoby identyczną formę zakończoną na -e.

Czasownik gig ma w czasie przyszłym nieregularną odmianę:

1 sg	lo re
2 sg	foq roya
3 sg	ebi roj
1 pl (ekskl)	lob re
(inkl)	xib roya
2 pl	xoq roya
3 pl	eb re

Tryb rozkazujący

Każdy czasownik (oprócz modalnych) ma jedną formę rozkazującą, samodzielnie występującą w 2. osobie l. pojedynczej. Aby określić inną osobę, do której skierowany jest rozkaz, używa się odpowiedniego zaimka z tą formą.

Czasowniki modalne nie mają form rozkazujących.

Przykładowe formy trybu rozkazującego czasowników gig, ulig i regularnych.

	gig	ulig	-ig
2 sg	giy	uliy	-iy
3 sg	ebi giy	ebi uliy	ebi -iy
1 pl (inkl)	xib giy	xib uliy	xib -iy
2 pl	xoq giy	xoq uliy	xoq -iy
3 pl	eb giy	eb uliy	eb -iy

Tryb warunkowy

Tryb warunkowy jest tworzony analitycznie - przez czasownik posiłkowy bosig łączący się z supinem czasownika głównego, np.

• Lo bosi gogi. - byłbym
• Xoq bosiya zujogi. - widzielibyście

Supinum

Tworzenie supina jest regularne - następuje zamiana końcówki bezokolicznika -ig na końcówkę -ogi.

Imiesłowy

Od czasowników modlanych nie tworzy się gerundiów, supinów ani imiesłowów.

Gerundium to rzeczownik odsłowny. Gerundia odmieniają się według deklinacji spółgłoskowej.

	gig	ulig	-ig
gerundium	gogil	ulil	-il
im. czynny teraźniejszy	gogilaz	ulilaz	-ilaz
im. przeszły	gogifaz	ulifaz	-ifaz
im. bierny	-	ulirol	-irol

Słowniczek

siboli polski vane chleb urot ojciec napo niebo molo nazwa xole święty opofarig przybywać azaxoxi królestwo azax król ucilo chęć oziza ziemia oxi miejsce ucig chcieć ez w xolig święcić ehilo wina op do qigig prowadzić ehig zawinić eg i oli słowo asig wygrać xagig pisać fef dom ori kot gig być ogig robić farig iść daveg musieć ulig mieć zujig widzieć bosig by vomig słyszeć okig móc

Zaimki siboli polski mobov jak nebov tak lo ja foq ty ebi on eba ona ebo ono lob my xib my z tobą xoq wy eb oni loto mój fobo twój lobo nasz xibo nasz xono wasz mobi kto mobo co nebi ten neba ta nebo to