Język rybiniecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
==Akcent== | ==Akcent== | ||
Akcent zwykle, jak w języku polskim, pada na przedostatnią sylabę, ale nie jest to aż tak regularne, często występuje akcent na pierwszą sylabę. | Akcent zwykle, jak w języku polskim, pada na przedostatnią sylabę, ale nie jest to aż tak regularne, często występuje akcent na pierwszą sylabę. | ||
=Alfabet= | |||
ALFABET RYBINIECKI | |||
Rybiněcki alfabêt | |||
*A [a] | |||
*Å [ɑ] | |||
*Ą [ã] | |||
*Ā [aː] | |||
*B [b] | |||
*C [t͡s] | |||
*Č [t͡ʃ] ~ [t͡ʂ] | |||
*D [d] | |||
*E [ɪ] | |||
*Ě [jɛ] ~ [jɪ] ([ʲɛ] ~ [ʲɪ]) | |||
*Ê [ɛ] | |||
*Ë [ə] | |||
*Ę [ɛ̃] | |||
*Ē [ɪː] | |||
*F [f] | |||
*G [g] | |||
*H [x] ~ [χ] ~ [ɣ] | |||
*I [i] | |||
*Ī [iː] | |||
*J [j] | |||
*K [k] | |||
*L [l] ~ [ɫ] | |||
*M [m] | |||
*N [n] | |||
*O [o̞] | |||
*Ô [ɔ] | |||
*Ō [o̞ː] | |||
*P [p] | |||
*R [r] | |||
*S [s] | |||
*Š [ʃ] ~ [ʂ] | |||
*T [t] | |||
*U [u] | |||
*Ū [uː] | |||
*V [v] | |||
*Y [ɘ] | |||
*Z [z] | |||
*Ž [ʒ] ~ [ʐ] | |||
Wersja z 15:21, 26 sie 2020
| Język rybiniecki Rybiněcka rěca | |
|---|---|
| Utworzenie: | Terrus38 w 2020 |
| Używany w : | Niemcy (regionalny) |
| Liczba użytkowników | 68 (2018) |
| Sposoby zapisu: | alfabet łaciński |
| Klasyfikacja: | Języki indoeuropejskie
|
| Lista conlangów | |
Język rybiniecki (ryb. Rybiněcka rěca [ˈrɘ.bi.nʲɪt͡s.ka rʲɪt͡sa]) - język z grupy języków zachodniosłowiańskich (do której należą również polski, języki łużyckie, połabski, czeski i słowacki), będącej gałęzią rodziny indoeuropejskiej. Jest uznany językiem regionalnym, urzędowym w powiecie Ribnitz-Damgarten w Niemczech. Jak na rok 2018 68 osób jest biegłych/rodzimymi użytkownikami języka rybinieckiego. Językiem tym posługują się przede wszystkim mieszkańcy powiatu Ribnitz-Damgarten. W spisie nie były brane pod uwagę osoby z diaspory rybinieckiej, występującej w centralnej Polsce (ok. 40 osób)i wschodnim USA (ok. 100 osób). Nie wiadomo ile z tych osób zna język rybiniecki, i w jakim stopniu.
Fonologia
Język rybiniecki ma bardzo bogaty inwentarz fonetyczny, z niektórymi dźwiękami nietypowymi dla języków słowiańskich.
Spółgłoski
| dwuwargowa | wargowo-zębowa | dziąsłowa | zadziąsłowa | retrofleksyjna | podniebienna | welarna | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| nosowa | m | n | |||||
| zwarta | p, b | t, d | d | k, g | |||
| zwarto-szczelinowa | t͡s | t͡ʃ | t͡ʂ* | ||||
| szczelinowa | f, v | s, z | ʃ, ʒ | ʂ*, ʐ* | x, ɣ* | ||
| półotwarta | j | ||||||
| drżąca | r | ||||||
| boczna | l | ʎ |
* spółgłoski występujące tylko alofonicznie
Samogłoski
| przednia | przednia scentr. | centralna | tylna | |
|---|---|---|---|---|
| przymknięte | i, iː | u, uː | ||
| prawie przymknięte | ɪ, ɪː | |||
| półprzymknięte | ɘ | |||
| średnie | ə | ɔ̞, ɔ̞ː | ||
| półotwarte | ɛ, ɛ̃ | ɔ | ||
| otwarte | a, aː ã | ɑ |
Akcent
Akcent zwykle, jak w języku polskim, pada na przedostatnią sylabę, ale nie jest to aż tak regularne, często występuje akcent na pierwszą sylabę.
Alfabet
ALFABET RYBINIECKI
Rybiněcki alfabêt
- A [a]
- Å [ɑ]
- Ą [ã]
- Ā [aː]
- B [b]
- C [t͡s]
- Č [t͡ʃ] ~ [t͡ʂ]
- D [d]
- E [ɪ]
- Ě [jɛ] ~ [jɪ] ([ʲɛ] ~ [ʲɪ])
- Ê [ɛ]
- Ë [ə]
- Ę [ɛ̃]
- Ē [ɪː]
- F [f]
- G [g]
- H [x] ~ [χ] ~ [ɣ]
- I [i]
- Ī [iː]
- J [j]
- K [k]
- L [l] ~ [ɫ]
- M [m]
- N [n]
- O [o̞]
- Ô [ɔ]
- Ō [o̞ː]
- P [p]
- R [r]
- S [s]
- Š [ʃ] ~ [ʂ]
- T [t]
- U [u]
- Ū [uː]
- V [v]
- Y [ɘ]
- Z [z]
- Ž [ʒ] ~ [ʐ]