Język starobornholmski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
'''Język starobornholmski''' - język z grupy południowej [[języki wiwaryjskie|rodziny wiwaryjskiej]], najstarsze stadium języka bornholmskiego jako takiego. Istniało od XI w. do mniej więcej połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres [[język średniobornholmski|średniobornholmski]] (trwający do mniej więcej schyłku XVIII stulecia). | '''Język starobornholmski''' - język z grupy południowej [[języki wiwaryjskie|rodziny wiwaryjskiej]], najstarsze stadium języka bornholmskiego jako takiego. Istniało od XI w. do mniej więcej połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres [[język średniobornholmski|średniobornholmski]] (trwający do mniej więcej schyłku XVIII stulecia). | ||
=Fonologia= | |||
Fonologia ma trochę innowacji względem prawiwaryjskiej, jednak nie jest jakaś bardzo od niej inna. | |||
Wersja z 09:59, 26 lut 2021
| język starobornholmski Va Aplunð Szan | |
|---|---|
| Typologia: | SOV, język fleksyjny |
| Utworzenie: | Terrus (w 2021) |
| Używany w : | Księstwo Bornholmskie |
| Sposoby zapisu: | łacinka, czasem runy nordyckie |
| Klasyfikacja: | Wiwaryjskie
|
| Kody | |
| Conlanger–1 | sbh. |
| Lista conlangów | |
Język starobornholmski - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, najstarsze stadium języka bornholmskiego jako takiego. Istniało od XI w. do mniej więcej połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres średniobornholmski (trwający do mniej więcej schyłku XVIII stulecia).
Fonologia
Fonologia ma trochę innowacji względem prawiwaryjskiej, jednak nie jest jakaś bardzo od niej inna.