Język starobornholmski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 57: | Linia 57: | ||
|- | |- | ||
! Półprzymknięte | ! Półprzymknięte | ||
| e || | | e || || o | ||
|- | |- | ||
! Średnie | ! Średnie podwyższone | ||
| || | | || ə̝ || | ||
|- | |- | ||
! Prawie otwarte | ! Prawie otwarte | ||
| || ɐ || | | || ɐ || | ||
|} | |} | ||
Wersja z 10:46, 26 lut 2021
| język starobornholmski Va Aplunð Szan | |
|---|---|
| Typologia: | SOV, język fleksyjny |
| Utworzenie: | Terrus (w 2021) |
| Używany w : | Księstwo Bornholmskie |
| Sposoby zapisu: | łacinka, czasem runy nordyckie |
| Klasyfikacja: | Wiwaryjskie
|
| Kody | |
| Conlanger–1 | sbh. |
| Lista conlangów | |
Język starobornholmski - język z grupy południowej rodziny wiwaryjskiej, najstarsze stadium języka bornholmskiego jako takiego. Istniało od XI w. do mniej więcej połowy XVI w., od kiedy już raczej zaczyna się okres średniobornholmski (trwający do mniej więcej schyłku XVIII stulecia).
Fonologia
Fonologia ma trochę innowacji względem prawiwaryjskiej, jednak nie jest jakaś bardzo od niej inna.
Spółgłoski
| Dwuwargowe | Wargowo-zębowe | Zębowe | Laminalne | Apikalne | Retrofleksyjne | Palatalne | Welarne | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nosowe | m | n | ŋ | |||||
| Zwarte | p b | t d | c | k g | ||||
| Afrykaty | p͡f b͡v | |||||||
| Frykatywne | ɸ β | f v | ð | s | s̺ | ʐ | x | |
| Aproksymanty | j | w | ||||||
| Drżące | r | |||||||
| Lateralne | ɬ | l |
+ prawiwaryjskie *ʍ po spółgłosce daje jej przydech
Samogłoski
| Przednie | Centralne | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Przymknięte | i | ʉ | u |
| Półprzymknięte | e | o | |
| Średnie podwyższone | ə̝ | ||
| Prawie otwarte | ɐ |