Język aswa

ASWA «aswa ylil»
'
{{{flaga}}}	{{{terytorium}}}
▸ Używany:	{{{w}}}
▸ Użytkownicy:	{{{użyt}}}
▸ Regulacja:	{{{regu}}}
▸ Pismo:	pismo łacińskie
▸ Cel:	{{{cel}}}
▸ Autor:	{{{autor}}}
▸ Słownik:	niedostępny
▸ Kody:	{{{kody}}}
{{{demo}}}
Kody{{{cc}}}
Meta info styl: mera (~40%) typ: aglutynacyjny stosunki morfs.: austronezyjski cel: język prywatny autor: Canis kody: as, asu, mer.as.rw, SNLC3

        Aswa («aswa ylil» [ɑs'wɒj lil]) jest conlangiem Canisa, używanym do przeróżnych celów. Aswa zastąpiła ahtialański w wielu zastosowaniach, przede wszystkim dla sztuki. Powstał około roku 2010 na bazie projektu czystego, tonalnego języka; obecnie znajduje się w wersji czwartej. Jest to najlepiej skonstruowany dotychczas język tego autora. Istnieje silna interferencja między językami ahtialańskim, a aswą.

Aswa jest merą: zachowuje się tak, jakby na nieznany język aprioryczny wywierały ogromny wpływ języki naturalne, co skutkuje luźną mieszanką na wszystkich poziomach konstrukcji tego conlangu.

Wymowa

Dźwięki powszechne
		Dwuwar.	Zębowe	Dziąs.	Podnieb.	Wel.	Jęz. ~ Gardł.
Nosowe		m	n			ŋ
Zwarte	proste	p	t		c	k	q
	afrykaty	p͡x	t͡x			k͡x
Afrykaty	proste		ʦ
	złożone		ʦ͡x
Szczelinowe	dźwięczne	v ~ w	z			ɣ ~ ʢ
	bezdźwięczne	f	s	ʃ		x
Drżące			r
Boczne			ɫ ~ ɫ͡ʢ
Płynne		w		ɹ	j
Dźwięki rzadkie
		Dwuwar.	Zębowe	Dziąs.	Podnieb.	Wel.	Jęz.
Zwarte	Dźwięczne	b	d		ɟ

	Przednie		Centralne		Tylne
Przymknięte	i ɨ • ʉ ɘ • ɵ ɯ • u e ə o ɛ æ ɑ
Prawie przymknięte
Półprzymknięte
Średnie
Półotwarte
Prawie otwarte
Otwarte

Kolorem zielony oznaczono dominujące samogłoski w języku, natomiast czerwonym pewne warianty.

Zjawiska fonetyczne

Harmonia samogłosek

Samogłoski układają się w grupy, w jednostce słowa nie powinny mieszać się samogłoski różnych grup. Harmonia ta nie jest do końca ustalona i czasem jest łamana ("e" /ɛ/ bywa, że zachowuje się neutralnie). Morfemy funkcyjne, takie jak końcówki przypadków, są zazwyczaj zależne od rdzenia słowa.

Przednie	Neutralne	Tylne
i [i]	é [ɘ]
ü [ʉ]		u [u]
ə [æ] e [ɛ]	ı [ɨ]	a [ɑ]
ö [ɵ]		o [o]

Długość samogłosek

Aswa różnicuje długie samogłoski od krótkich. Długie samogłoski są 150% do 200% długości krótkich. Długie zapisuje się przez podwojenie litery, np. «ölüük» "drozd".

Inicjalne /j/

W przeszłości morfem {i-} [i], będący prefiksem mianownika w układzie ergatywnym, bywał skracany do [j], jeśli nie padał na niego akcent (czyli w praktyce prawie zawsze) i jeśli poprzednie słowo kończyło się na samogłoskę (aswa ma akcent na końcową sylabę słowa). Ta reguła nie dotyczyła leksykalnego "i".

1. Słowo podstawowe: «İntər» (liść).
2. «İřintər thömüksü» (liść jest zielony)
3. «Swané yřintər thömüksü.» (darowany liść jest zielony)

Obecnie jedyną poprawną regułą jest zapisywanie "y" w każdej sytuacji, czy to się wymawia jako [i] czy [j]:

1. «çhels yçhels» (niepoprawna niepoprawność), ze zbitką [ɫsjʦx]

Opcjonalnie można wstawić szwę dla ułatwienia wymowy:

1. «çhelsə yçhels» (niepoprawna niepoprawność), z [ɫsəjʦx]

Finalne /j/

Przy odmianie osobowej czasownika finalne /j/, gdy pojawia się po spółgłosce, zachowuje się inaczej: zazwyczaj po prostu zmiękcza głoskę tak, jak to jest w językach słowiańskich.

• «talay» (od «talargé») - strzelają;
• «sələyi» (od «sələyrgé») - pachną
• «səpil’» (od «səpilgé», też po prostu «səp») - gryzą

Fonemy /k/ oraz /q/

Dźwięki [k] oraz [q] są de facto alofonami jednego fonemu (/k/). Funkcjonują one tak samo, jak w języku kazańskotatarskim: /k/ pojawia się przed samogłoskami przednimi i "é", a /q/ przed tylnymi, "ı" oraz na końcu słowa. W cyrylickiej ortografii nie ma w ogóle tego rozróżnienia.

Cytat:

"Kazań": Qazan
ALE
"Kercz": Kerç

Fonem /ɹ/

Dziąsłowy (czasem zadziąsłowy) fonem /ɹ/, bardzo powszechny w aswie, nie występuje w żadnym rdzeniu. Służy do zlepiania morfemów w sytuacji, gdy obie krawędzie morfemów są samogłoskami:

• «talargé» - strzelać, «talařu» - strzelanie, strzelanina

Fonem /v/

Fonem /v/, zazwyczaj dwuwargowy, zmienia się w /w/, gdy występuje pomiędzy samogłoskami.

Warianty

Jak w większości języków, fonetyka także i aswy nie jest jednolita. Na razie nie opracowano conworldu, w którym miałby być używany ten język, ale i tak są pewne warianty wymowy, które odzwierciedlałyby różnice geograficzne użytkowników tego języka. Istnieją dwa takie warianty, które - sztucznie - podzielimy w tym artykule na północne i południowe, gdzie północne to standardowa wersja. Wobec tego:

Północne	Południowe
/ɫ/: [lˤ]	/ɫ/: [lˠ]
/ɣ/: [ɣ]~[ʕ]	/ɣ/: [ɣ]
/r/: [r] oraz [ɹ]	/r/: [r] lub [ɹ]
/v/: [β] ~ [w]	/v/: [v]
/f/: [ɸ]	/f/: [f]
/ʃ/: [ʃ]	/ʃ/: [ɕ]

Ortografia

        Aswę zapisuje się za pomocą alfabetu łacińskiego.

A a

Ə ə

B b

C c

Ç ç

Çh çh

D d

E e

É é

F f

G g

H h

İ i

I ı

J j

K k

Kh kh

L l

M m

N n

Ñ ñ

O o

Ö ö

P p

Ph ph

Q q

R r

Ř ř

S s

Ş ş

T t

Th th

U u

Ü ü

V v

W w

Y y

Z z

'

• «ə» [æ], [ə]
• «c» [c]
• «ç» [ʦ]
• «çh» [ʦ͡x]
• «é» [ɘ]
• «j» [ɟ]
• «ñ» [ŋ]
• «k» [k], «q» [q]
• «ş» [ʃ]
• «w» [w]
• «y» [j]
• «'» [ʲ]

	Hristiyənizmə
„	Hristiyənizməsü əlsə yréliji nəmiiyüsə nüüřıw şaapılıq Anazaretın Yezus Hristös nəmiihəq otarlit Paléstinəřar.	”
	SubNet Aswa