|
Znacznik: Usunięcie całej zawartości strony |
| Linia 1: |
Linia 1: |
| {{Język
| |
| |kolor=#D77050
| |
| |nazwa=język starodwaliniecki
| |
| |nazwa własna=Vach gmon; Vakt gmon
| |
| |klasyfikacja=Wiwaryjskie
| |
| * praindoeuropejski (†)
| |
| ** [[język prawiwaryjski|prawiwaryjski]] (†)
| |
| *** grupa południowowiwaryjska
| |
| **** '''starodwaliniecki''' (†)
| |
|
| |
|
| |alfabet= łacinka
| |
| | twórca = [[User:Terrus38|Terrus]] (w 2021)
| |
| | szyk zdania =SOV
| |
| | typologia u = SOV, język fleksyjny
| |
| | conlanger1 = ''sdw.''
| |
| | tekst =
| |
| }}
| |
| [[Kategoria:Wiwaryjszczyzna]]
| |
| '''Język starodwaliniecki''' (sdw. ''Vach gmon'' lub ''Vakt gmon'' /ʋax ɡmɔn/ /ʋakt ɡmɔn/ ) - język z grupy południowej [[języki wiwaryjskie|rodziny wiwaryjskiej]], najstarsze stadium języka dwalinieckiego jako takiego. Istniało od późnego X w. do końca XV w., od kiedy już raczej zaczyna się okres [[język średniodwaliniecki|średniodwaliniecki]] (trwający do mniej połowy XVIII stulecia).
| |
|
| |
| =Fonetyka=
| |
| ==Spółgłoski==
| |
| ==Samogłoski==
| |
|
| |
| =Gramatyka=
| |
| Gramatyka nie uległa gruntownym zmianom ze stanu prawiwaryjskiego
| |
| ===Szyk zdania===
| |
| Zachowano szyk SOV, układ ''rzeczownik'' ''przydawka'' oraz ''czasownik'' ''dopełnienie''
| |
| ===Czasowniki===
| |
| Doszło do zmiany funkcji czasu zaprzyszłego - tego z praw. imiesłowem *asonc, który z resztą się zlał w afiks gramatyczny ''-søs''. Czas zaprzyszły przeszedł w czas ''future perfect'' - jest to zmiana ogółem południowowiwaryjska. Czasy ciągłe zanikły.
| |
| ===Rzeczowniki===
| |
| Starodwaliniecki odrzucił wołacz i ablatyw, co jest cechą typowo południową. Funkcję wołacza przejął mianownik, a ablatywu zgrubsza dopełniacz. Język również odrzucił końcówki nominatywne ''-un'', ''-as'', ''-os'', ''-es'' oraz ''-us'', też jest to tylko typowe dla grupy południowej.
| |
| ===Mutacje===
| |
| W przeciwieństwie do języka bornholmskiego czy uwumskiego, starodwaliniecki nie ma mutacji.
| |
| ===Rodzajnik===
| |
| Język prawiwaryjski nie miał rodzajników, jednakże starodwaliniecki dorobił się jednego - ''soajn''. Jest to rodzajnik honorowy, używany np. przy nazwach stolic, imionach królów, papieży itp. W [[Język_starodwaliniecki#Modlitwa_Pa.C5.84ska|Modlitwie Pańskiej]] widać użycie tegoż rodzajnika, "Wata Soajn waj" - "Ojciec ''soajn'' nasz", czy "wan Nawesaj Soajnoaj", "Wanom Soajn", "Kunencht Soajn", "Wyt Soajn" lub "wanø Zagni Soajnoaj" (w Niebie ''soajn''; Imię ''soajn''; Królestwo ''soajn''; Wola ''soajn''; ''na Ziemi ''soajn'')
| |
| [[Kategoria:Języki sztuczne]]
| |
|
| |
| =Teksty=
| |
| ====Modlitwa Pańska====
| |
|
| |
| Wata Soajn waj, chotar wan Nawesaj Soajnoaj wase,
| |
|
| |
| Wanom Soajn Ty kwent waze,
| |
|
| |
| Kunencht Soajn Ty wumca,
| |
|
| |
| Wyt Soajn Ty waze,
| |
|
| |
| wanø Zagni Soajnoaj, da wancha wan Nawesaj Soajnoaj.
| |
|
| |
| Wøm waj aljden toden wuns dø.
| |
|
| |
| Grychuis waj wuns widø,
| |
|
| |
| lajg waj wancha wajom grychturm widom.
| |
|
| |
| Wa kødote wane gowsaj na leda,
| |
|
| |
| da worp dusas kalba.
| |
| Vamen.
| |
