Bergram z Fiskburga

Bergram Pełne imię i nazwisko: Bergram von Fiskburg Data i miejsce urodzenia: ok. 745 Data i miejsce śmierci: 13 stycznia 814 lub 815 Najbardziej znane dzieła Biblia Alduryncka, Modlitewnik Alduryncki, Dziennik Bergrama z Fiskburga Wykształcenie: ? Bergram (również: Pergram, Peregram, Beregram, Bregram). Katolicki misjonarz działający w państwie Frankijskim, apostoł Alduryncjan (ald. Aldurinsk Buntir). Autor tłumaczenia Pisma Świętego oraz modlitw na język alduryncki. Życie Początki O jego wczesnym życiu niewiele wiadomo. Urodził się około roku 745. Prawdopodobnie pochodził z Italii, o czym może świadczyć jego imię - Bergram - będące zniekształconą formą łacińskiego "peregrinus" oznaczającego obcego (czasem spotyka się również formy Pergram, Peregram, lub Beregram). Jego ojcem był prawdopodobnie bogaty kupiec z Kampanii lub Lacjum o nieznanym imieniu. Wiadomo, że jego matka była Greczynką, świadczy o tym zapis z jego dziennika, np. "Moeder mīn lauzyad mer Fāder sīn Sprek, ond nammê sīn war Bessariōn."(Moja matka uczyła mnie języka jej ojca, a imię jego było Bessarion) Dalsze losy i misje chrystianizacyjne Dania Między 767, a 769 brał udział w misji chrystianizacyjnej w Jutlandii południowej (prawdopodobnie misjonarze dotarli tam statkami z Essexu. Misja zakończyła się niepowodzeniem, a sam Bergram ledwo uszedł, z życiem. Według badacza historii Alduryncji i plemion germańskich - Langbarda Fulklinga - misjonasz stracił dwa palce lewej dłoni. Essex Po ucieczce z Danii Bergram wrócił do Essexu, gdzie w nieznanym klasztorze podejmował się różnych prac klasztornych, oraz spisywał swój dziennik. Uważa się go za nauczyciela i mentora księcia Sigereda (syna króla Essexu - Sigerica). Prawdopodobnie w 779 roku wyruszył do Rzymu (cel podróży nie jest znany). Alduryncja Po pobycie w Rzymie, razem z trzema uczniami, wyruszył ok. 782 do Alduryncji. Tam z pomocą mężczyzny znającego alduryncki zaczął głosić Dobrą Nowinę. Po zamieszkaniu wśród Alduryncjan opanował ich język na tyle dobrze, aby przetłumaczyć nań Pismo Święte oraz kilka modlitw. Dnia 6 sierpnia 785 roku w uroczystość Przemienienia Pańskiego ochrzcił przez zanurzenie w Amizie (ald. Ems) wodza Alduryncjan - Chlodwiga (ald. Hlodwīg), to dało początek Królestwu Alduryncji. Bergram był lubiany i szanowany przez większość Alduryncjan. Na łożu śmierci Chlodwig wyznaczył Bergrama na regenta i opiekuna królewicza (syn monarchy - Lāgmand - miał wówczas 7 lat). Po śmierci pierwszego króla Alduryncjan w 799r. Misjonarz przejął władzę, jako sprawiedliwy, ale dobry regent. Zgodnie z alduryncką kulturą Lāgmand po skończeniu 15. roku życia został namaszczony na króla (od tego momentu Bergram służył mu jako doradca). Pięć lat później syn Chlodwiga został koronowany na króla w Starym Kościele . W swoim dzienniku Bergram zapisał, że coraz słabiej widzi. Możliwe, że pod koniec życia był całkowicie ślepy, ponieważ od 811r. nie było wpisów w dzienniku. Ostatnim wpisem w dzienniku jest testament, nie spisany ręką Bergrama. Śmierć Bergram zmarł w 7. lub 8. roku panowania Lāgmanda, 13 stycznia 814 lub 815 roku. Jego pogrzeb był równy pogrzebom wodzów Aldurynckich. Misjonarza szybko otoczono kultem, uznawany był również za głównego patrona Alduryncji. Jego ciało złożono w poświeconej mu kaplicy (ald. Bergramkapell) w Starym Kościele w Fiskburgu. W dzienną rocznicę śmierci Kościół Alduryncji obchodzi święto ku jego czci. Dzieła tłumaczenie Biblii Aldurynckiej Modlitewnik Alduryncki Dziennik Bergrama Przypisy, źródła, uwagi