Przejdź do zawartości

Język starowertyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
F1req (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
F1req (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Linia 19: Linia 19:
{{słownik}}
{{słownik}}


'''Język starowertyński''' —
'''Język starowertyński''' (stw. ''Wāròtóŋūroką'')
==Głosownia==
==Głosownia==


Linia 150: Linia 150:
|
|
| colspan=2 align=center |{{IPA|ɬ}} • {{IPA|ɬː}}
| colspan=2 align=center |{{IPA|ɬ}} • {{IPA|ɬː}}
||{{IPA|j}}
|{{IPA|j}}
||{{IPA|w}}
|{{IPA|w}}
|
|
|}
|}


==Pismo==
==Pismo==  


===Zapis łaciński===
===Zapis łaciński===
Linia 171: Linia 171:
|  ò  ||  ó  ||  p  ||  ph  ||  r  ||  ri  ||  s  ||  sh  ||  t  ||  th  ||  ti  ||  tl  ||  ts
|  ò  ||  ó  ||  p  ||  ph  ||  r  ||  ri  ||  s  ||  sh  ||  t  ||  th  ||  ti  ||  tl  ||  ts
|-
|-
| [{{IPA|e̞}}] || [{{IPA|ɘ}}] || [{{IPA|}}] || [{{IPA|pː}}] || [{{IPA|r}}] || [{{IPA|rʲ}}] || [{{IPA|s}}] || [{{IPA|sː}}] || [{{IPA|}}] || [{{IPA|tː}}] || [{{IPA|tʲ}}] || [{{IPA|t͡ɬ}}] || [{{IPA|t͡s}}]
| [{{IPA|e̞}}] || [{{IPA|ɘ}}] || [{{IPA|p}}] || [{{IPA|pː}}] || [{{IPA|r}}] || [{{IPA|rʲ}}] || [{{IPA|s}}] || [{{IPA|sː}}] || [{{IPA|t}}] || [{{IPA|tː}}] || [{{IPA|tʲ}}] || [{{IPA|t͡ɬ}}] || [{{IPA|t͡s}}]
|- style="font-size: 2.0em;"
|- style="font-size: 2.0em;"
|  tþ  ||  þ  ||  u  ||  ū  ||  ù  ||  v  ||  w  ||  ȝ  ||  ȝh  ||  ȝi  ||  y  ||  'h
|  tþ  ||  þ  ||  u  ||  ū  ||  ù  ||  v  ||  w  ||  ȝ  ||  ȝh  ||  ȝi  ||  y  ||  'h
Linia 180: Linia 180:
==Mownia==
==Mownia==


===Rzeczownik===
===Rzeczowniki===
<hr>
<hr>


====Liczba====
====Liczba====
W języku starowertyńskim występowały cztery liczby: liczba pojedyncza, podwójna, potrójna oraz mnoga.
{| class="wikitable" border="1" style="text-align: center;"
|-
! rowspan="2" | Liczba
! colspan="4" | Przykłady
|-
! Odmiana I
! Odmiana II
! Odmiana III
! Odmiana IV
|-
! Pojedyncza
| -ą<br>''ŋūrok'''ą'''''
| -ai<br>'''hóm'''ai'''''
| -ù<br>''khãt'''ù'''''
| -ò<br>''hwóm'''ò'''''
|-
! Podwójna
| -ana<br>''ŋūrok'''ana'''''
| -o<br>'''hóm'''o'''''
| -ura<br>''khãt'''ura'''''
| -u<br>''hwóm'''u'''''
|-
! Potrójna
| -ã<br>''ŋūrok'''ã'''''
| -au<br>'''hóm'''au'''''
| -ū<br>''khãt'''ū'''''
| -òta<br>''hwóm'''òta'''''
|-
! Mnoga
| -anu<br>''ŋūrok'''anu'''''
| -īta<br>'''hóm'''īta'''''
| -ūri<br>''khãt'''ūri'''''
| -òu<br>''hwóm'''òu'''''
|}


====Przypadki====
====Przypadki====
Linia 224: Linia 260:
|}
|}


===Czasownik===
===Czasowniki===
<hr>
<hr>


Linia 273: Linia 309:
| ŋūròw'''õka'''<br><small>''mówimy''</small>
| ŋūròw'''õka'''<br><small>''mówimy''</small>
|}
|}
===Liczebniki===
<hr>


[[Kategoria:Języki sztuczne]] [[Kategoria:Języki wertyńskie]]
[[Kategoria:Języki sztuczne]] [[Kategoria:Języki wertyńskie]]

Aktualna wersja na dzień 19:04, 2 maj 2025

Język starowertyński
Wāròtóŋūroką
Faktycznie
Utworzenie: Wirczę w 2024
Najnowsza wersja: 1.0
Kody
Conlanger–1 stw.
W
Lista conlangów
Zobacz też słownik tego języka.

Język starowertyński (stw. Wāròtóŋūroką) —

Głosownia

Samogłoski


W języku starowertyńskim występowało 14 samogłosek, w tym 8 krótkich i 6 długich.

Przednie Środkowe Tylne
Krótkie Długie Krótkie Długie Krótkie Długie
Przymknięte i ɯu
Prawie przymknięte ɘ
Półotwarte ɛ ɛ̃ː ɞː ɔ ɔ̃ː
Otwarte äã äː
  • /ɛ/, /ɛ̃ː/, /ɔ/, /ɔ̃ː/ często wymawiane były jako [e̞], [ẽ̞ː], [o̞] oraz [õ̞ː].

Dwugłoski

W języku starowertyńskim występowały 4 dwugłoski zakończonych na <-i>, <-u>, oraz 2 dwugłoski zakończone na <-a> i <>, czyli łącznie 6 dwugłosek.

  • ai - [äi̯] jak w...
  • òi - [e̞i̯] jak w...
  • au - [äu̯] jak w...
  • òu - [e̞u̯] jak w...
  • ua - [uä̯] jak w...
  • - [uɛ̯] jak w...

Spółgłoski


W języku starowertyńskim występowało 37 spółgłosek.

Wargowe Zębowo-dziąsłowe Podniebienne Miękkopodniebienne Krtaniowe
Nosowe m n ŋŋ͡m
Zwarte krótkie p t c k ʔ
długie
Szczelinowe krótkie f θ s ç x h
długie
Zwarto-szczelinowe p͡f t͡θt͡st͡ɬ c͡͡ç k͡x ʔ͡h
Drżące ʙ r
Półotwarte ɬɬː j w

Pismo

Zapis łaciński


a ā ã ą b c ć f h i ī j
[ä] [äː] [õ̞ː] [ã] [ʙ] [c] [c͡͡ç] [ç] [p͡f] [h] [i] [] [j]
k kh ki l lh m n ŋ ŋw o ō õ
[k] [] [] [k͡x] [ɬ] [ɬː] [m] [n] [ŋ] [ŋ͡m] [ʷo̞] [ɞː] [ẽ̞ː]
ò ó p ph r ri s sh t th ti tl ts
[] [ɘ] [p] [] [r] [] [s] [] [t] [] [] [t͡ɬ] [t͡s]
þ u ū ù v w ȝ ȝh ȝi y 'h
[t͡θ] [θ] [u] [] [ɯ] [f] [w] [x] [] [] [ʔ] [ʔ͡h]

Mownia

Rzeczowniki


Liczba

W języku starowertyńskim występowały cztery liczby: liczba pojedyncza, podwójna, potrójna oraz mnoga.

Liczba Przykłady
Odmiana I Odmiana II Odmiana III Odmiana IV
Pojedyncza
ŋūroką
-ai
'hómai

khãtù

hwómò
Podwójna -ana
ŋūrokana
-o
'hómo
-ura
khãtura
-u
hwómu
Potrójna
ŋūrokã
-au
'hómau

khãtū
-òta
hwómòta
Mnoga -anu
ŋūrokanu
-īta
'hómīta
-ūri
khãtūri
-òu
hwómòu


Przypadki

Przypadek Przyrostek Znaczenie Przykład
I. Mianownik kto? co?
Ogólny podmiot
ŋūroką
II. Biernik a- / -to kogo? co?
Wyraża dopełnienie bliższe
aŋūrokąto
III. Dopełniacz -fu kogo? czego?
Wyraża posiadanie
ŋūrokąfu
IV. Celownik o- / -ko komu? czemu?
Wyraża dopełnienie dalsze
oŋūrokąko
V. Narzędnik -ća kim? czym?
Wyraża narzędzie i sposób wykonania czynności
ŋūrokąća

Czasowniki


Odmiana przez osoby

Odmiana czasowników w języku starowertyńskim następuje poprzez dodanie do rdzenia czasownika odpowiedniego przyrostka.

Odmiana
Osoba Przyrostek Przykład
Liczba pojedyncza
I. wāno
ja
-ãsù ŋūròwãsù
mówię
II. riasą
ty
-oȝā ŋūròwoȝā
mówisz
III. morò
on
-akią ŋūròwakią
mówi
Liczba podwójna
I. kóna
my dwoje
-óno ŋūròwóno
mówimy
II.-III. hòtu
wy dwoje
-òiþò ŋūròwòiþò
mówicie
Liczba mnoga
I.-III. tamò
my
-õka ŋūròwõka
mówimy

Liczebniki