Przejdź do zawartości

Państwo Lecajskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Emilando (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Emilando (dyskusja | edycje)
mNie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
Państwo to opierało się na orężu i wojnie, co sprawiło, że było mniej rozwinięte kulturowo od chociażby [[I Państwo Gjõów|Państwa Gjõów]], niemniej nie było całkowicie zacofane – stworzono wydajny system administracyjny, dobre wojsko oraz przyjęto pismo (oparte na surandralskim). W późniejszym okresie było najpotężniejszym militarnie organizmem tej części Gór Żelaznych, jednak nie było w stanie przeciwstawić się wojskom kejreńskim.
Państwo to opierało się na orężu i wojnie, co sprawiło, że było mniej rozwinięte kulturowo od chociażby [[I Państwo Gjõów|Państwa Gjõów]], niemniej nie było całkowicie zacofane – stworzono wydajny system administracyjny, dobre wojsko oraz przyjęto pismo (oparte na surandralskim). W późniejszym okresie było najpotężniejszym militarnie organizmem tej części Gór Żelaznych, jednak nie było w stanie przeciwstawić się wojskom kejreńskim.


Pierwszą stolicą było miasto Fudda (sur. ''Phodá''). Z czasem stolica została przeniesiona do Pinkutu (lec. ''Peñhut'', sur. ''Piñkhut''), a następnie do Jetawy (lec. ''Zetowa'', sur. ''Jetáwá''). W ostatnich latach stolicą ponownie został Pinkut.
Pierwszą stolicą było miasto Fudda (sur. ''Phodá''). Z czasem stolica została przeniesiona do Pinkutu (lec. ''Peñohut'', sur. ''Piñkhut''), a następnie do Jetawy (lec. ''Zetowa'', sur. ''Jetáwá''). W ostatnich latach stolicą ponownie został Pinkut.


Po podboju kejreńskim odrębność Państwa Lecajskiego została wymazana, a obecnie dawny twór jest jedną z trzech głównych części współczesnego [[Surandral|Surandralu]]. Lecajowie niewątpliwie wpłynęli na rozwój kulturowy Wecoszonów, a [[Ngelizm]] ma dużo elementów wiary lecajskiej – [[Pharhi]].
Po podboju kejreńskim odrębność Państwa Lecajskiego została wymazana, a obecnie dawny twór jest jedną z trzech głównych części współczesnego [[Surandral|Surandralu]]. Lecajowie niewątpliwie wpłynęli na rozwój kulturowy Wecoszonów, a [[Ngelizm]] ma dużo elementów wiary lecajskiej – [[Pharhi]].


[[Kategoria:Surandral]] [[Kategoria:Historia Surandralu]] [[Kategoria:Góry Żelazne]] [[Kategoria:Kyon]]
[[Kategoria:Surandral]] [[Kategoria:Historia Surandralu]] [[Kategoria:Góry Żelazne]] [[Kategoria:Kyon]]

Wersja z 12:52, 5 maj 2025

⚒️ Ten artykuł jest aktywnie rozwijany i autor prosi o cierpliwość. Jest to część projektu Kyon.
Czytasz artykuł z serii: Surandral

वेटौ षोहोङ्
Wecó Šooñ

Języki:

Główne miasta: Nawatal · Talszkawan · Waliha · Meã · Holask · Pinkut · Žoin

Religie: Ngelizm · Suryzm · Pharhi · Rümayi
Historia Surandralu:

Państwo Lecajskie (sur. खापा ळैठा Khápá Ľécá [ˈkʰɐpɐ ˈʎet͡sɐ], lec. खोप लुठठ Hopa Łucaca [ˈxɔpʰa ˈɫut͡sʰat͡sʰa]) — istniejące w okresie 5711 EK do 6297 EK , kiedy to zostało podbite przez Arewa Wielkiego. Państwo powstało z siłowego zjednoczenia plemion lecajskich przez plemię फुद्दशे Fuddaše i opanowaniu później innych terenów. Obejmowało krainy roku wspólnego Mewat i Waňaem, potem także Bamgan, Banzë, Kãs oraz Žoini.

Państwo to opierało się na orężu i wojnie, co sprawiło, że było mniej rozwinięte kulturowo od chociażby Państwa Gjõów, niemniej nie było całkowicie zacofane – stworzono wydajny system administracyjny, dobre wojsko oraz przyjęto pismo (oparte na surandralskim). W późniejszym okresie było najpotężniejszym militarnie organizmem tej części Gór Żelaznych, jednak nie było w stanie przeciwstawić się wojskom kejreńskim.

Pierwszą stolicą było miasto Fudda (sur. Phodá). Z czasem stolica została przeniesiona do Pinkutu (lec. Peñohut, sur. Piñkhut), a następnie do Jetawy (lec. Zetowa, sur. Jetáwá). W ostatnich latach stolicą ponownie został Pinkut.

Po podboju kejreńskim odrębność Państwa Lecajskiego została wymazana, a obecnie dawny twór jest jedną z trzech głównych części współczesnego Surandralu. Lecajowie niewątpliwie wpłynęli na rozwój kulturowy Wecoszonów, a Ngelizm ma dużo elementów wiary lecajskiej – Pharhi.