Język Dwóch Okien

język Dwóch Okien лют лэ Зел
Sposoby zapisu:	zmodyfikowana cyrylica
Typologia:	SVO
Faktycznie
Utworzenie:	Tоб ріс тоб w 2011
Cel utworzenia:	język, którego autor może się nauczyć
Liczba użytkowników	0
Kody
Conlanger–1	zel
Conlanger–3	mer.zel.trt
W świecie alternatywnym Tobristoba
Używany w :	Państwo Dwóch Okien
Klasyfikacja:	Języki indoeuropejskie języki Dwóch Okien język Dwóch Okien
Status urzędowy
Język urzędowy :	Państwo Dwóch Okien
Oficjalna regulacja:	Państwo Dwóch Okien
Przykład
"Tым амэн офэд" (Pieśń o wysokim mężczyźnie) A дэл щэс офэд я рѩт щэс гра амэн. О, шаў амэн рѩт щэс! Tлэн офэд щэс штам гра рядо, ґэр мен скяўэс рѩтэ. О, мен скяўэс рѩтэ. Ґэр прын прен масэс прѩтэ я прѩт ме вешэс ям. О, прѩт ме вешэс ям.
Lista conlangów

Flaga języka oraz państwa Dwóch Okien.

Język Dwóch Okien (ang. Zyelish, zel. лют лэ Зел [lʲut le zʲɛl]) to język w większości aprioryczny stworzony w 2011 roku przez Tobristoba dla fikcyjnego ludu zamieszkującego fikcyjną wyspę - Wyspę Dwóch Okien.

Fonologia

Przednie Centralne Tylne Przymknięte i • y ɛ e ɪ ɨ u o ɔ a ə ɑ Prawie przymknięte Półprzymknięte Środkowe Półotwarte Prawie otwarte Otwarte Alfabet Język Dwóch Okien posiada swój własny alfabet, jednak w komputerach stosowana jest cyrylica: A а [a] Я я [ʲɑ] Ā ā [ʲɑ̃] Б б [b] Ḃ ḃ [ʙ] Ц ц [ʦ] Д д [d] Ӂ ӂ [ʣ] Э э [ɛ] Е е [ʲɛ] Ѩ ѩ [ʲẽ] Ф ф [f] Г г [g] Ґ ґ [h] I i [i] Ї ї [i̯ɪ] < [ʲɪ] < [ʲi] Ī ī [ʲĩ] К к [k] Ѯ ѯ [ks] Х х [x] Л л [l] М м [m] Н н [n] О о [ɔ] Ё ё [ʲɔ] Ѭ ѭ [ʲõ] П п [p] Ѱ ѱ [ps] Р р [r] С с [s] Ш ш [ʃ] Щ щ [ʃʌt] T т [t] У у [u] Ю ю [ʲu‌‌‌] Ӯ ӯ [ʲũ] Ў ў [w] Ӱ ӱ [yː] В в [v] Ы ы [ɨ] З з [z] Ъ ъ [ə] ҂ [taw] Gramatyka Składnia Główną składnią jest SVO, jednak w szczególnych przypadkach dozwolone jest użycie innego szyku. Zdania przeczące tworzy się dodając partykułę "ме" (nie) przed czasownik. Zdania pytające tworzy się dodając partykułę "ма" (czy, -li) na koniec zdania twierdzącego. Rzeczownik Każdy rzeczownik ma jeden z dwóch rodzajów: męski albo żeński. Odmienia się przez trzy liczby (singularis, dualis, pluralis) i osiem przypadków (nominatyw, akuzatyw, genetyw, datyw, ablatyw, instrumental, prepozytyw, wokatyw). Formy rozpoznaje się po przedimkach, które są następujące: dla rodzaju męskiego rzeczownik rodzaju męskiego "Краков" Przypadek l. poj. l. podw. l. mn. Nominatyw Краков те Краков рэ Краков Akuzatyw дэ Краков тэ Краков рук Краков Genetyw дрэ Краков трэ Краков ріс Краков Datyw дё Краков тё Краков ра Краков Ablatyw ёд Краков ёт Краков ар Краков Instrumental лад Краков ўат Краков рла Краков Prepozytyw Краков те Краков эр Краков Wokatyw бэ Краков тер Краков пла Краков dla rodzaju żeńskiego rzeczownik rodzaju żeńskiego "Емэн" Przypadek l. poj. l. podw. l. mn. Nominatyw Емэн тё Емэн то Емэн Akuzatyw лі Емэн ло Емэн по Емэн Genetyw лыс Емэн лэ Емэн пэ Емэн Datyw дя Емэн ла Емэн ап Емэн Ablatyw яд Емэн нэ Емэн пар Емэн Instrumental лэ Емэн кё Емэн лэс Емэн Prepozytyw Емэн те Емэн эр Емэн Wokatyw сэ Емэн злі Емэн тя Емэн Czasownik Czasownik odmienia się przez aspekty (4), tryby (3) i osoby (3), a w trybie orzekającym jeszcze przez czasy (3). Pełna koniugacja wygląda tak: odmiana czasownika regularnego "скі"   aspekt niedokonany dokonany powt. się niepowt. się powt. się niepowt. się tryb orzekający czas przeszły 1. i 3. osoba скіокэс скіэс скіэѯэс скіэрэс 2. osoba скіокэстат скіэстат скіэѯэстат скіэрэстат czas teraźniejszy 1. i 3. osoba скіок скі скіэѯ скіэр 2. osoba скіоктат скітат скіэѯтат скіэртат czas przyszły 1. i 3. osoba скіокӯ скіӯ скіэѯӯ скіэрӯ 2. osoba скіокӯтат скіӯтат скіэѯӯтат скіэрӯтат tryb przypuszczający 1. i 3. osoba скіоквэ сківэ скіэѯвэ скіэрвэ 2. osoba скіоквэтат сківэтат скіэѯвэтат скіэрвэтат tryb rozkazujący 1. i 3. osoba скіокію скіію скіэѯію скіэрію 2. osoba скіокіютат скііютат скіэѯіютат скіэріютат Przymiotnik, przysłówek, imiesłów Przymiotnikiem jest każde słowo postawione przed rzeczownikiem. Przysłówkiem jest każde słowo postawione przed przymiotnikiem, przysłówkiem bądź czasownikiem. Imiesłowem przymiotnikowym jest czasownik postawiony przed rzeczownikiem, a przysłówkowym - czasownik postawiony przed czasownikiem, przymiotnikiem bądź przysłówkiem. Uwaga, imiesłów przymiotnikowy jest także przymiotnikiem, a przysłówkowy - także przysłówkiem. Liczebnik liczebniki system polski system Dwóch Okien słownie 0 зэт 1 ла 2 ра 3 ā 4 гаґ 5 вэр 6 да 7 нян 8 ӂэ 9 хэ 10 е 100 ӯ 1000 ҂1 ҂ла 10 000 ҂10 ҂е 100 000 ҂100 ҂ӯ 1 000 000 ҂҂1 ҂҂ла 1 000 000 000 3҂1 ā҂ла 10100 33҂10 āеā҂е Aby uniknąć nieporozumień (3҂1 = 3 000 czy 1 000 000 000?), między wielokrotność danej liczby (np. 3) a tą liczbą (np. tysiąc - ҂1) wstawia się cząstkę лы (powstałą w wyniku przekształcenia liczby 1 - ла; skrót w zapisie liczbowym - ‘). Czyli miliard oznaczany jest przez 3҂1 (ā҂ла), a trzy tysiące przez 3'҂1 (āлы҂ла). Każdy liczebnik ma rodzaj żeński i występuje tylko w liczbie pojedynczej. Liczebnik porządkowy Liczebniki porządkowe tworzy się dodając przed słowo przedimek лыс, a w przypadku liczb - skrót л, na przykład: 33҂10, āеā҂е - л33҂10, лыс āеā҂е. Zaimki zaimki   pytające wskazujące nieokreślone uogólniające przeczące co? шэн тлэн прэн ёўэн мэн kto? ўэм тлен прен ёўен мен który? на тлэн прэн шоў мэн kiedy? шын тлын прын ёўън мын jak? шлаг тлаг праг     gdzie? шэр тлар/тлэр іет ѱэт нет ile? шаў тўо мот     dlaczego? шэя тлэя прэя     Zaimki osobowe zaimki osobowe osoba\liczba liczba pojedyncza liczba podwójna liczba mnoga 1. os. inkluzywnie   ам роз 1. os. ekskluzywnie дэр / нас рос прас 2. os. рат / ло ту кѩс 3. os., rodzaj określony пѩт / лэ ге / ле нэд / на 3. os., rodzaj nieokreślony шла што тӱ Przyimki Przedimki domyślnie stoją przed rzeczownikiem w prepozytywie, jednak kiedy określają cel - przed celownikiem, a jeżeli miejsce początkowe - przed ablatywem. Na przykład: ілп цэтэс (za [prepozytyw] mur) - za murem ілп дя цэтэс (za [celownik] mur) - za mur ілп яд цэтэс (za [ablatyw] mur) - zza muru а 12 (w [prepozytyw] dwanaście) - o dwunastej а дя 12 (w [celownik] dwanaście) - na dwunastą а яд 12 (w [ablatyw] dwanaście) - z dwunastej Słownik słownik