Egzonim "ahtialański" został utworzony od nazwy języka w nim samym, «aŝtialidai», który w okresie średnioahtialańskim (wczesny 2006 - późny 2009) znany był jako «ahtialedai». Ta nazwa z kolei pochodzi od słowa «ahtiawume» (współcześnie «aŝtiawume») czyli pancernika, narodowy symbol Ahtialii. Taka nazwa, "ahtialański", może być używany wobec dowolnego języka powstałego z pierwotnego tworu - wobec tego język alaktedzki również jest ahtialańskim. Ustandaryzowana przez Canisa wersja nazywana jest «aylláwai», co podobno pochodzi od staroahtialańskiego "zapach kwiatów" («ayllá» "zapach" lub "podmuch" oraz «wai» czyli "kwiat" lub "płatek"[1]). Dawniej to słowo było potoczne, współcześnie jest oficjalne. "Uliczna" wersja ahtialańskiego, która bardzo często się zmienia, nosi nazwę «invars».
Język można wykorzystać na wszelkie sposoby, byleby to nie miało charakteru komercyjnego. Można go modyfikować wedle woli, ale nowy twór musi posiada własną nazwę (będzie wciąż nazywany ahtialańskim" jako część rodziny, ale nie "ajlałai"). Używanie tego języka w jakikolwiek sposób w celu zdobycia pieniędzy jest surowo zabronione.
