Przejdź do zawartości

Język uznamski

Z Conlanger
Język uznamski
Utworzenie: Terrus w 2022
Cel utworzenia: stworzenie szczątkowych pozostałości martwego języka
Regiony : Uznam
Liczba użytkowników język wymarły
Sposoby zapisu: łacinka
Typologia: SOV, język fleksyjny
Klasyfikacja: wiwaryjskie
Kody
Conlanger–1 uzn.
Przykład
Jedyne zachowane zdanie: Módl się za Mairesar, Maryjo, nasza Matko, dziś i zawsze.

Tü pro Merešar monā, Marija, Mütor Vej, toden danosō
.
Lista conlangów

Język uznamski – wymarły język wiwaryjski z gałęzi południowej. Używano go na Uznamie i możliwie też Wolinie do I połowy XIV wieku.

Zachowane leksemy

Język uznamski jest poświadczony bardzo szczątkowo, niektórzy naukowcy sądzili[1], że to nie osobny język, a starobornholmski używany przez osadników lub rybaków, którzy popłynęli na południe. Ta teza jest obecnie powszechnie uznawana za fałszywą z powodu licznych dowodów przeczących jej.

Poświadczone zdanie

Zachowało się jedno pełne zdanie, 19 wyrazów poświadczonych bezpośrednio (nie licząc tego zdania) oraz kilkanaście pośrednio.

Zdanie będące modlitwą wstawienniczą do Maryi zostało zapisane w Modlitewniku Bogusława IV jako Modlitwa Dorszylów (Dorszylowie to archaiczne historyczne określenie na Wiwaryjczyków).

Nazwa wyspy Uznam

Istnieje teoria wywodząca słowo Uznam z języka uznamskiego. Pierwszy raz nazwę poświadczył Otton z Bambergi w 1125 jako „Uznoimia civitas”, a w 1175 zapisano „Uznoimi”. Gerhardt Schneider[2] wywodzi ten toponim od potencjalnego *Ustoimü. -t- wskazywałoby na podobieństwo do powszechnie uznawanej za wtórną formy niemieckiej z -d-, „Usedom”. Schneider zrekonstruował słowo *stoimü – skała i *üa lub późniejsze *u, czyli gdzie. Nazwa oznaczałaby więc „[Tam,] gdzie skała”. Może stanowić to nawiązanie do klifu Streckelsberg lub głazu narzutowego w Bansin, co jest jednak mało prawdopodobne.


Teoria Niemca ogółem jest raczej odrzucana w środowisku lingwistycznym.

Inne poświadczone słowa

Zachowało się też 19 słów:

polski uznamski oryginalny zapis bornholmski dwaliniecki prawiwaryjski
ryba pfoiš Pfoiß feis *pfejšos
jeść ace atze ace asse *ace
król kunüm Kuneym kuneng kuneng *kunengas
noga leiša Leißa leichsa lêksa *lēchsa
żona pfotni Pfotni poni kônda *pfotni
mąż pfot Pfoth pot uspon *pfot
piwo peivo Peiwo chumell el
być ašte aschte aste aste *aste
zarzynać krōte kroothe slatrate krojêtje *krojäte
wyspa aplund Aplund apëlnz aplun *aplunð
dom dom Domm don kudu *domos
mały moi moi mei *mejus
jeden oim eum ain en *ajnos
dwa dvo dwo dvo bo *dvo
trzy trās Trahs trai trê *trajas
wiosna urd Urd urt uttar *urtes
Bóg Doiv Deuw Deiv Dêb *Dejvos
ja agi aggi aga ag *agê
orałem bānu bahnu vazanu badjanu *βaðanų
Ten artykuł to fikcja. język, o którym tutaj mowa, jak i historia są fikcyjne, choć artykuł może wplątywać elementy prawdziwe.
  1. Jānis Krieviņš Języki południowowiwaryjskie na tle indoeuropejszczyzny, 1971
  2. Gerhardt Schneider Toponimy pochodzenia wiwaryjskiego w obrębie zachodniego Bałtyku, 2002