Język proto-miecki — dialekt języka proto-zachodniogermańskiego używany w pierwszej połowie pierwszego tysiąclecia n.e., przodek języka mieckiego.
Fonologia
System początkowy
| m
|
n
|
|
(ŋ)
|
(ŋʷ)
|
| p
|
t
|
|
k
|
kʷ
|
| f
|
θ
|
s
|
x
|
xʷ
|
| b~β
|
d~ð
|
z
|
ɡ~ɣ
|
ɡʷ~ɣʷ
|
|
|
l
|
r
|
j
|
w
|
| i
|
iː
|
|
u
|
uː
|
|
| e
|
(eː)
|
|
|
|
|
|
|
ɛː
|
ɛːː
|
|
ɔː
|
ɔːː
|
|
|
|
|
ɑ
|
(ɑː)
|
|
Procesy fonologiczne
Etap północno-zachodnio-germański
- i-mutacja
- krótkie /ɑ ɔ u/ -> [æ ɵ ʉ] (przed /i j/ w kolejnej sylabie)
- a-mutacja
- krótkie /i u/ -> [e o] (przed /ɑ ɛ ɔ/ w kolejnej sylabie, z wyjątkiem przed spółgłoskami nosowymi)
- skrócenie samogłosek
- /ɛː ɔː/ -> /a u/ (na końcu wyrazu)
- /ɛː ɛːː/ -> /aː/
- /ɔːː ɔːi/ -> /oː/
- monoftongizacja
- /ɑi ɑu/ -> /eː oː/
- uwaga: w proto-mieckim zachodzi także w sylabach akcentowanych
- denasalizacja
- V[+nosowa] -> V[-nosowa] (na końcu wyrazu)
Etap zachodniogermański
- zanik Z
- /z/ -> 0 (na końcu wyrazu)
- /z/ -> /r/
- unosowienie (częściowo współdzielone z ingweońskimi)
- V -> V + /ə̯̃/ (przed nosowymi)
- /m n ŋ/ -> 0 (przed spółgłoskami nie-zwartymi i na końcu wyrazu)
- redukcja
- /ɔː/ -> /aː/ (na końcu wyrazu; z PGm *-ǭ, *-ōz)
- /ɔː/ -> /oː/ (pozostałe)
- /a/ -> 0 (koniec wyrazu; tylko końcówka rzeczowników a-tematycznych z PGm *-az)
- geminacja zachodniogermańska
- w proto-mieckim nie staje się fonemiczna
System końcowy
| m
|
n
|
|
ŋ
|
(ŋw)
|
| p
|
t
|
|
k
|
(kw)
|
| b
|
d
|
|
ɡ
|
(ɡw)
|
| f
|
θ
|
s
|
x
|
(xw)
|
|
|
l
|
r
|
j
|
w
|
| i iː iə̃
|
ʉ ʉə̃
|
u uː uə̃
|
| e eː eə̃
|
ɵ ɵə̃
|
o oː oə̃
|
|
|
æ æə̃
|
a aː aə̃
|
