Język proto-kasycko-ormeoński
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Język proto-kasycko-ormeoński (PKO) to wspólny przodek języków: kasyckiego, ormeońskiego, morgijskiego i zemgijskiego. Wiele podanych informacji nie jest możliwe do odtworzenia na podstawie języków potomnych.
Dźwięki
Tak wyglądał/jest rekonstruowany system dźwiękowy PKO-ego.
Spółgłoski
- m n ( m n )
- p t k q ( p t k q )
- b d g ɢ ( b d g qg )
- pʼ tʼ kʼ qʼ ( p' t' k' q' )
- s x ( s x )
- sʼ xʼ ( s' x' )
- w ɥ j ( w wj j )
- w̥ ɥ̥ ( wh whj )
- l ʎ ( l lj )
- l̥ ʎ̥ ( lh lhj )
- ts ( c )
- tsʼ ( c' )
- ʔ ( ʔ )
Samogłoski
- i u
- ə~a
ə~a
Wartość zależna jest od pozycji. "ə" używano w sylabach otwartych, "a" w zamkniętych. Sylaba otwarta akcentowana mogła być realizowana na oba sposoby, choć przed spółgłoskami języczkowymi zawsze była realizowana jako "a" niezależnie od innych czynników.
Zaimek
Zaimek osobowy
| Osoba | sg | pl |
|---|---|---|
| 1. | mud | saʔit |
| 2. | kən | xumə |
| 3. | jəli | nəli |