W albańskim występują ciekawe dawne zapożyczenia słowiańskie sprzed przestawki, np. arqitë (por. pol. rokita), çerdhe (por. pol. trzoda i wsch.-sł. čereda), daltë (por. pol. dłuto / właśc. dłóto). Dziwne jest to, że w niektórych pożyczkach albański nieregularnie odzwierciedla TorTy jako TaraT oraz (T)orTy jako (T)roT*. Może ongiś na południu występowała większa rozmaitość dialektów słowiańskich, która następnie się zatarła — w końcu początki Słowiańszczyzny południowej to burzliwy okres, w którym dochodziło do dalekich migracji.
*por. oboczne formy робъ i рабъ w SCSie.